جنگهای شهری-بخش اول-

[ex-navy officer]

نظریه جنگهای مدرن ثابت می کند که جنگهای شهری بطور قابل ملاحظه ای باعث کندی پیشرفت نیروهای حمله ور می شود و در ضمن محتاج برتری حتمی از لحاظ نفرات و تجهیزات است بنابر این طبیعی است که لشکر متخاصم تا حد امکان از درگیری داخل شهرها پرهیز کند.ولی با توجه به این هدف که می خواهد نیروهای تدافعی را درون قرارگاه ها یا در راه جبهه غافلگیر کند ناگزیر است که با شهرها برخورد داشته باشد.دشمن سعی در محاصره و قطع ارتباط آن شهر می کند و یا اینکه آن را دور می زند.
البته این در حالتی است که آن شهر به عنوان عارضه حساس در منطقه بحساب آید.ولی با تمام این تفاضیل برای ارتش متخاصم جنگ شهری ناگزیر خواهد بود و هر چه که حالت غافلگیری حمله کمتر باشد این درگیری شدت و وسعت بیشتری خواهد داشت.
ارتش های بزرگ جهان برای این نوع جنگها پیش بینی هایی کرده اند برای مثال ارتش شوروی سابق با تکیه بر تجربه هایش در جنگ جهانی دوم آموزش تاکتیکی خاصی را برای افراد خود ترتیب داده بود که در ذیل به شرح آن می پردازم :
عوامل مختلفی در روش این حمله موثراند از جمله نوع جنگ (اتمی-شیمیایی و ...) – اهمیت اقتصادی شهر(انهدام این شهر چه اهمیتی خواهد داشت؟) – نوع برخورد مردم آن شهر با نیروهای متخاصم – موقعیت جغرافیایی و استراتژیکی شهر و رابطه آن با محورهای تهاجم.
برای کمک به فرماندهی لشکر متخاصم به او آموزش میدهند که در وحله اول شهر را از لحاظ بافت خیابانها طبقه بندی کند.این بافت هر چه پیچیده تر و غیر منظم باشد حمله به آن نیز مشکل تر خواهد بود و در عمل برای هر نوع بافت تاکتیک خاصی در حمله به کار میرود.
عامل بعدی تشخیص نقاط مهم شهر است مانند کارخانه ها که معمولا" در حومه شهر متمرکز هستند و منطقه اداری شهر و غیره. البته در تئوری ارتش شوروی اشاره می شود : اکثر مدافعین شهر از ساختمانهای بزرگ و مستحکم استفاده خواهند کرد.اما هر بنای مستحکم و یا زیر زمین بتونی می تواند نقطه دفاع محسوب شود.
لازم به تذکر است که دکترین شوروی در این مورد بطور کلی اشاره میکند که اگر حمله ای باید صورت بگیرد بیشترین شانس موفقیت در یک حمله برق آسا و شدید به هر مجموعه ای بزرگتر از دهکده می باشد.
یکی از تاکتیکهای که شوروی برای این کار پیشنهاد می کند این است که قوای مهاجم در برخورد با دشمن حالت دفاعی بخود بگیرند تا مانع عقب نشینی آنها بداخل شهر گردند سپس از طریق مواضعی که در حومه شهر بدست می آورند دشمن را در زمین باز غافلگیر کرده و از بین ببرند.

[ex-navy officer]

تفاوت جنگ شهری و جنگ عادی
چندین عامل مهم در جنگ شهری وجود دارد که باعث تفاوت آن با جنگهای عادی می گردد:
از جمله اینکه جنگ شهری در فاصله زمانی کوتاه تبدیل به یک رشته درگیری در سطح دسته و گروهان می شود که این خود باعث تضعیف کنترل فرماندهی شده و متکی بر قابلیت جنگی افراد درگیر است.در چنین حالتی سازماندهی و تدارکات این افراد با جنگهای عادی تفاوت بسیار خواهد داشت.دیگر اینکه شناسایی قبلی محل برای تنظیم نقشه درگیری کاری بسیار مشکل است و پیشروی پنهانی تقریبا" غیرممکن می باشد.
استفاده از سلاحهای هسته ای هم در شهر بسادگی ممکن نخواهد بود چون ضمن اینکه شهر را بکلی از کار می اندازد برای قوای مهاجم تولید اشکالات فراوان خواهد کرد.بنابر روش ارتش شوروی هرگاه ارتش این کشور ناگزیر از تسخیر شهری باشد و احتمال مقاومت نیز در آن شهر باشد حمله به این صورت خواهد بود :
ابتدا نیروهای زرهی در فاصله معینی موضع می گیرند سپس نیروهای جلودار با وسایل نقلیه سبک از طریق جاده ها به شهر نزدیک می شوند و طوری رفتار می کنند که حتی الامکان مدافعین را وادار به آتش کرده و از موضع و موقعیتشان با خبر شوند اگر این تاکتیک موفق نشد آنقدر نزدیک می شوند که در تیررس قرار گیرند و در این حالت هر چه که می بینند گزارش می کنند.سعی می کنند که مواضع مدافعین را از جناحین دور بزنند و در ضمن این حرکت عده دیگری در حالیکه خود را هدف مناسبی برای آتش نشان می دهند به نقاط دفاعی حمله می کنند تا اطلاعات بیشتری بدست آورند.فرماندهی نیرو در این زمان بر حسب شواهد و گزارشاتی که نیروهای جلودار به او می دهد و نقشه و اطلاعاتی که از قبل راجع به شهر گردآوری کرده روش حمله را یا از طریق احاطه کردن دشمن یا با حمله از روبرو به جناحین تعیین می کند.در هر صورت حمله از محور پیشروی و با نهایت سرعت صورت خواهد گرفت.هنگامی که یک چنین هدفی تصرف شد هدف بعدی ممانعت از عقب نشینی مدافعین به خارج شهر است که ممکن است با پیاده کردن نیروی هوابرد در عقب دشمن و اجرای یک محاصره انجام گیرد.
حال اگر ارتش با حمله ای از محور پیشروی موفق به تصرف شهر نشد در حالیکه نیروهای اصلی از هر طرف به مدافعین فشار می آورند فرماندهی سعی در طرح حمله ای مداوم (موج به موج) می کند که شهر را به محاصره درآورد.محاصره آخرین راه برای تسلیم شهری است که با سرسختی دفاع می کند این حمله مداوم با آتش شدید توپخانه یا بمباران هوایی پشتیبانی می گردد.
در یک حمله شبانه حرکت با یک حمله فرعی پوشیده می شود تا از غافلگیر شدن دشمن نکاهد.قوای سوار و سوارزرهی از هر طرف به شهر حمله می آورند و از تمام امکانات توپخانه و تانک استفاده می کنند تا به قلب شهر رخنه کرده و آن را تصرف کنند.چنین حرکتی بلافاصله تکرار و تقویت می شود تا شهر سقوط کند.با آنکه حمله مداوم و موج به موج از نظر افراد و تجهیزات بسیار گران تمام می شود هنگامی که تصرف سریع یک شهر مورد نظر است و حملاتی که از محور پیشروی صورت گرفته با شکست مواجه شده این تنها راه چاره است و اصولا" در نظر فرماندهی ارتش شوروی در چنین مواقعی زمان پرارزش تر از افراد است.
.....پیروز باشید............تا بعد.............