بهترین تصاویر فضایی به انتخاب نشنال‌جئوگرافیک

[!MAHSA!]

پرواز جرقه ها

این تصویر زیبا از شبانگاه آلاسکا، شفقی قطبی را نشان می‌دهد که در اثر برخورد طوفانی خورشیدی با میدان مغناطیسی زمین پدید آمده است. خورشید هم‌اکنون در اوج فعالیت‌های مغناطیسی یازده ساله خود قرار دارد و پدیده نور شمالگان (و البته جنوبگان) در مناطق قطبی زمین نیز به بیشینه رسیده است.


اورانوس از نگاه زحل

از روی زمین، سیاره اورانوس با تلسکوپ‌های معمولی به شکل نقطه‌ای آبی‌رنگ دیده می‌شود، اما فضاپیمای کاسینی که اکنون ده سال است به دور سیاره زحل می‌گردد، این نمای زیبا را از سیاره گردن‌شکسته منظومه شمسی در کنار حلقه‌های زحل به تصویر کشیده است. البته هدف اصلی از گرفتن این عکس، کالیبره کردن دوربین‌های کاسینی بود.


ابرنواخترهای دوردست

با گذشت 24 سال از قرار گرفتن در مدار زمین، تلسکوپ فضایی هابل کماکان به رصدهای حیرت‌انگیز و اکتشافات خارق‌العاده خود ادامه می‌دهد. به تازگی اخترشناسان توانسته‌اند با استفاده از این تلسکوپ، سه انفجار ابرنواختری دوردست را که توسط عدسی‌های گرانشی کهکشان‌های نزدیک‌تر تقویت شده بود، آشکار کنند. طبق نظریه نسبیت عام اینشتین، گرانش مسیر حرکت نور را تغییر می‌دهد و اجسام بسیار پرجرم می‌توانند همانند یک عدسی، نور اجسام دورتر را متمرکز کرده و تصویری پرنورتر از آن ایجاد کنند. این عدسی‎های گرانشی همانند تلسکوپ‎های طبیعی به اخترشناسان کمک می‎کنند اجرام دوردست و بسیار کم‏‌نور را آشکار کنند. توجه داشته باشید اجرام پرنوری که به شکل ستاره‎های 10 پر دیده می‎شوند، ستارگان کهکشان راه‎شیری هستند.

شن‌های روان سیاره سرخ

تازه‌ترین تصاویر مدارگرد شناسایی مریخ، ام.آر.او (متعلق به ناسا) از سطح سیاره سرخ نشان می‌دهد که بادهای مریخ، تپه‌های شن این سیاره را جابجا می‌کنند. با بررسی تغییرات موقعیت این تپه‌های شن روان در سطح مریخ می‌توان به الگوهای وزش باد، اثرات فرسایش آن و هم‌چنین تاثیرات فصول بر پوسته این سیاره پی برد.



فعال‌ترین زایشگاه ستاره‌ای همسایه

تلسکوپ فضایی هابل در دستاوردی دیگر، تصویری از یکی از کهکشان‌های نسبتا نزدیک به راه‌شیری را ثبت کرده که نرخ تولد ستارگان در آن بسیار بالاست و به همین دلیل درخشش بسیار زیادی دارد. این کهکشان با نام M61 در خوشه کهکشانی سنبله قرار دارد و با قطر حدود 100هزار سال‌نوری، هم‌اندازه کهکشان راه‌شیری است. مرکز این کهکشان مملو از ابرهای هیدروژنی است که تحت تاثیر اثرات گرانشی سیاه‌چاله مرکزی کهکشان، به تولید ستارگان جوان مشغولند.



دریل‌کاری در مریخ

مریخ‌نورد کیوریاسیتی در آخرین توقف خود که تصویری از آن را ملاحظه می‌کنید، به بررسی یک قطعه سنگ شنی مشغول است. این سنگ، سومین هدف این مریخ‌نورد برای دریل‌کاری و بررسی ترکیب شیمیایی و معدنی آن بود.