بیماریهای شایع پوست و مو

[SENATOR]

آكنه

بيماري آكنه درحقيقت التهاب مزمن غدد چربي مي باشد كه ازسنين نوجواني آغاز مي شود شروع آن به شكل ضايعات همرنگ پوست ، برجسته وسرسياه يا سرسفيد مي باشد كه اين ها مي تواند تبديل به ضايعات التهابي برجسته قرمز يا چركي شود وحتي كيستهاي بزرگ چركي هم ايجاد گردد .

مهمترين نكته اين بيماري شايع به جا گذاشتن فرورفتگيها و برجستگيهايي برروي پوست فرد مبتلا پس از بهبودي ضايعات مي باشد . به همين علت درمان اين بيماري لازم وضروري است تا از بدشكليهاي بعدي جلوگيري بعمل آيد . محل ضايعات آكنه اي بيشتر در صورت و گاهي درتنه مي باشد .

شدت بيماري ازانواع بسيار خفيف كه نيازي به درمان ندارد تا انواع بسيار شديد متفاوت است . در موارد شديد بيماري مي توان شدت بيماري را با درمان به موقع كم نمود وازجا گذاشتن ضايعات نيز پيشگيري نمود .

در ايجاد اين بيماري چندين عامل نقش دارند .

غدد چربي فعال كه درزمان بلوغ فعال مي شوند ، انسداد مجراي خروجي چربي ، وجود باكتري خاصي كه برروي چربي عمل كرده ودر ايجاد التهاب نقش ايفا مي كند همه وهمه دست به دست هم داده تا بيماري آكنه ايجاد شود وتداوم يابد . البته برخي موارد آكنه علت مشخص خارج از بدن دارند مثلا" آكنه دارويي بعلت داروهاي استروييدي يا آكنه بعلت فشارروي پوست ، صابونها ، گرما ورطوبت ، مواد آرايشي چرب كه مي توان با رفع آن علت دربهبودي بيماري موثر بود . اما اكثر موارد بيماري علت خارجي نداشته وتنها مي توان با پرهيز ازعوامل تشديد كننده تا حدي از شعله ور شدن بيماري جلوگيري كرد . در مورد تغذيه نيز بايد گفت كه برخلاف نظر اكثر افراد آكنه بعلت برخي غذاها ايجاد نمي شود بلكه تنها در عده اي از افراد برخي غذاها كه خود فرد به تجربه دريافته است مي توانند بيماري را تشديد كنند . پس پرهيز غذايي شديد در آكنه بي مورد بوده وتنها بايد ازخوردن غذاهايي خودداري نمود كه خود احتمال مي دهيم بيماري را تشديد مي كند .

درمان بيماري آكنه بسته به شدت آن بايد متفاوت باشد .

درموارد خفيف از داروهاي موضعي مثل آنتي بيوتيكهاي موضعي ويا ترتينويين ويا بنزوييل پراكسايد مي توان استفاده نمود و درموارد متوسط از آنتي بيوتيكهاي خوراكي مختلف مثل تتراسيكلين ، داكسي سيكلين ، اريترومايسين مي توان بهره برد ودر موارد شديد بهتراست از داروي ايزوترتينويين استفاده شود .

درمان آكنه بايد تحت نظر متخصص پوست انجام شود وهمكاري بيمار وپزشك در درمان اين بيماري مانند بسياري از بيماريهاي مزمن ديگر كليد حل مشكل بيمار است .

