راه های جلوگیری از نشت شیرابه به داخل آبهای زیرزمینی 1- با جلوگیری از نفوذ آب به داخل توده زباله، میزان شیرابه را به حداقل میرسانیم. 2- شیرابه تولید شده توسط یک سیستم زهکشی جمع‌آوری و به خارج هدایت شود و سپس در یک سیستم مناسب، تصفیه و قابل دفع گردد. 3. در صورت باقی ماندن شیرابه، در برابر نشت از آن محافظت شود.
اقدامات اصلاحی و کاهش اثرات سوء سدها 1- آبخیز داری و بهبود شرایط و وضعیت حوزه‌های آبخیز برای کاهش میزان رسوبات .
2- برآورد حجم مرده مورد نیاز جهت نگهداری رسوب، تخلیه و لایروبی آنها. 3- تخلیه رسوبات توسط دریاچه‌های زیرین. 4- حفاظت سواحل، پایه‌های پل‌ها و سازه‌ها و مناطقی که در معرض فرسایش قرار میگیرند. 5- جبران کاهش مواد مغذی در پایین دست سد از طریق افزودن کودهای ازت دار. 6- هوادهی لایه‌های آب در ذخیره گاهها و مخازن دریاچه سد از طریق تزریق هوا به اعماق مخازن، برای پیشگیری از بروز فرآیندهای بیهوازی. 7- تغییر زمان بندی آبگیری در هنگام لایه بندی حرارتی. 8- کنترل و تغییر مسیر فاضلاب‌های ورودی به مخزن سد و دریاچه و تصفیه آنها قبل از تخلیه. 9- پیش‌بینی و احداث زهکشیهای مناسب در اراضی زراعی و هدایت زه آبها به پایین دست. 10- پاکسازی دریاچه سد از مواد آلی تجزیه پذیر. 11- احداث و راهبری استخر گرمایشی در پایین دست سد برای افزایش دمای آب و رساندن آن به حد مطلوب . 12- پوشش سطح کانالها و تخلیه متناوب آنها برای جلوگیری از تخمگذاری حشرات. 13- کاشت گیاهان سمی برای حذف و کاهش جمعیت کرمهای ناقل بیماری . 14- کاشت نهال و ایجاد پارکهای جنگلی در بالادست سد. 15- قطع علفهای هرز و گیاهان پای در آب و استفاده از ماهیان علفزار. 16- کنترل زمان ماند آب در مخزن سد با اقدامات بهره‌برداری مناسب. 17- جلوگیری از تخلیه فاضلابها به رودخانه‌های ورودی به مخزن. 18- اجرای اقدامات حفاظتی برای پایداری شیبها، نظیر تراس بندی و کاشت گیاه بر روی آنها، ایجاد دیواره سنگ چین و مهار توده‌های سنگ . 19- کنترل و حفاظت کناره‌های ساحلی مخزن با کاشت گیاهان، سنگ چین و یا گابیون بندی تراس بندی و کاهش شیب. 20- احداث راههای عبور ماهی در زیر پل‌ها و سدها برای ادامه مهاجرت ماهیان به مناطق تخم ریزی و ایجاد آسانسورهای حمل ماهیها از پایین دست به پشت سد. 21- جلب مشارکت عمومی در چگونگی اجرای طرح. نتیجه‌گیری پروژه‌های عمرانی که در داخل و حومه شهرها و نیز در مناطق کوهستانی و دشته ها که از منظر پوشش گیاهی و جانوری و ارزش زیست محیطی دارایخطرات بالقوه و بالفعلی هستند ،به منظور مقابله با خطرات پیش گفته بنا به شرایط موجود دو راه حل زیر پیشنهاد می شود: اول این که می بایست روند عملیات اجرایی و احداثی پروژه‌های عمرانی مد نظر را متوقف کرد ناگفته پیداست در کشورهای در حال توسعه مانند ایران امری پر هزینه، زمان بر و ثقیل است. دوم اینکه پیش از احداث پروژه‌های عمرانی با ارزیابیهای زیست محیطی، اثرات سوء آن پروژه بر محیط زیست را بررسی و وزن دهی کنیم که نتیجه آن انتخاب نقاطی با حداقل تهدید برای محیط زیست و بیشترین کاربرد از لحاظ علمی و تکنولوژی به لحاظ احداث پروژه می باشد.. بطور مثال در هنگام طرح یک راه اگر عوامل اکولوژیکی جانوران و گیاهان مورد توجه قرار نگیرد چه بسا ساخت این راه بزرگترین ضربه را به محیط زیست منطقه بزند که بالتبع اثرات آن در دراز مدت گریبانگیر حیات انسان میشود. و یا نداشتن یک سیستم پیشرفته آب و فاضلاب در یک کلان شهر موجب شیوع بیماریهای گوناگون حتی در قرن حاضر میشودو همینطور فرودگاهها که میتوانند بزرگترین آلوده کننده صوتی در داخل یک شهر باشند. منبع: مقاله ارسالی از امید یوسفی و فرزانه حبیبی کارشناسان ارشد رشته شهرسازی ارائه شده در اولین کنفرانس منطقه ای مهندسی عمران و محیط زیست