لینوکس‌ در‌ برابر ‌‌ویندوز

[!MAHSA!]

هسته اساسی یک کامپیوتر، سیستم عامل است. سیستم عامل، نرم‌افزاری است که سخت‌افزار را کنترل و همان‌گونه که از نام آن مشخص است باعث انجام عملیات در کامپیوتر می‌گردد. سیستم عامل، برنامه‌ها را به درون حافظه کامپیوتر استقرار و زمینه اجرای آنان را فراهم می‌سازد.

سیستم عامل دستگاه‌های جانبی، نظیر دیسک‌ها و چاپگرها را مدیریت می‌کند. کامپیوتر و چاپگرهای موجود در یک محیط کامپیوتری را می‌توان به یکدیگر مرتبط تا زمینه مبادله اطلاعات و داده‌ها، فراهم گردد.
ویندوز و لینوکس انواع مختلفی دارند. تمامی انواع ویندوز را مایکروسافت تولید می‌کند، اما توزیع متنوع لینوکس از سوی شرکت‌های متعددی مانند Linspire ، Red Hat، SuSE، Ubunta، Mandriva، Knoppix، Slackware و Lycoris صورت می‌گیرد. ویندوز دو خط اصلی دارد که می‌توان آنها را Win9x که شامل ویندوزهای 95، 98، 89 SE ، Me و کلاس NT که ویندوزهای NT، 2000‌ و XP را در خود جای داده است، اشاره کرد. ویندوز در واقع کار خود را با نسخه 3x آغاز کرد و پس از چند سال ویندوز 95 را روانه بازار کرد.

لینوکس نسخه‌ها و توزیع های مختلفی دارد. تمامی توزیع‌های لینوکس که در چارچوب زمانی یکسان منتشر شده، از یک هسته اصلی (مهم‌ترین بخش سیستم عامل) تبعیت می‌کنند. تفاوت آنها در نرم‌افزارهای اضافی ارایه شده، واسطه گرافیکی کاربر، فرایند نصب، قیمت، اسنادسازی و پشتیبانی‌های فنی است. ویندوز و لینوکس هر دو در desktop و ویرایش‌های سروری ظاهر می‌شوند.
لینوکس می‌تواند کارایی کامپیوترهای قدیمی را نیز بالا ببرد ولی ویندوز این قابلیت را ندارد. برخی از نسخه‌های لینوکس هدفمند است. به‌عنوان مثال NASLite نسخه‌ای از لینوکس است که با استفاده از یک فلاپی دیسک، رایانه قدیمی را تبدیل به یک فایل سرور می کند. این نسخه از لینوکس قادر به اتصال به شبکه، تقسیم فایل‌ها و عملکرد به‌عنوان یک وب سرور است.

گنو/لینوکس یک سیستم عامل آزاد و متن باز است. کد منبع آن در اختیار همگان قرار دارد و همه می‌توانند در کدهای آن تغییر ایجاد کرده و بنا به نیازشان استفاده کنند. آزاد و در دسترس بودن کدهای منبع سبب می‌شود تا بتوانید از طرز کارکرد دقیق سیستم عامل مطلع شوید. شما بسیاری از توزیع های گنو/لینوکس را می‌توانید به هر تعداد کپی کرده و بین دوستانتان پخش کنید. در سمت مقابل، ویندوز یک سیستم عامل اختصاصی است که کد منبع آن سری نگه داشته شده و برای همگان در دسترس نیست.

یکی از نخستین سوالاتی که در ذهن هر کاربری که به‌تازگی نام گنو/لینوکس به گوشش خورده، مطرح می‌شود، این است که خوب گنو/لینوکس چه تفاوتی با ویندوز دارد؟ در این مقاله قصد داریم بدون این‌که وارد مسایل خیلی فنی شویم، به‌طور اجمالی این موضوع را تشریح کنیم.
لینوکس به‌خودی خود، یک هسته(Kernel) است. هسته، بخش اصلی سیستم عامل را تشکیل می‌دهد که کار آن کنترل داده‌ها، مدیریت حافظه، سخت‌افزار، ورود و خروج داده‌ها و همه موارد اصلی سیستم عامل است.
همان‌طور که گفتیم، لینوکس به‌خودی خود سیستم عامل به‌شمار نمی‌رود، بلکه با استفاده از ابزارهایی که پروژه گنو(GNU) برای آن تولید کرده است، تبدیل به یک سیستم عامل کامل می‌شود (به همین دلیل است که لینوکس را معمولا گنو/لینوکس یا GNU/Linux می‌نامند) و با اضافه کردن سایر نرم‌افزارهای رایگان به آن، می‌توان از آن در موارد متعددی مانند سرویس دهنده‌ها، ایستگاه‌های کاری، کامپیوترهای روی میزی، ابر رایانه‌ها، ابزارهای صنعتی و پزشکی که دارای سیستم‌های درونه‌ای(Embedded) هستند، استفاده کرد.