[SENATOR]

بیماری اگزما یا درماتیت یکی از بیماریهای شایع پوست می باشد بطوری که درصد بالایی از بیماران کلینیکهای تخصصی پوست را بیماران مبتلا به این بیماری تشکیل می دهند .
اگزمای دست خانمهای خانه دار یکی ازانواع اگزمای تحریکی می باشد که بسیار شایع است .
بطور کلی اگزما را به دودسته می توان تقسیم کرد یکی نوع تحریکی ودیگری نوع آلرژیک . درنوع تحریکی هر ماده محرکی می تواند باعث تشدید بیماری شود اما درنوع آلرژیک ماده خاصی باعث ایجاد وتشدید بیماری می باشد وسیستم ایمنی بدن نیز درایجاد بیماری دخالت دارد.
مثال نوع الرژیک حساسیت به نیکل است که دردختران نوجوان وجوان شایعتربوده ودر ناحیه مچ دست و نرمه گوش بیشتر رخ می دهد .
اگزماها ی تحریکی حتی به مواد غیرمحرک هم می تواند حساس بوده وتماس با یک شوینده معمولی نیز می تواند باعث تشدید بیماری شود . شکل ظاهری ضایعات اگزمایی بسته به حاد ومزمن بودن بیماری متفاوت است .
درنوع حاد بیماری ضایعات تاولی ریز خارش دار ومترشحه رخ داده ودرنوع مزمن پوست خشک بوده وضخامت آن افزایش یافته وترکهای پوستی ایجاد شده وخارش نیز بشدت وجود دارد . اصل اساسی در بیماری اگزما پرهیز از تماس با مواد محرک در اگزمای تحریکی وپرهیز از تماس با ماده آلرژن در اگزمای تماسی آلرژیک است .
تستهای خاصی می تواندبه ما کمک کند تا ماده آلرژن رابشناسیم واز آن پرهیز کنیم . در مورد درمان نیز استفاده از مواد خشک کننده پوست درانواع مترشحه و داروهای نرم کننده در نوع خشک بیماری همراه با استرویید های موضعی می تواند کمک کننده باشد . درمورد اگزمای دست خانمهای خانه دار استفاه از دستکش نخی مناسب درکارهای خشک منزل واستفاده از دستکش نایلنی برروی دستکش نخی درکارهای مرطوب مثل ظرفشویی ورختشویی لازم وضروری است .
مواد شوینده دست نیز باید به گونه ای انتخاب شود که کمترین تحریک را داشته باشند . البته گاهی حتی تماس با آب می تواند بیماری اگزمای تحریکی دست راتشدید کند که دراین گونه موارد باید شستشوی دست به حداقل ممکن برسد وهربار پس از شستشو ازنرم کننده های قوی پوست مثل وازلین واوسرین استفاده شود . البته اگزما انواع دیگری نیز دارد مثل اگزمای سکه ای ، اگزمای بعلت تجمع خون درساق پا ، اگزمای کراکل و..... که کمتر ازانواع گفته شده شایع بوده ودرمان آنها نیز ازهمان اصول کلی درمان اگزماها پیروی می کند .

[SENATOR]

ریزش موی آندروژنتیک در مردان وزنان بطور شایعی وجود دارد . درمردان ازحدود سن 18 سالگی شروع شده وبتدریج موهای ناحیه دوطرف جلوی سر کاهش می یابد وگاهی به سمت طاسی پیش می رود درزنان درسنین بالاتر رخ داده وناحیه فرق سر را گرفتار کرده و موها نازک شده وکاهش می یابد .
علت این نوع ریزش مو توارث وهورمونهای مردانه می باشد . درحقیقت هورمونهای مردانه گیرنده هایی درروی موها دارند که با اثر برروی آنها باعث کاهش ضخامت مو می شوند وپاسخدهی این گیرنده ها را توارث تعیین می کند .
این نوع ریزش مو آنقدر شایع است که دیگر نمی توان مگر درموارد شدید آن را بیماری محسوب نمود . ودرحقیقت یک نوع پروسه طبیعی در موها می باشد .
البته این نوع ریزش مو را باید از انواع دیگر ریزش مو که علت خاصی دارند مثل ریزش موی بعلت کم کاری تیرویید ، کمخونی ها و مشکلات تغذیه ای افتراق داد چراکه درمان آنها متفاوت می باشد .
دردرمان ریزش موی آندروژنتیک می توان ازداروهای موضعی محرک رویش مو مانند ماینوکسیدیل سود برد ویا درموارد شدیدتراز داروهای ضد هورمون مردانه تحت نظر پزشک متخصص استفاده کرد .
البته روند پاسخ به درمانها کند بوده ودرمانها تنها شدت ریزش را کاهش داده و می توانند سرعت پیشرفت به سمت طاسی آقایان را کند کنند .
درخانمها پاسخ به درمانها کمتربوده ووضعیت هورمونی آنها نیز می تواند در پاسخدهی به درمانها موثر باشد . لذا بررسی هورمونی درخانمها بیشترتوصیه شده وگاهی لازم است ازهمکاری متخصص غدد نیز بهره برد .
امروزه بسیاری از درمانها جهت ریزش مو توصیه می شود وگاهی این توصیه ها ازطرف افراد غیر متخصص می باشد برای مثال انواع شامپوها جهت ریزش مو توصیه می شود درصورتی که کمترین اثری دراین زمینه نداشته و یا محلولها وآمپولهای موضعی بسیاری تبلیغ می شود که شاید درصد کمی از آنها موثر باشد وباید توجه نمود که حتما" دراستفاده از این نوع درمانها باید با متخصص پوست مورد اعتماد خود مشورت نماییم ودرصورت تایید از آنها استفاده کنیم وبه تبلیغات بسیاری که درمورد این نوع داروها می شود توجه نکنیم .

