حسينقلي مستعان ( نخستین پاورقی نویس ایرانی )

[SENATOR]

يکي از قديميترين نويسنده ها



حسينقلي مستعان پس از اتمام دوره دبيرستان در دارالفنون مدتي در مدرسه علوم سياسي به تحصيل پرداخت. وي کار روزنامه نويسي را از سال 1298 آغاز کرد و از 17 سالگي در روزنامه نيمه رسمي ايران فعاليت داشت و نخستين شعرها و داستان هاي کوتاه خود را در روزنامه هاي «نسيم شمال، اتحاد و روزنامه ايران» منتشر کرد. قصه نويسي را نيز از سال 1314 در مجله «مهرگان» با نام مستعار «ح.م.حميد» آغاز نمود.
او در کار ترجمه هم دست داشت، ترجمه «بينوايان» اثر ويکتور هوگو که از جمله ترجمه هاي اوست يکي از بهترين ترجمه هاي بينوايان به شمار مي رود.
او در سال 1319 مجله «راهنماي زندگي» را منتشر کرد و بدون وقفه از سال 1300 تا 1357 – يعني 57 سال – قلم زد.
مستعان پس از واقعه شهريور 1320 مدتي به سياست روي آورد و سردبير و مدير برخي از روزنامه هاي سياسي آن زمان مانند روزنامه هاي «اخبار روز، اخبار و دستور» شده و از دهه 1320 براي بعضي از برنامه هاي راديو مي نوشت. او در سال 1328 رئيس شوراي نويسندگان راديو شد. مستعان بسيار پرکار بود و گاهي در هفته، هفت تا هشت پاورقي و داستان کوتاه مي نوشت و همه را مرتب و بدون تأخير مي رساند.
او از سال 1335 تا سال 1340 در «مجله راديو» داستان کوتاه مي نوشت. اغلب نوشته هاي او در «مجله راديو» داستان هاي پندآموز اجتماعي بود که با يک نتيجه گيري اخلاقي پايان مي يافت. بسياري از داستان هاي او در برنامه هاي راديو استفاده مي شد.
او نثري روان و ساده داشت و داراي تخيل قوي بود و در شخصيت پردازي مهارت زيادي داشت.
نوشته هايش پيش نويس و پاکنويس نداشت و از همان آغاز کار، شروع به نوشتن مي کرد. وي 1000 داستان کوتاه و 200 کتاب نوشته است و به مرد هزار داستان شهرت دارد. او مدتي هم به کار نمايشنامه نويسي مشغول شد و طي سال هاي دهه 30 و 40 نمايشنامه هاي زيادي براي راديو نوشت.
مستعان در اواخر دهه بيست مدتي به رياست راديو منصوب شد.

[SENATOR]

چندی از آثار این بزرگوار










نام: حسینقلی مستعان ( ح. م حمید )
تولد: 1283 خورشیدی
مرگ: 1362 خورشیدی
مستعان، مترجم و نویسنده داستان های عشقی، جنایی را اولین پاورقی نویس ایرانی می نامند . وی از سال 1298 ( در سن 15 سالگی ) به حرفه روزنامه نگاری پرداخت و بعدها، سردبیری نشریه های " ایران "، " مهر "، " کیهان "، " راهنمای زندگی " و " تهران مصور " را عهده دار شد.
ترجمه " بینوایان " ویکتور هوگو در سال های 10- 1307 خورشیدی از کارهای خوب وی بود.
حسینقلی مستعان، سال ها یکه تاز عرصه ادبیات عامه و آثارش با استقبال فراوانی به همراه بود. وی در حدود 90 اثر به چاپ رساند که بیشتر آن ها، بارها تجدید چاپ شدند. بیش از 46 تالیف و ترجمه نیز از این نویسنده و مترجم توانا، به یادگار مانده است.
برخی از آثار و تالیفات حسینقلی مستعان:
افسانه ( 1304 )، علی بابا ( 1306 )، اندیشه های جوانی ( 1315 )، نوری ( 1318 )، گل بی خار ( 1319 )، ناز ( 1319 )، دلارام ( 1319 )، آزیتا ( 1319 )، شوریده ( 1319 )، شیده ( 1319 )، شهرزاد ( 1319 )، غزال ( 1319 )، شیرین ( 1319 )، آخرین ( 1319 )، افسرده دل ( 1320 )، بهشت روی زمین ( 1320 )، عشق آزاد ( 1320 )، پشیمان ( 1320 )، شورانگیز ( 1320 )، مهربانی ( 1321 )، داستان ها ( 1321 )، نوش ( 1321 )، آلامد ( 1322 )، گلی ( 1322 )، لذت ( 1322 )، نرگس ( 1322 )، شهر آشوب ( 36-1334 )، بهشت ( 1335 )، عشق ( 1336 )، عروس ( 1336 )، عشق مقدس ( 1336 )، دلخسته ( 1336 )، قصر انسانیت ( 1338 )، قصه رسوایی ( 1342 )، آتش به جان شمع فتد ( 1343 )، استخوان زیر پی ( 1343 )، نقطه های شراب ( 1343 )، گناه مقدس ( 1343 )، مثل خدا که مال همه است ( 1349 )، تار شکسته ( بی تاریخ )، ماجرای دل سرافکنده ( بی تاریخ )، داستان های حمید ( بی تاریخ