تنک شدن تدریجی موها در زنان اغلب با افزایش سن مشاهده می‌شود و با ریزش مو در مردان متفاوت است. ریزش مو در زنان بسیار نادر است. ترشح و تنظیم هورمون‌ها، در ریزش موی سر در زنان نقش مهمی دارد. از هر ۸ زن، یک نفر قبل از دورهٔ‌ یائسگی و از هر ۳ زن، یک نفر بعد از دورهٔ قاعدگی دچار ریزش مو می‌شوند.
در طول دورهٔ بارداری موی سر، پرپشت‌تر و براق می‌شود. اما بعد از زایمان ریشهٔ مو وارد مرحلهٔ استراحت شده و از مرحلهٔ فعال بودنِ خود، خارج می‌شود و حدوداً سه ماه بعد از زایمان ریزش موی سر آغاز می‌شود.
شیوهٔ معالجهٔ کم‌مویی در زنان مشابه درمان‌هایی است که برای مردان در نظر گرفته می‌شود. ریزش مو در مردان بر خلاف زنان به صورت متمرکز بروز دارد یعنی از نقطهٔ خاصی شروع شده و به مرور پیشرفت می‌کند. اما ریزش مو در زنان بیشتر به صورت یکنواخت و پراکنده است. در بیشتر موارد، انواع تقویت‌کننده‌ها تجویز می‌شود، اما متاسفانه به رغم ادعای تولید‌کننده‌ها، پروتئین و کلاژن موجود در شامپوها و اسپری‌های مو، توانایی ترکیب با ساقهٔ‌ مو را ندارند و نمی‌توانند از این راه موجب افزایش استقامت مو شوند، بلکه با ایجاد کردن پوششی به روی تارهای مو آنها را موقتاً پرپشت‌تر نشان می‌ دهند.
● ریزش مو چیست
اغلب مردم روزانه بین ۷۰ تا ۱۵۰ عدد تار موی خود را به‌خصوص هنگام شست‌و‌‌‌شو و شانه‌کردن موها از دست می‌دهند. تنکی و ریزش تارهای مو زمانی محسوس می‌شود که تعداد تارهای از دست رفته تا حدی زیاد شود که رویش مجدد موها، جای خالی موهای ریخته شده را پر نکند. عوامل مختلفی در ریزش موی سر تاثیر گذارند:
بیشتر موارد طاسی‌های موجود در بین مردان دارای پیش‌زمینه ژنتیکی است. این نوع کم‌مویی طاسی مردانه یا طاسی موروثی نامیده می‌شود و شایع‌ترین نوع کم‌مویی در جهان است.
علاوه بر وراثت بسیاری از بیماری‌ها و تجویزهایی که برای درمان لحاظ می‌شود نیز، باعث بروز کم‌مویی در افراد می‌شود. تب‌بالا، امراض ناشی از عدم تنظیم ترشحات تیروئیدی،‌ مصرف انواع داروهایی که برای سرطان‌ها تجویز می‌شوند، همچنین زایمان، کمبود پروتئین و آهن از جمله مواردی است که موجب ریزش مو می‌شوند.
● ریزش مو عموماً به دو صورت بروز می‌کند:
در نوع اول قسمت‌های مشخصی از پوست سر، موی خود را از دست می‌دهد و سایر قسمت‌ها رویش معمول خود را دارند. در نوع دوم ریزش موها یکنواخت و از تمام قسمت‌ها است و به‌طور کلی رویش معمول‌ مو دچار اختلال می‌شود.
▪ طاسی انواع مختلفی دارد:
Alopecia Areata : در این نوع طاسی ریزش مو، در قسمت‌های خاصی از سر است و حدوداً ۶ تا ۱۲ ماه بعد از اولین ریزش کامل می‌شود. این نوع از طاسی درمانی ندارد.
Alopecia Totalis (طاسی کامل): این نوع از طاسی عموماً دائمی است. ریزش مو از فرق سر شروع می‌شود علت این بیماری هنوز ناشناخته است.
Alopecia Universalis (طاسی پراکنده): در این نوع از طاسی ریزش مو مربوط به تمام نقاط بدن است و مختص به موهای سر نیست.
Androgenetic alopecia (طاسی ارثی): این نوع از طاسی در مردان و زنان دیده می‌شود با این تفاوت که در زنان موجب بروز طاسی کامل نمی‌شود. این نوع از بیماری عموماً در دورهٔ‌ بلوغ یا در دهه سوم زندگی رخ می‌دهد.