از نظر فنی، گنو/لینوکس را می‌توان نمونه کد باز و آزاد سیستم عامل‌های خانواده یونیکس نامید. زیرا بر اساس استاندارد POSIX پیاده‌سازی شده و کاملا با آن سازگار است. بنابراین گنو/لینوکس را می‌توان نواده سیستم عامل پرسابقه و مستحکم یونیکس دانست که البته خواص خوب آن‌را نیز به ارث برده است. اکنون تفاوت‌های اصلی گنو/لینوکس و ویندوز را با هم می‌شماریم:

امنیت در لینوکس و ویندوز:
امروزه در دنیایی متکی بر فناوری اطلاعات زندگی می‌کنیم که هر لحظه به خطر افتادن جریان اطلاعات منجر به بروز خسارت‌های تجاری جبران ناپذیری خواهد شد. امروزه همه به‌دنبال یک سکوی(Platform) امن‌تر برای اجرای برنامه‌های کاربردی و سرویس‌دهنده‌ها هستند. با این‌که مبحث امنیت یک مقوله نسبی است، گنو/لینوکس حرف‌های زیادی برای گفتن در سمت امنیت دارد. بسیاری از قابلیت‌های امنیتی که در ویندوز وجود ندارند و یا فقط با اضافه کردن نرم‌افزارهای اضافی قابل دسترسی هستند، به‌طور درونی و پیش‌گزیده در گنو/لینوکس پیاده‌سازی شده‌اند.

گنو/لینوکس از ابتدا برای محیط‌های شبکه‌ای و چندکاربره طراحی شده است و همین باعث رعایت مسایل امنیتی از ابتدا در آن شده است، در‌ حالی که ویندوز این‌گونه نبوده و درحال حاضر نیز از نظر امنیتی دارای نقاط ضعف فراوانی است. مثلا یک برنامه مخرب با استفاده از همین ضعف‌های امنیتی می‌تواند کل سیستم عامل را نابود کند، ولی در صورتی که مورد مشابهی در گنو/لینوکس وجود داشته باشد، حداکثر به دایرکتوری خانگی کاربر اجرا کننده آسیب خواهد رسید، نه کل سیستم عامل. این‌طور نیست که گنو/لینوکس فاقد هر گونه اشکال امنیتی باشد، خیر، ولی باز بودن کد منبع آن باعث می‌شود تا بسیاری از اشکالات امنیتی پیش از ایجاد خسارت و در مراحل توسعه و برنامه نویسی برنامه پیدا شده و رفع شوند. در صورتی که اشکالی نیز در برنامه‌های منتشر شده یافت شود، به‌دلیل موجود بودن کد منبع به‌سرعت برطرف می‌گردد. در صورتی که در سیستم عامل ویندوز شما باید منتظر مایکروسافت بمانید.

