خوزه پلاسیدو دومینگو امبیل (Plácido Domingo) یکی از خوانندگان تنور میباشد که شهرت عمده ای به واسطه اجراهای بینظیرش در میان مخاطبان کلاسیک و حتی عام پیدا کرده است. وی یکی از فعالترین خوانندگان اپرا در سطح بین الملل میباشد و تاکنون نقش های بسیاری را در اپرا به اجرا گذاشته است در مارس سال 2008 وی صد و بیست و ششمین نقش خود را بر روی صحنه اجرا نمود که یک نوع رکورد محسوب میشود و از بسیاری از خوانندگان تنور دنیا نیز پیشی گرفته است.

خوزه پلاسیدو دومینگو امبیل (Plácido Domingo

البته این همه اجرا و موفقیتهایی که وی در عرصه خوانندگی بدست آورده تنها استعداد ذاتی خواندنش نمیباشد بلکه احاطه او به موسیقی به عنوان یک موزیسین است که توانسته از او خواننده ای با دانش و در عین حال دارای قابلیت های فراوان معرفی نماید.

دومینگو جدا از خوانندگی به امر رهبری ارکستر نیز مشغول میباشد شاید یکی دیگر از دلایل برترین وی نسب به دیگر همتایانش همین قدرت رهبری اش میباشد که مسلما در کارش تاثیر مثبتی گذاشته است.

او به عنوان رهبر، بسیاری از ارکسترهای اپراهای مختلف را رهبری نموده است مانند رهبری اپرای ملی واشنگتن و اپرای لس آنجلس در کالیفرنیا.

دومینگو در 24 ژانویه 1941 در باریو دسالامانکا در نزدیکی شهر مادرید اسپانیا چشم به جهان گشود. وقتی هشت ساله بود به همراه خانواده اش به مکزیک مهاجرت نمود. پیانو را بصورت خصوصی فرا گرفت ولی پس از مدت کوتاهی برای تحصیل در رشته موسیقی وارد کنسرواتوار موسیقی مکزیکوسیتی شد.

دومینگو که علاقمند به خواندن بود در گروه خانوادگی که داشتند نقش های مختلفی را که کودکان باید بازی مینمودند اجرا میکرد و همین تجربیات کوچک باعث شد که بصورت جدی به خواندن بپردازد و اولین اجرای حرفه ای خود را بر روی صحنه به همراه مادرش در سال 1957 و در مادرید برگزار کند.



در سال 1959 وی برای خواندن در اپرای ملی مکزیک درخواستی را ارسال نمود. در درخواستش خود را خوانند باریتون معرفی نموده بود اما پس از امتحان وی را در رده صدای تنور معین نمودند و او را به عنوان خواننده تنور قبول نمودند و در همان زمان بود که وی رهبری را نیز یاد گرفت و پیانو را نیز بصورت جدی ادامه داد.

اما او بیشتر در کار خواندن و انجام نقش های مختلف بود و هنوز فرصتی برای نشان دادن تبحرش در زمینه رهبری فرصت مناسبی پیدا نکرده بود. تا اینکه برای کمپانی به عنوان پیانیست مشغول کار شد و از این راه نیز توانست به درآمد و هم اعتبارخود بیفزارید. دومینگو برای برنامه های تلویزیونی در مکزیک نیز به نوازندگی پیانو میپرداخت که یکی دیگر از عوامل شناخته شدنش شد.

در سال 1961 وی در نقش آلفردو در اپرای لاتراویاتا و در همان سال در آمریکا و در سالن Dallas Civic Opera وی نقش آرتور در اپرای Donizetti's Lucia di Lammermoor به اجرا گذاشت که با قدرت هر چه تمام توانست نظر بسیاری را به خود جلب نماید.

وی در سال 1962 با قراردادی دو سال و نیم متعهد شد که 12 نقش را در 280 اجرا خوانندگی نماید! این شروعی بود برای موفقیت های آتی این خواننده در دنیای موسیقی و بالاخص خوانندگی در اپرا و تا به امروز نیز ادامه دارد و جدا از خوانندگی وی را در امر رهبری بر روی صحنه سالن های معتبر جهان میتوان دید.

دومینگو به واسطه فعالیتهای درخشانش جوایز بسیاری را از آن خود نموده است، جوایز گرمی که وی از آن خود نموده است عبارتند از:
* 1971 - Principal Soloist for Best Opera Recording for Verdi: Aida
* 1974 - Principal Soloist for Best Opera Recording for G. Puccini: La bohème
* 1983 - Principal Soloist for Best Opera Recording for Verdi: La Traviata
* 1984 - Principal Soloist for Best Opera Recording for Bizet: Carmen
* 1984 - Best Latin Pop Performance for Always in my Heart (Siempre en mi corazon)
* 1988 - Principal Soloist for Best Opera Recording for Wagner: Lohengrin
* 1990 - Best Classical Vocal Performance for Carreras-Domingo-Pavarotti in Concert
* 1992 - Principal Soloist for Best Opera Recording for Strauss: Die Frau ohne Schatten
* 2000 - Best Mexican-American Performance for 100 years of Mariachi
* 2000 - Best Classical Album for T. Breton: La Dolores
* 2001 - Best Classical Album for I. Albéniz: Merlin

و 10 ها جایزه دیگر و همچنین تقدیر و مدال های مختلف از کشورهایی چون فرانسه - آمریکا - اسپانیا و اترش به پاس یک عمر فعالیت های چشمگیر در عرصه موسیقی.



منبع: گفتگوی هارمونیک