شعری بسیار زیبا در توصیف مقام معلم
غزل و زلالی بسیار زیبا در وصف مقام معلم
.
.

مقام معلّم ( غزل )
.
.
.
.
.


هدایت است و محبّـت ، تـلاش و کــــار ِ معلّــم
خـــدا شود همه ساعت ، أنیس و یـــــار معلّم



ز قفل ِ جهل هراسی ، ز دربِ بسته غمی نیست
کلیــدِ علـــم چــو بـاشــــد در اختیــــار ِ معلّم



خوشا بحالِ کسی که عطش به چشمه ی علم است

گــرفتــه روزی ِ خــود را ز روزگـــــار ِ معلّم




فـرشتـــه هیـــچ نـدارد چنین مقـام و شکــوهی
بـــوَد کنــار ِ خـــدا او ، خــدا کنــــار ِ معلّم




ز بذرکاری ِ مهر و شکوفه بـــــاری ِ خــــــرداد

همــــیشه هست امیـــــدی در انتــــــظار ِ معلّم



تمامِ فصل ِ خـــزان و تمـــامِ فصل ِ زمستــان

چـو شاخــه ای بوَد و میــوه اش بهـــــــار معلّم



کم است چون بنمایم به دست های قلم گیـــــر
هــــــزار دستـــــه گلی را دمی نثـــــار معلّم




زلالتـــــر ز معلم نـدیــده کس بـــــه جهـــانی
دلــم فـــدای روانِ بـــزرگــــــــــــــــوا ر معلّم




بـــه غیـــــرِ شعـر نچیـدم متــاعــی از دل ِ دادا
سروده ایـن غـزلش را بــــــه افتـخـــــار ِ معلّم


دادا بیلوردی - تبریز- بهار 1393 . هـ.ش
منبع: وبلاگ غزل های دادا










مقام معلم ( زلال )
.
.
.
.

ای معلّم ای عزیز


ای همیشه با جهالت در ستیز


روزگارت آفتــــابی بـــــــــــاد و دنیــایت زلال


تا قلم شد دست تو از تیغ، تیز


گشت تاریکی مریض


*

روشنی دادی مــــرا


تربیت کــردی در آبــادی مــــــرا


با سه بخش «آ» و «زا» و «دی» گشودم بال و پر


دادی آندم درس ِ « آزادی » مرا


یک جهان شادی مرا


*
خانه ات آباد باد

از تو هر عصر و زمانی یاد باد


ای معلّـم ای چــــــــــراغِ زنــدگانی و وجـــود


غصّه هایت یک به یک برباد باد


بر تو از حق داد باد


*
شادمان باشی تو را

محترم در هر زمان باشی تو را


ای معلّم ، ای جهانی پُـر ز لذّتـــهای تــــو


در مقام عــارفان باشی تو را


جاودان باشی تو را



*

منبع: وبلاگ زلال های دادا