سیستم عامل ویندوز دارای اشکالات امنیتی بسیاری است که به‌راحتی هم کشف نمی‌شوند و هنگامی کشف می‌شوند که خسارات جبران‌ناپذیری در اثر حمله از طریق آن ضعف‌های امنیتی رخ دهد که امثال آن را شاهد هستیم. در دنیای امنیت ضرب‌المثلی وجود دارد که امنیت با مخفی کاری حاصل نمی‌شود.
می‌توان ادعا کرد که تقریبا هیچ ویروسی برای گنو/لینوکس وجود ندارد و این درحالی است که سالیانه بیش از 1000 ویروس و کرم مختلف برای سیستم عامل ویندوز ایجاد می‌شود. این به‌خاطر عدم گسترده بودن گنو/لینوکس نیست (حدود 70 درصد از سایت‌های وب در جهان بر روی سیستم عامل‌های خانواده یونیکس و گنو/لینوکس و سرویس‌دهنده وب آپاچی در حال اجرا هستند) بلکه به‌دلیل وجود حفره‌های امنیتی متعدد ویندوز و سیاست انحصارگرایی مایکروسافت است.
یعنی چه؟ مایکروسافت طوری رفتار و سیاست‌گذاری کرده است که مشتریان خود را فقط به محصولات خودش عادت دهد. بسیاری از کاربران ویندوز از اینترنت اکسپلورر و آوت‌لوک برای مرور وب و پست الکترونیک استفاده می‌کنند.

گنو/لینوکس: تنوع در انتخاب‌:
به‌دلیل آزاد بودن سیستم عامل گنو/لینوکس، هر گروه یا موسسه تجاری، یک نسخه خاص از آن که به توزیع یا پخش(Distribution) معروف هستند، منتشر ساخته است.
این توزیع‌های مختلف همگی گنو/لینوکس هستند، ولی هر یک معمولا برای یک یا چند امر خاص مانند سرویس‌دهنده، دیوار آتش، میزکار و ... طراحی شده‌اند و هریک قابلیت‌ها و بهینه‌سازی‌های خاص خودشان را به کاربران ارایه می‌کنند. کاربران در این میان آزادی انتخاب زیادی داشته و می‌توانند چیزی که کاملا نیازشان را برطرف می‌کند، انتخاب کنند. چیزی که در ویندوز نمی‌توان مفهومی برای آن پیدا کرد.

[!MAHSA!]

لینوکس در سایه همکاری و تبادلات علمی هزاران نفر در سرتاسر جهان ایجاد شده و توسعه یافته است. این همکاری چنان گسترده و زیبا بوده و هست، که به سیستم‌عامل گنو/لینوکس لقب «یکی از زیباترین دستاوردهای همکاری جمعی بشر» داده شده است. فرهنگ حاکم در جامعه گنو/لینوکس و بازمتن، فرهنگ کمک، اشتراک اطلاعات و تلاش برای بهبود هرچه بیشتر محصولات و «انجام هرکاری که از دستت برمی آید» است.

هرکس که می خواهد با این سیستم‌عامل کار کند، باید همه دیدگاه‌ها و عقاید قبلی خود را درباره نرم‌افزارها و سیستم‌عامل کنار گذاشته و با یک دیدگاه جدید و طرز فکر متحول شده وارد دنیای گنو/لینوکس شود، زیرا با فرهنگ حاکم متفاوتی روبه‌رو خواهد بود. گنو/لینوکس نوید دهنده آزادی است. لینوکس به طور نمونه به ارائه دو واسطه گرافیکی کاربر،KDE و Gnone می‌پردازد.
در توزیع‌های عمده لینوکس، لیندوز موجب شده واسطه کاربر شباهت بیشتری به ویندوز داشته باشد. همچنین XPde for Linux نیز در شباهت لینوکس به ویندوز نقش موثری دارد. واسطه گرافیکی کاربر در سیستم‌های لینوکس اختیاری است و حال آن که این واسطه جزء جدایی ناپذیر OS در ویندور است. سرعت، کارایی و اطمینان در اجرای یک سرور به جای لینوکس که فاقد واسطه گرافیکی کاربر است، افزایش یافته است و این در حالی است که دیگر نسخه‌های سرور ویندوز قادر به انجام چنین عملی نیستند. در واقع واسطه گرافیکی کاربر در لینوکس، اجرا و کنترل از راه دور را برای یک رایانه لینوکس آسانتر و طبیعی تر از رایانه ویندوز جلوه می‌دهد.