[SENATOR]

بیماری زونا یک بیماری ویروسی است و ویروس آن همان ویروس آبله مرغان است که می تواند مدتها بصورت نهفته دربدن انسان بماند وزمانی بیماری زونا راسبب شود . البته هرکسی که آبله مرغان گرفته باشد دچار بیماری زونا نمی شود اما برای ابتلا به زونا حتما" فرد باید قبلا" با ویروس آبله مرغان تماس داشته باشد که این تماس می تواند منجر به بیماری آبله مرغان شود ویا بدون علائم بالینی باشد .

بیماری زونا معمولا" در سنین میانسالی وکهولت رخ می دهد و درکودکان شایع نیست .

شروع بیماری با درد ناحیه مبتلا است . درد زونا می تواند خفیف ویا شدید باشد .

هرچه سن بیمار بالاتر باشد ؛ این درد شدیدتراست ودرسنین پایینتر می تواند فقط به شکل یک سوزش و گزگز رخ دهد . این درد ازحدود 4 روز قبل از بروز ضایعات پوستی شروع می شود وبه همین علت دراین زمان احتمال اشتباه درتشخیص بیماری زیاد است و بسته به محل بروز بیماری می تواند با درد قلبی ، آپاندیسیت ، ورم کیسه صفرا، سنگ کلیه ویا درد دیسک کمر اشتباه شود . محل شایع بیماری درناحیه سینه وپشت تنه می باشد اما درنواحی صورت ، گردن، کمر ، اندام تحتانی و اندام فوقانی نیز می تواند رخ دهد .

ضایعات پوستی مختص بیماری به شکل دانه های آبدار وچرکی یا خونی در زمینه پوست قرمز است که معمولا" این ضایعات به شکل گروهی در کنارهم قرار گرفته اند . ضایعات پوستی ودرد بیماری در یک سمت بدن رخ می دهد وضایعات ازخط وسط بدن عبور نمی کند . درحقیقت توزیع ضایعات به شکل درماتومال است یعنی درمحل عصب دهی یک یا دوعصب مجاورهم رخ می دهد . گاهی ضایعات خیلی وسیع وگاهی خیلی محدود است ولی کلا" هرچه سن بیمار بالاتر باشد شدت بیماری ووسعت آن بیشتر است . واگیری ضایعات ازطریق راه تنفسی است وفرد درتماس اگرقبلا" با ویروس آبله مرغان درتماس نبوده ؛ دچار آبله مرغان می شود پس لازم است فرد مبتلا با کودکانی که آبله مرغان نگرفته اند کمترتماس داشته باشد . مدت وجود بیماری معمولا" حدود 4-3 هفته است که درصورت وجود درد شدید تحمل این مدت بسیار دشواراست .

