تقویم تاریخ -31 اکتبر میلادی

[SENATOR]

«همشهري» و سردبير معمم - آيا روزنامه شهرداري تهران بايد با روزنامه هاي عمومي رقابت کند و آگهي تجاري منتشر سازد؟!

29 اكتبر 2005 (هفتم آبان ماه 1384) در مراسمي رسمي كه در تهران برپا شده بود ژنرال قاليباف که به تازگي شهردار تهران شده بود حكم سردبيري روزنامه همشهري متعلق به آن سازمان را به محمدرضا زائري (حجت الاسلام) داد. اين نخستين بار بود كه همشهري (و در آن سازمان 13 ساله) داراي سردبير روحاني (معمم) مي شد. عمر سردبيري زائري کوتاه بود و حسين انتظامي مدير وقت اين روزنامه (نماينده انتخابي مديران نشريات ايران در هيات نظارت بر مطبوعات) عملا خود کار سردبيري را برعهده گرفت.
«همشهري» كه اجازه انتشار مطالب سياسي و ورود به عالم سياست را ندارد و طبق مجوز اوليه محل توزيع آن محدوده جغرافيافي تهران بود اواخر آذرماه 1371 با تلاش غلامحسين كرباسچي شهردار وقت تهران (رئيس حزب کارگزاران سازندگي) و با استخدام چند روزنامه نگار قديمي و صرفا به منظور انتشار مطالب شهري (اجتماعي، بهداشتي، فرهنگي و اقتصادي) مربوط به تهران تاسيس شد و جز سه ماه اول كار، سردبيري كل آن با مهندس محمد عطريانفر بود كه همشهري امروز را بايد نتيجه زحمات و ابتكارهاي او دانست.
پس از عطريانفر، مهندس عليرضا شيخ عطار (بعدا معاون و سپس قائمقام وزارت امور خارجه و اينک سفير ايران در آلمان) سردبير كل همشهري شد كه تقريبا همان سياست و روش عطريانفر را دنبال كرد و از استعلام نظر مخاطبان درباره محتواي همشهري غافل نمي ماند. وي كوشش بسيار براي جلب نويسندگان خوب و حفظ بي طرفي و غير سياسي بودن همشهري بعمل آورد.
در مراسم هفتم آبان1384 سخن از انتشار همشهري در سطح ايران و جهان به ميان آمد كه به نظر مي رسيد به دور از وظايف يك روزنامه اختصاصي شهرداري تهران باشد.
روزنامه همشهري يك روزنامه دولتي است ولي برخلاف عرف يك روزنامه دولتي، هم اعلان تجاري چاپ مي كند و هم تكفروشي دارد و با اين عمل خود وارد رقابت با روزنامه هاي غير دولتي شده كه عملا به كار پيشرفت آنها آسيب مي رسد. معناي تكفروشي و يا به قول فرنگي ها «سينگل كاپي سيل»، عرضه روزنامه در كيوسك ها و يا جعبه ها جهت فروش است. روزنامه دولتي قاعدتا نبايد رقيب روزنامه هاي حرفه اي شود و به كسب اعلان و نيز تكفروشي بپردازد. اعلان تجاري ممكن يك روز ايجاد دردسر كند. براي مثال اگر يك اعلان مطابق آن چه بيان داشته نباشد، مي توان روزنامه اي را هم كه به چاپ آن مبادرت كرده به عنوان شريك جرم تعقيب قضايي كرد و ....

[SENATOR]

سالروز قتل اينديرا گاندي - ترور دو نخست وزير به يك صورت در دو « 31 اكتبر »

«31 اكتبر» شاهد ترور دو نخست وزير به يك شكل توسط نظاميان محافظ بوده است: استيفن تيژا نخست وزير مجارستان در سال 1918 و بانو اينديراگاندي نخست وزير هند درسال 1984.
بانو گاندي دختر نهرو چهار بار نخست وزير هند بود. وي به دست دو تن از افراد گارد محافظ خود كه از ناسيوناليست هاي سيك (پنجابي) بودند هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد. شوهر اينديرا، فيروز گاندي، يکي از پارسيان هند بود. درپي انتشار خبر قتل بانو گاندي هواداران او در دهلي نو و چند شهر ديگر برضد تجزيه طلبي سيك ها دست به تظاهرات زدند و ضمن اين تظاهرات توام با شورش شمار نسبتا زیادی از پيروان فرقه سيك به دست تظاهركنندگان كشته شدند.

[SENATOR]

در فرانسه، بلعيدن فرزندان انقلاب آغاز مي شود

21 روز پس از اعلام «حالت فوق العاده» در فرانسه و ايجاد دولتي به همين نام و 15 روز بعد از اعدام «ماري آنتوانت» زن پادشاه سابق، 31 اكتبر سال 1793 ميلادي در فرانسه دوره اصطلاحا «بلعيدن فرزندان انقلاب» با اعدام 21 ژيروندن (ميانه رو) از جمله ژاك بريسو آغاز شد. اين عده به جرم تجديد نظر طلبي و دور شدن از اصول و هدف هاي انقلاب در ملاء عام با گيوتين گردن زده شدند.
اين اعدام هاي گروهي دو ماه پس از قدرت يافتن انقلابيون راديكال به رهبري روبسپير انجام شد.
20 روز پس از روي كار آمدن روبسپير، مجلس انقلاب قانون «دستگيري و محاكمه كساني كه به آنان سوء ظن مي رفت» را تصويب كرده بود و دست راديكالها را براي محاكمه مخالفان و هركس كه به او بدگمان مي شدند باز گذارده بود. اين زمان در تاريخ فرانسه «دوره وحشت» عنوان گرفته است.
روبسپير و همفكرانش در آن زمان، كار دستگيري افراد مورد سوء ظن را با بازداشت انقلابيون ميانه رو آغاز كرده بودند. حال آن که انقلاب فرانسه عمدتا توسط همين ميانه روها آغاز شده بود. سالها بعد، نمايندگان مجلس گفتند كه هدفشان از تصويب قانون سال 1793 تنها در حبس نگهداشتن مخالفان مورد سوء ظن بود تا فعاليت هايشان بي اثر و خنثي شود، نه اعدام آنان.