واسطه نمای متنی:
این واسطه به عنوان یک مفسر دستوری نیز شناخته شده است. کاربران ویندوز برخی اوقات از آن به عنوان یک اعلان از سوی DOS نیز یاد می‌کنند. کاربران لینوکس آن را به عنوان یک برنامه واسطه معرفی می‌کنند. هر نوع از ویندوز به یک مفسر دستوری مجهز است، اما انواع مختلف ویندوز از مفسرهای مختلفی نیز برخوردارند.
به طور کلی، مفسرهای دستوری ویندوز سری x9 شباهت زیادی به یکدیگر دارند و نسخه‌های کلاس NT نیز مفسرهای دستوری مشاهبی را در خود جای داده‌اند. اما تفاوت‌هایی در بین این دو دسته از ویندوز وجود دارد.
لینوکس مانند دیگر نسخه‌های یونیکس، از مفسرهای دستوری چندگانه پشتیبانی می‌کند، اما معمولا از یک نوع که به عنوان BASH شناخته می شود، استفاده می‌کند. از دیگر مفسرها می توان از Korn shell، Bourne shell، ash و C shell یاد کرد.

هزینه‌ها:
برای یک desktop و یا کاربرد خانگی، می‌توان گفت لینوکس خیلی ارزان و یا رایگان است در حالی است که ویندوز گران است. در کاربرد سرور نیز لینوکس در مقایسه با ویندوز بسیار ارزان است. مایکروسافت اجازه می دهد، یک کپی از ویندوز تنها برای یک رایانه استفاده شود. برای اولین بار در ویندوز XP، آنها با استفاده از نرم‌افزاری به اعمال این قانون (در ابتدا فعال‌سازی تولید ویندوز و سپس ویندوز Genuine) می‌پردازند.


دستیابی به سیستم‌عامل:
برای دستیابی به لینوکس باید رایانه ای جدید را که لینوکس از پیش بر روی آن نصب شده خریداری کرد. لیندوز که در حال حاضر لینسپایر نامیده می‌شود، لیست تمامی فروشندگانی که رایانه‌هایی مجهز به لیندوز را به فروش می‌رسانند، ارائه می‌دهد. اگر شما خواستار نصب لینوکس هستید، می‌توانید به خرید رایانه‌ای بدون سیستم‌عامل از Dell و یا Wal-Mart که برای نصب انواع لینوکس کامل است، اقدام کنید.
نصب ویندوز همیشه یکسان است و این در حالی است که توزیع‌های مختلف لینوکس برنامه‌های نصب خود را دارند که حتی این امر می‌تواند در نسخه‌های مختلف توزیع یکسان، تغییر یابد.

اجرای برنامه از طریق سی دی:
یکی از کارهایی که لینوکس می‌تواند انجام دهد و ویندوز نمی‌تواند، اجرا شدن از روی سی دی است. برای اجرا، ویندوز باید ابتدا روی دیسک سخت نصب شود. اگر نصب ویندوز در مقطعی قطع شود، نمی‌توان رایانه را راه‌اندازی کرد. برنامه‌ای رایگان با نام BartPE وجود دارد که می‌تواند برخی از برنامه‌های ویندوز را از طریق سی‌دی bootable اجرا کرد.
به طور عادی، لینوکس نیز از طریق یک دیسک سخت اجرا می‌شود، اما تعداد خیلی کمی از نسخه‌های لینوکس هستند که بدون نصب شدن بر روی دیسک سخت، کاملا از طریق سی دی اجرا می‌شوند.
در نسخه‌های لینوکس مبنی بر سی‌دی، کاربرد از دیسک سخت متفاوت است. برخی از آنها مانند لیندوز، هیچ چیزی را بر روی دیسک سخت چک نمی‌کنند و تجربه لینوکس را به راحت‌ترین و امن‌ترین نحو امکان می‌سازند.

نرم‌افزار کاربردی:
در مقایسه لینوکس و ویندوز می‌توان گفت، نرم‌افزارهای کاربردی بیشتری برای ویندوز موجود است.
کسب نرم‌افزار کاربردی:اگر به خرید یک کپی از ویندوز بر روی CD-ROM اقدام کنید، نمی‌توانید به نرم‌افزارهای کاربردی آن دسترسی پیدا کنید. اما اگر به خرید یک یا چند کپی از لینوکس بپردازید، می‌توانید نرم‌افزارهای کاربردی آن را به صورت رایگان دریافت کنید. رایانه ای جدید به همراه ویندوزی که از پیش بر روی آن نصب شده نیازمند به نرم‌افزارهای کاربردی دارد. هر توزیع لینوکس با انواع متعددی ارائه می شود. هر چه نسخه گرانتر باشد، نرم‌افزارهای بیشتری نیز خواهد داشت.