گاهی حتی این درد پس از بهبودی ضایعات پوستی به مدت شش ماه تا یکسال با شدت وضعف متفاوت ادامه می یابد . این درد می تواند به شکل سوزشی باشد ویا گاه حالت خنجری دارد یعنی مانند آن است که خنجری درآن قسمت فروکرده اند . حتی گاه تماس لباس فرد باپوست او باعث ایجاد حالت ناخوشایندی می شود که همه اینها بعلت التهاب عصب ناحیه مبتلا می باشد .

چون دربیماری زونا درگیری پوست وعصب همراه هم وجود دارد وبه همین علت در درمان این بیماران از مشاوره با متخصصین محترم نورولوژی سود می بریم .

درمان داروئی زونا به دوشکل موضعی و خوراکی می باشد .

در درمانهای موضعی از داروهای خشک کننده مثل ائوزین ، ویوله دوژانسین ، محلولهای حاوی سولفات روی و.... جهت خشک کردن ضایعات آبداروتاولی استفاده می شود . درصورت وجود خارش می توان از داروهای ضد خارش موضعی مانند کالامین استفاده کرد .
شستشوی ضایعات با آب و صابون بدون کندن آنها ایرادی ندارد .

داروهای خوراکی ضد ویروسی مثل آسیکلوویر بعلت شدت بیشتر بیماری زونا نسبت به آبله مرغان دراینجا بیشتر کاربرد دارد ودرصورتی که شروع استفاده از این داروها در 48 ساعت اول بیماری باشد ؛ می توان تا حدی از شدت بیماری کاست .

درد زونا را می توان با مسکنها تا حدی کنترل نمود اما درصورت ادامه درد به پس از بهبودی ضایعات پوستی می توان از داروهایی چون داروهای ضد افسردگی وداروهای دیگری که دربیماریهای اعصاب کاربرد دارند استفاده نمود . در صورت مزمن شدن درد پس از زونا ، آرامش بیمار و کاهش اضطراب اومی تواند در درمان بهتر نقش بسزائی بازی کند .

[SENATOR]

بیماری پسوریازیس یا داء الصدف بیماری التهابی مزمن پوست می باشد که علت دقیق آن هنوزمشخص نمی باشد اما دخالت عامل ژنتیک دربروزآن قطعی است . دربیماری پسوریازیس تکثیرسلولهای پوستی سریعترانجام شده وهمین امرموجب پوسته ریزی می باشد . اما علت اصلی این تکثیرسریعترسلولی هنوزمشخص نمی باشد . تقریباً ازهرسه نفری که دچاراین بیماری هستند یک نفرازآنها دارای خویشاوندی است که اوهم دچاراین بیماری می باشد . برخی عوامل مانند داروهایی نظیرکلروکین ،داروهای بتا بلوکروبرخی داروهای ضدافسردگی وهمینطوربرخی بیماریهای عفونی نظیرگلودرد استرپتوکوکی ،صدمات واسترسها درشروع یا تشدید بیماری نقش دارند . سن بروزبیماری درهرسنی می تواند باشد اما اگرشروع بیماری درسنین کودکی باشد احتمال شدیدتربودن بیماری بیشتر است . درمورد سابقه خانوادگی نیز درصورت وجود سابقه بیماری درافراد خانواده معمولاً بیماری شدیدتروطولانی تراست .



