دل نوشته های غمگین

[!Behrooz1990!]

تو غریبه بودی ومن،تورو ازخود دونستم تو برام نقشه کشیدی،ولی من نمیدونستم

تو تموم زندگیمو چرا تودستات گرفتی
نمی دونم که تو این حیله روازکی یاد گرفتی

اگه من بگذرم ازتو،پس خدا بالا چی کاره س
اگه من بگم گذشته،وقت گریه ستاره س

ای غریبه،ای غریبه،تو چشات پرٍ فریبه
ای غریبه،ای غریبه،تو دلت چه نانجیبه

مرگ خنده هام رسیده،مرگ لحظه های سبزم
مرگ آفتاب امیدم،مرگ قصه های نبضم

خنده های پرفریبت،هیچ وقت از یادم نمیره
ای خدا هرکی که بدکرد،دلش ازغصه بمیره

برودیدار به قیامت،تو رو به خدا سپردم
فقط اونه که می دونه،من مثٍ پروانه مردم

[!Behrooz1990!]

خانه دوست کجاست؟ درفلق بود که سپیدارسوار.
آسمان مکثی کرد.
رهگذرشاحه ی نوری که به لب داشت به تاریکی شنها بخشید
وبه انگشت نشان دادسپیداری وگفت:
نرسیده به درخت،
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است
ودر آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است.
می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ ،سربه در می آورد،
پس به سمت گل تنهایی می پیچی،
دو قدم مانده به گل،
پای فواره ی جاوید اساطیر زمین می مانی
وتو را ترسی شفاف فرا میگیرد.
درصمیمیت سیال فضا خش خشی می شنوی:
کودکی می بینی
رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه زنبور
واز او می پرسی
خانه دوست کجاست.

[!Behrooz1990!]

ای پناه بی پناهی ها در این دنیا پدر! ای انیس بی بدیل و گوهر یکتا پدر!دست هایت چتر سبز مهربانی بر سرم چشم هایت بوده چون منظومه ی دریا پدر
بعد تو دنیا سراسر داغ بود و درد بود بعد تو دنیای من مجموعه ی غم هاپدر
خون دل جاری شد از چشمم زمان رفتنت گریه کردم رفتنت را بی کس وتنها پدر
تو نمی میری پدر!در خاطر من زنده ای ای پناه بی پناهی ها در این دنیا پدر

[!Behrooz1990!]

دل من مبتلای عشقت

شدم عاشق در هوای عشقت

بنوازم نوای جانسوزی

از غم فراق جانکاه عشقت

چه صبوریها کردم در ره تو

تا شوم در نظرت لایق عشقت

شده ام عاشق و مدهوش و مست

از بوی شفا بخش عشقت

دیوانه شود هر که بیند

چون من در ردای عشقت

گر من بمیرم و روم در خاک

هرگز نرود زیادم،هوای عشقت

بر همگان شود آشکارا

رخ زیبای وصال عشقت

تیر غم تو برفت، در دل من

چون لیلی مجنون عشقت

هرگز نشود، ز یادم فراموش

چون رفته به تن،خاک عشقت

هرگز نشوم، ناامید من

چون وفادارم، در پای عشقت

گر شوی مثل من، تو عاشق

چون من بکشی، بلای عشقت

شاعر تو اگر دوا خواهی بر عشق

سجده بکن بر خدای عشقت

[!Behrooz1990!]

شبی باهم کنار یک پنجرهببستیم پیمان عشق،نبودند همهبگفتیم از لحظه های آشناییچه خندیدیم باهم خدایی
به هم گفتیم همیشه باهم هستیماگر بودیم،وفادار هم هستیمهمیشه زمان این دل حزین بوددل ما ازهمه عاشقترین بود
تو ای سازونوای عاشقی هامنشونی ازهمه دلواپسی هاموجودم بی تو تنهاترین استدلم ز یاد تو زیباترین است
چه وقتا که زدوری گریه کردیمولی با این همه نفرین نکردیمقسم خوردیم به خدای یگانهنریم از پیش هم حتی یه لحظه
ولی عاشقی چه رسمی استدل و دلدادگی که حتمی استبه چشمانت قسم ای عزیزمتو رو دوست دارم ای بهترینم

[!Behrooz1990!]