نصب نرم‌افزارهای کاربردی:
نصب کاربردها تحت ویندوز در حالی که استاندارد نشده‌اند، معمولا همسان است. نصب نرم‌افزار تحت لینوکس در هر توزیع متغایر است و به راحتی، سادگی و آشکاری ویندوز نمی‌باشد. لیندوز به کاربران اجازه می‌دهد به نصب نرم‌افزارها در شرایطی شبیه به بهنگام کردن ویندوز بپردازند. در لینوکس کاربردها پس از دانلود شدن، به طور خودکار نصب می‌شوند که این سرویس‌دهی به صورت رایگان صورت نمی‌پذیرد.

ویروس‌ها و جاسوس‌ها:
انواع مختلفی از برنامه‌های نرم‌افزاری بداندیش وجود دارد که معمول‌ترین آنها به عنوان ویروس و جاسوس نامیده می‌شوند. جاسوس در ویندوز به مشکلی بزرگ تبدیل شد در حالی که مایکروسافت به خرید یک شرکت نرم‌افزاری ضد جاسوس اقدام کرد و تولیدات خود را با عنوان برنامه ضد جاسوس مایکروسافت در سال ‌ 2005روانه بازار کرد. بخش عظیمی از این نرم‌افزارهای مخرب در ویندوز عمل می‌کنند.

کاربران و اسم رمز:
لینوکس و ویندوز 2000/XP هر دو نیازمند نام کاربر و اسم رمز و زمان راه اندازی هستند. ویندوزهای XP و 2000 و لینوکس از نمونه‌های متعدد و یا طبقه‌های مختلفی از کاربران حمایت می‌کنند. لینوکس و ویندوز می‌توانند کاربران را به گروه‌های مختلف دسته بندی کنند و مزایا را برای یک گروه نسبت به یک کاربر ارائه می‌دهند. اما فایل‌ها در لینوکس تنها متعلق به یک کاربر یا گروه، معین شده است.

خطاهای برنامه‌ای:
تمامی نرم‌ افزارها خطاهای برنامه‌‌نویسی دارند و خواهند داشت. لینوکس در داشتن خطاهای نرم‌افزاری کمتر در مقایسه با ویندوز شهرت دارد. ویندوز از سوی برنامه نویسانی طراحی می‌شود که اشتباهات آنها به دلیل این که مایکروسافت به انتشار کدهای اصلی خود برای ویندوز نمی‌پردازد، مخفی می‌ماند.
در مقایسه لینوکس از سوی هزاران برنامه نویس در سراسر جهان طراحی می‌شود. آنها به انتشار کد منبع برای سیستم‌عامل می‌پردازند و هر برنامه‌نویس علاقه‌مند می‌تواند به بررسی آنها اقدام کند.

[!MAHSA!]

استفاده از سخت افزار و نرم افزار در ویندوز و لینوکس‌:
برنامه‌ای که از سوی لینوکس نوشته شده، نمی‌تواند تحت ویندوز عمل کند و بالعکس. این امر یک قانون است، ‌اما می‌توان گفت که چندین استثنا نیز وجود دارد. این استثناها نصب یک سیستم‌عامل را بر روی دیگری فراهم می‌سازد. برای مثال، در رایانه‌ای که با لینوکس کار می‌کند، می‌توان به نصب یک کپی از ویندوز پرداخت.
در سیستم عامل ویندوز که تحت لینوکس اجرا می‌شود، نیز می‌توان به نصب تمامی برنامه‌های ویندوز اقدام کرد. در آن واحد یک رایانه می‌تواند با دو سیستم عامل اجرا شود.

لینوکس ‌‌در‌ برابر ‌‌ویندوز ابزارهای سخت افزاری پشتیبانی شده‌:
در مقایسه ابزارهای سخت‌افزاری پشتیبانی شده، می‌توان گفت که در هنگام استفاده از ویندوز، سخت‌افزارهای بیشتری کار می‌کند و این بدان دلیل است که فروشندگان سخت‌افزار، راه‌اندازهای بیشتری برای ویندوز می‌نویسند که این امر در لینو‌کس صدق نمی‌کند. هنگامی که ویندوز XP به بازار ارایه شد، بسیاری از دستگاه‌های جانبی موجود کار نمی‌کرد، زیرا XP به راه‌اندازهای جدید نیاز دارد و فروشندگان انگیزه کمی برای نوشتن راه‌انداز برای سخت‌افزارهای قدیمی داشتند.