● ساختمان مو
هر تار مو متشکل از ریشه و ساقهٔ مو است که درون غلافی در نزدیکی سطح پوست قرار می‌گیرد و درون این غلاف رشد می‌کند. اگر یکی از تارهای مویتان را بررسی کنید ریشه آن را به‌صورت پیازی‌شکل و آماس‌کرده در انتهای ساقه مو خواهید دید.
ریشه مو حدوداً در فاصله ۲ تا ۴ میلی‌متری از سطح پوست قرار دارد و مسئولیت تولید و رویش موی ساقه را بر عهده دارد. در حقیقت ساقه مو در برگیرندهٔ هیچ نوع بافت زنده‌ایی نیست. ساقه مو در واقع طنابی بافته‌شده از رشته‌های باریک مواد پروتئینی است که در فرهنگ عامه آن‌را مو می‌نامیم.
هر تار مو علاوه بر ریشه یک غدهٔ چربی و یک عضله راست‌کننده دارد. غدهٔ‌چربی علاوه بر تامین غذای مو، باعث چرب نگه‌داشتن موها می‌شود و عضله راست‌کننده نیز شرایطی را فراهم می‌کند تا به هنگام بروز استرس و هیجان دمای بدن به‌صورت متعادل حفظ شود این کار با سیخ‌شدن موها بر سطح پوست توسط عضله راست‌کننده صورت می‌گیرد.
دورهٔ اصلی و اولیه رشد فعال مو سه سال به طول می‌انجامد. هنگامی که دورهٔ‌ رشد به پایان می‌رسد، عمیق‌ترین بخش غلاف مو رو به تحلیل می‌رود. بعد از این دوره، ریشهٔ مو وارد مرحله‌ای ۹۰ روزه می‌شود. این مرحله اصطلاحاً مرحله استراحت نامیده می‌شود. در این مرحله ریشهٔ مو رشدی ندارد و در پایان این دوره تار مو می‌ریزد، و تار موی جدیدی جایگزین آن می‌شود.
به طور کلی، ترتیب قرارگرفتن موها به روی پوست سر نامنظم و بر اساس الگوی رشدشان، پراکنده است. بنابراین همواره بعضی از موها در دورهٔ‌ رشد خود قرار دارند، و فعال‌اند. و برخی دیگر در دورهٔ استراحت قرار دارند، و بعد از این دوره شروع به ریزش می‌کنند.
تعداد تارهایی که بعد از دورهٔ‌ استراحت در افراد مختلف می‌ریزد، با هم متفاوت است و به تعداد موهای فرد و طول مدت دورهٔ‌ رشد موها بستگی دارد. با افزایش سن، سرعت رشد موهای جدید کاهش می‌یابد و موجب بروز کم‌مویی تدریجی در این افراد می‌شود.
اگر می‌بینید موهای شما بعد از شانه‌کردن بیش از حد می‌ریزد یا احساس می‌‌کنید که تعداد تارهای مویتان کم شده است حتماً به متخصص پوست و مو مراجعه کنید، تا پزشک تشخیص دهد که آیا ریزش موی شما به دلیل بروز بیماری است و آیا این ریزش قابل درمان است یا خیر؟
● نکاتی درباره مو و ریزش آن
▪ میانگین تعداد موهای سر ۱۰۰ هزار تار است.
▪ از هر سه مرد، دو نفر دچار طاسی می‌شوند در حالی‌که درصد بالاتری از زنان و مردان در طول زندگی خود دچار نوعی از ریزش مو هستند.
▪ حدود ۹۰ درصد از موهای سر هر فرد در مرحله رشد مداوم هستند که این مرحله ۲ تا ۶ سال طول می‌کشد.
▪ ۱۰ درصد باقی مانده موها در مرحله استراحت هستند که این مرحله ۲ تا ۳ ماه طول می‌کشد.
▪ هر روز به طور منظم ۷۰ تا ۱۵۰ عدد تار از موهای سر می‌ریزد.
▪ قبل از بروز کم‌مویی، حدود ۴۰ درصد از حجم موهای سر از دست می‌روند.
▪ کوتاه کردن مو، باعث رشد بیشتر آن نمی‌شود.
▪ چیدن یا کندن موها، رشد آنها را متوقف نمی‌سازد.
▪ رشد موها در هوای گرم نسبت به هوای سرد بهتر است.
▪ میانگین سرعت رشد مو، در طول ماه یک سانتی‌متر است.