یه حرفی بگو تابدونم،تاکی باهام میمونی
یه نگاه کن دلبرم،توکه حال منو میدونی
همه میدونن که من وتو،خیلی عاشق هم بودیم
همه میدونن که خیلی،به هم دل وابسته بودیم
بیاکه من دارم،از دوریت دیوونه میشم
بیاکه دارم بی تو،از دنیا سیر میشم
نگران توام چی میشه،تو هم نگران من باشی
به دنبال توام شاید، تو هم دنبال من باشی
تواگه بیای دل من،مثل قدیما جوون میشه
خونه ویرون من،دوباره همون خونه میشه
بی تو نفس کشیدن،برام خیلی محاله
این دنیارو نمیخوام،بی توبرام چه فایده
یادته باهم قرار گذاشتیم،برا دیدن هم
یادته باهم خنده وگریه کردیم،زندیدن هم
نگران توام چی میشه،تو هم نگران من باشی
به دنبال توام شاید، تو هم دنبال من باشی
تموم دلخوشیم این بود، که باهم می مونیم
تموم دلخوشیم این بود،غمخوار هم می مونیم
جای صندلی توخالی ست،توخونه وتو قلب من
به جون خاطراتی که ،داشتیم باهم کنار من
قسم به عشقمون قسم به خاطراتمون عزیزم
تاآخر عمر تا آخرین نفس،منتظرتم تمام وجودم
نگران توام چی میشه،تو هم نگران من باشی
به دنبال توام شاید، تو هم دنبال من باشی

[!Behrooz1990!]

یه آسمان آبی،برای زندگییه دل صاف وساده برای عشق
شبِ تاریک باعشق، پرازخورشیدِِِِِِ
آسمانِ عاشق بامعشوق،پرازستاره
زندگی کن به خاطرمعشوق
نفس بکش به خاطرِِِِِِ آسمان آبی
غصه زندگی همیشه گفتنی است
قصه معشوق همیشه ماندنی است
قصه وغصه همیشه کنارهم اند
عاشق ومعشوق همیشه به پای هم اند
شاید قصه غصه عشق من
نزاره هیچ کی ازکسی جدا شه مثلِ من
لحظه های زندگی بی عشق تباهِ
زندگی بی عشق چقدر سیاهِ
برای عشق بایدنوشت وگریست
برای زندگی بایدآزمودو آموخت
زندگی بی عشق ممکمن نیست
زندگی بی عشق ومعشوق آسان نیست
باورکنیم زندگی را،باورش کنیم بی عشق سختیش را
عاشق شو،زندگی بی عشق کم ازهیچ نیست

[!Behrooz1990!]

ازوقتی رفت،یه روزخوش ندیدمازوقتی رفت،دلم خواست بمیرمخدامگه بهم نگفته بود،دوست دارمخدامگه بهم نگفته بود،میمونم باهاتاورفت ومن روتنها گذاشت،چه کنم؟اورفت ومن ماندم،باخاطراتش بادلمخداکاش هیچ موقع اونو نمی دیدم!خداآخه نمیتونم اونو فراموشش کنمدیگه قسم خوردم،عاشق هیچ کی نشمدیگه قسم خوردم،باهیچ کی هم زبون نشمحیف من که دل به دلش دادمحیف من که جوونیامو به پاش گذاشتمکاش باور نمیکردم حرف هاشوکاش باورنمیکردم دروغ هاشو خداخودت کمک کن فراموشش کنمخدا خودت کمک کن باخاطراتش چه کنم!؟

[!Behrooz1990!]

منم اسیردلت ای امید آرزوهایم بمان بادلِ من ای امید آرزوهایم
توآسمانی وابری من از عمق زمینم
خداکند که بیایی به محفل دل ما هم
چشمهایت مات وابری مانده اند
کلبه ام را سایه ها پوشانده اند
چند فصلی است که تنها مانده ام
نیست گوشی که بشنود فریادم
نیست دستی که دهد شاخه گلی ازسر مهر
نیست دستی که بگیرد گل عشق
قسم به لحظه جدایی قسم به صبح ورهایی
خداکند که بیایی به کلبه دل ماهم
تو ازطلوع بهاری ُ من ازغروب پاییز
تو استوار و رفیعیُ منم کلبه ویران
تو ازلطافت شعری من ازخشونت خط
تو ازترنم صبحی من از کدورت شب
وقتی زتو پرسیدم از عشق چه میدانی؟
ناگه تو به من گفتی ازعشق چه میدانی؟

[!Behrooz1990!]

آتش مرانمیسوزاند ای چشم سیاهآخ خسته ام ولی دوای دردم طبیب نیست
چشم هایم خیس است ولی کسی آن را پاک نمی کند
غریب وتنهایم ولی کسی دستم نمی گیرد
من خسته چشمان سیاهت هستم
شاید چشمان تو دوای دردم باشد
خیلی دوست داشتم که چشات مال من باشه
اما بدون تو فقط شبها میکردم ناله
ای خدا میخوام بهم بگه که پیشم میمونه
ولی میدونم که این رویای محاله!
خدا مگه من عاشقش نبودم
پس چرارفت ومنو تنها گذاشت
خداییش حق من بود به پات بسوزم
خداییش این بود حال و روز من
آخه جواب محبتهای من این بود
منی که جوونیام ورو به پاش گذاشته بودم
ولی خدا بهش بگوهمه تقصیرات گردنِ من
منی که تنها بودم ولی همیشه عاشق یک نگاه از چشاش بودم
باید امشب چمدانم روبردارم برم یه سفر
باشد که نماند زمن نامی دراین زمان