سخت افزار سیستم عامل‌:
لینوکس در بسیاری از پایگاه‌های سخت‌افزاری قابل اجرا است که این امر در ویندوز امکان‌پذیر نیست. برای مثال، ویندوز NT تا هنگامی که مایکروسافت تفکر خود را تغییر نداده باشد، در MIPS CPU قابل اجرا است. اما برای لینوکس کسی وجود ندارد تا ذهن خود را تغییر دهد. لینوکس در دامنه وسیعی از رایانه‌ها اجرا می‌شود. به‌دلیل توانایی آن در اجرا شدن بدون واسطه گرافیکی کاربر، به سخت‌افزار کمتری در مقایسه با ویندوز نیاز دارد. لینوکس می‌تواند در رایانه های شخصی بسیار قدیمی نیز اجرا شود.

کاربران پرشمار:
لینوکس سیستم چندکاربری است که ویندوز این‌گونه نیست. ویندوز طوری طراحی شده که در یک زمان یک کاربر می‌تواند از آن استفاده کند. دیتابیس‌هایی که تحت ویندوز اجرا می‌شوند، موجب می‌شوند چند کاربر همزمان به آن دسترسی داشته باشند، اما سیستم عامل تنها برای سر و ‌کار داشتن با یک نفر ساخته شده است. لینوکس مانند دیگر گونه‌های یونیکس برای سر و کار داشتن با چندین کاربر همزمان طراحی شده است.

گنو/لینوکس: سیستم عاملی حرفه‌ای‌:
گنو/لینوکس یک سیستم عامل حرفه‌ای است. یعنی ممکن است یک کاربر کاملا غیر فنی برای مدیریت آن و انجام برخی از تنظیمات سخت‌افزاری دچار مشکل شود و نتواند به‌راحتی این کار را انجام دهد. البته برخی از توزیع‌های گنو/لینوکس این امور را بسیار ساده ‌(و حتی راحت‌تر از ویندوز) ‌کرده‌اند. ولی با این حال به‌طور‌ کلی، گنو/لینوکس یک سیستم عامل حرفه‌ای است که در عین سادگی، از پیچیدگی‌های فنی زیادی برخوردار است. البته تمام کاربران لازم نیست این امور را بدانند. مثلا یک کارمند دفتری که اموری مانند تایپ و حسابداری را با کامپیوترش انجام می‌دهد، ممکن است از نظر فنی تفاوتی را احساس نکند.
برخلاف ویندوز، نکات بی‌پایانی برای یادگیری در گنو/لینوکس وجود دارد. این سیستم عامل 4 سال براحتی شما را مشغول خواهد کرد و می‌توانید مطمئن باشید پس از آن باز هم مطالب جدیدی برای یادگیری وجود خواهند داشت!
برخلاف ویندوز، در گنو/لینوکس راحت‌تر هستید تا بسیاری از کارهای پیکربندی و سیستمی را از خط فرمان بسیار قدرتمند و عالی آن انجام دهید. با این‌که برای بسیاری از امور مانند ویندوز ابزارهای گرافیکی طراحی شده‌ است، یک کاربر حرفه‌ای واقعا از خط‌ فرمان گنو/لینوکس لذت خواهد برد. خط‌ فرمان ویندوز را اصلا می‌توان خط فرمان نامید؟!

گنو/لینوکس: بهشت برنامه‌نویسان‌:
گنو/لینوکس را بهشت برنامه‌نویسان نامیده‌اند. برخلاف ویندوز که بیشتر ابزارهای برنامه‌نویسی روی آن‌را باید جداگانه نصب و حتی خریداری کنید، گنو/لینوکس به‌همراه همه ابزارهای برنامه‌نویسی مورد نیازتان و با هر زبانی که فکر کنید ارایه می‌شود. کافی است آن‌را نصب کنید و کار برنامه‌نویسی‌آن را با ابزارهای دلخواهتان شروع کنید.

