اعدام يك زن به جرم كشتن شوهر و فرزندان، 18 سال پس از وقوع قتل!
بانو فرانسس نيوتن كه 18 سال پيش شوهر و دو فرزند فرزند خود را با شليك گلوله كشته بود 14 سپتامبر 2005 در زندان تكزاس آمريكا با تزريق زهر اعدام شد. وي حاضر نشد به عنوان آخرين مطلب، حرفي بزند. فرانسس سومين زني است كه در ايالت تكزاس، پس از سال 1976 و از سرگيري مجازات مرگ در آمريكا، اعدام مي شود. در 9 ماه اول سال 2005 ، 13 تن در ايالت تكراس اعدام شده بودند. فرانسس 40 ساله بود.
پدر، مادر و خواهر گريان فرانسس از جمله كساني بودند كه آخرين لحظه حيات اين موجود را نظاره مي كردند. فرانسس نيز آخرين نگاه خود را به سوي آنان افكند. در خارج از زندان محل اعدام، دهها تن بر ضد مجازات اعدام تظاهرات مي كردند. «جان لا گراپ» وكيل قضايي بانو فرانسس گفت كه او قرباني نقص قانون شد كه اجازه نداد پرونده اش در ديوان عالي ايالات متحده مطرح شود. لاگراپ همچنين به ضعف آيين دادرسي در ايالت تكزاس و مراحل دادرسي اعتراض كرد و خواهان اصلاح آن شد.
لا گراپ گفت که اعدام، 18 سال پس از وقوع جنايت، خود يك مسئله است كه افكار عمومي نمي تواند تحمل كند. اين قبيل اعدام، باعث تنبه ديگران نمي شود كه مقصود اصلي از مجازات كردن مجرمان است.
وكيل قضايي بانو فرانسس در طول 18 سال رسيدگي قضايي كوشيده بود كه ثابت كند كه قتلها با گلوله تپانچه فرانسيس صورت نگرفته بود. قتلها در هفتم آوريل 1987 در يك آپارتمان در شهر هيوستن انجام شده بود. فرانسس قضيه را به پليس خبر داده بود و گفته بود كه با يكي از بستگانش در خارج از خانه بود كه پس از بازگشت به آپارتمان با او، با اجساد رو به رو شد. پليس پس از به دست آوردن يك تپانچه متعلق به فرانسس در خانه، به وي ظنين شد و فرانسس هنگامي متهم شد كه شركت بيمه عمر به پليس خبر داد كه وي چند روز پيش از وقوع قتل، شرايط قرارداد بيمه عمر خانواده اش را تغيير داده بود و خودش را دريافتگر مبلغ بيمه عمر خانواده كرده بود كه فرانسس گفت كه تغيير شرايط امري عادي بود و نقشه اي در كار نبود. فرزندان او يك پسر 7 ساله و يك دختر 21 ماهه بودند.
اعدام فرانسس همزمان با درگذشت يك روزنامه نگار بود كه دهها سال با مجازات اعدام مخالفت كرده بود.
ديويويد اندرسون روزنامه نگاري كه با نوشتن و شكافتن انگيزه جنايات و دنبال كردن احكام قضايي، در جامعه آمريكا شهرت وسيع به دست آورده بود و با نوشته هايش كمك بسيار به اصلاح وضع قضايي و رسيدگي هاي پليس كرده بود 14 سپتامبر 2005 در 62 سالگي از بيماري سرطان مجاري صفرا درگذشت. وي از اعضاي ميز مقالات نيويورك تايمز بود. اندرسون كه از مخالفان سر سخت مجازات اعدام بود چندين كتاب در زمينه تجربه و تفكر خود نوشته است كه معروفترين آنها «جنايتكار و دستگاه قضايي» عنوان دارد. او نوشته است كه براي دور ساختن هميشگي يك مجرم از جامعه، چه فرقي ميان كشتن او و حبس دائم است. اگر از هزينه زندان هراس است، اجازه دهيد كه محكوم به حبس دائم در كارگاه زندان كار كند و با درآمد خود امرار معاش كند و همانند ديگران، پس از ازكار افتادگي از مقررات بازنشستگي استفاده كند. اعدام يك انسان عملي است زشت و غير قابل تحمل.