شبکه‌بندی:
هر دو سیستم می‌توانند قرارداد TCP/IP را اجرا کنند. لینوکس می‌تواند شبکه‌بندی ویندوز را انجام دهد که این بدان معنا است که لینوکس می‌تواند در شبکه ویندوز رایانه‌ها ظاهر شود و در فایل‌ها و چاپگرها سهیم شود. لینوکس می‌تواند بر روی شبکه‌بندی ویندوز شرکت کنند که این مساله برای ویندوز نیز صادق است.

تقسیم بندی دیسک سخت:
ویندوز باید از سوی یک تقسیم‌بندی ابتدایی بوت شود. اما لینوکس می‌تواند یا از طریق یک تقسیم‌بندی اولیه و یا از طریق تقسیم‌بندی استدلالی قرار گرفته در یک تقسیم‌بندی توسعه‌یافته بوت شود. ویندوز باید از سوی اولین سخت‌افزار بوت شود و لینوکس می‌تواند از سوی هر نوع دیسک سخت در رایانه به این امر اقدام کند.

فایل‌های ذخیره شده بر روی دیسک سخت‌:
ویندوز برای این‌گونه فایل‌ها از فایل مخفی استفاده می‌کند که این فایل‌ها مانند OS در تقسیم‌بندی یکسان قرار می‌گیرد. لینوکس از تقسیم‌بندی اختصاصی برای فایل‌های ذخیره شده در دیسک سخت استفاده می‌کند.

سیستم فایل‌ها:
ویندوز در سیستم فایل‌ها از 12FAT،16 FAT،32 FAT و یا NTFS ، که بهترین انتخاب است، استفاده می‌کند.
سیستم فایل‌های FAT قدیمی‌تر هستند. لینوکس نیز سیستم‌های فایلی مخصوص به‌خود دارد. سیستم پیش‌فرض که برای لینوکس استفاده می‌شود، 2ext نام دارد که هم‌اکنون به 3 ext تغییر یافته است.

درجه‌بندی فایل‌ها:
ویندوز و لینوکس از راهکاری متفاوت در درجه‌‌بندی فایل‌های خود استفاده می‌کنند. ویندوز از درجه‌‌بندی فایل‌ها بر مبنای حجم استفاده می‌کند، لینوکس طرحی یکپارچه را به کار می‌بندد. ویندوز برای نشان‌دادن ابزارها و تقسیم بندی‌های سخت افزاری متفاوت از حروف الفبا استفاده می‌کند. تحت ویندوز شما باید از حجم یک فایل برای انتخاب آن مطلع باشید. در لینوکس تمامی دایرکتوری‌ها به دایرکتوری اصلی ضمیمه شده است. در لینوکس استانداردی در این که کدام دایرکتوری‌های فرعی برای کدام ابزار استفاده می‌شود، وجود ندارد و این در حالی است که دیسک A همیشه برای فلاپی درایو استفاده می‌شود و دیسک c بخشی از تقسیم‌بندی بوت شده است.

فایل‌های مخفی:
هر دو سیستم از فایل مخفی، فایل‌هایی که کاربر در هنگام لیست کردن در یک دایرکتوری آنها را نمی‌بیند، برخوردار هستند.

داده‌های کاربر:
برنامه‌های ویندوز موجب می‌شود اطلاعات کاربران را در هر کجا ذخیره کند. این امر دیسک سخت را برای پشتیبانی از فایل‌های داده‌های کاربر غیر ممکن می‌سازد. لینوکس تمامی داده‌های کاربر را در دایرکتوری ذخیره می‌کند که شرایط را برای جابجایی از یک رایانه قدیمی به یک رایانه جدید آسانتر می‌سازد.

انتخاب لینوکس به‌جای ویندوز:
پیش‌بینی‌ها از آینده روشن لینوکس خبر می‌دهند. دلیل این امر، رایگان بودن، بیشتر شدن کاربرد آن، استفاده از Open Office به‌عنوان یک تولید شگفت‌آور، شباهت زیاد آن به واسطه گرافیکی کاربر، کیفیت بالا و مقاومت آن در برابر هزاران ویروس و کرم ویندوز نام برده شده است.