ضایعات پوستی بیماری پسوریازیس به شکل برجستگیهای نسبتاً وسیع قرمزرنگ همراه پوسته های لایه لایه ونقره ای بیشتردرروی زانوها وآرنجها می باشد . البته محل بیماری می تواند درسر، تنه ، کف دست وپا ، زیربغلها ، کشاله ران وناحیه تناسلی هم باشد . گاهی نیزبیماری پسوریازیس درتمام بدن بروزمی کند که به آن اریترودرمی یا درماتیت اکسفولیاتیو هم می گویند . درمواقعی که بیماری درچینهای بدن مانند کشاله ها وزیربغلها رخ می دهد به آن نوع معکوس بیماری می گویند که درمردان سنین میانی وپیری بیشتررخ می دهد . ضایعات پسوریازیس حدود کاملاً مشخص داشته ودرصورت کشیدن روی پوسته ها با یک آبسلانگ پوسته ها برداشته شده ومنظره شبنم خونی ایجاد می شود که خونریزی به شکل قطره قطره می باشد وازنشانه های بیماری پسوریازیس می باشد . ضایعات پوستی می تواند خارش داربوده ویا آنکه خارش نداشته باشد وبه نظر می رسد خارش بیشتربا استرس بیمار درمورد بیماری خود ارتباط دارد . گاهی نیزدرمانهای نادرست بیماری باعث خارش می باشد .
نوعی ازبیماری پسوریازیس هم وجود دارد که به آن نوع پوستولرمی گویند وبا دانه های کوچک چرکی تظاهرمی کند که این دانه ها هم به یکدیگروصل شده ومناطق وسیعی چرکی ایجاد می کند که این چرک بدون میکروب بوده وفقط به علت التهاب ایجاد شده است .
این نوع بیماری خوشبختانه نادربوده زیرا دراین نوع پسوریازیس که بیشترافراد بزرگسال را درگیرمی کند احتمال خطربرای حیات فرد نیزوجود دارد . نوع دیگرپسوریازیس نوع قطره ای می باشد که بیشتردرکودکان ونوجوانان رخ داده و اغلب به دنبال یک عفونت استرپتوکوکی گلو ایجاد شده وبا لکه های متعدد شبیه سکه وبه رنگ صورتی درتنه خود رانشان می دهد .
این علائم درعرض 4تا6 ماه ازبین می رود ودوباره هم عود نمی کند اما دربیش ازنیمی ازموارد بعدها نوع دیگری ازپسوریازیس دراین افراد عود می کند. اما شایعترین نوع پسوریازیس همان نوع پلاک می باشد که نوع معمول بیماری بوده ودرآن ضایعات پوستی محل برجستگیهای استخوانی آرنج وزانووقوزک پا وجود دارد .
سیراین نوع بیماری خیلی قابل پیش بینی نیست .
گاه ممکن است بیماری به یکباره بهبود یافته وتاسالها بروز نکند وگاه نیزمدتهای طولانی بیماری بصورت رفت وبرگشتی باقی می ماند .
تغییرات ناخنی هم دربیماری پسوریازیس می تواند بروز کند که به شکل تغییررنگ ، ضخیم شدن ،جدایی صفحه ازبسترناخن، ایجاد لکه های قرمزویا زرد برروی صفحه ناخن وازهمه شایعترفرورفتگیهای شبیه جای فرورفتن سوزن درروی صفحه ناخن می باشد .
گاهی بیماری پسوریازیس همراه تورم والتهاب مفاصل می باشد که این حالت بیشتردرموارد شدیدتروطولانی ترپسوریازیس وبیشتردرمفاصل کوچک دست رخ داده ونیازبه بررسی ودرمان توسط متخصص روماتولوژی دارد .

درمان


ابتدا باید نوع بیماری پسوریازیس ازلحاظ شدت تعیین شود درصورتی که بیماری خیلی خفیف باشد حتی می توان اصلاً اقدام به درمان نکرد وتنها ازکرمهای نرم کننده جهت رفع خشکی بیماری استفاده نمود . اما درصورتی که نیاز به درمان احساس شود می توان ابتدا ازداروهای موضعی استفاده نمود که این داروها شامل داروهای استروییدی ، کول تار، آنترالن ، آنالوگهای ویتامین د مانند دیوونکس وداروهای ضد التهاب جدیدترمانند پیمکرولیموس می باشد . هرکدام ازاین داروها می تواند همراه با عوارضی باشد که باید حتماً تحت نظرمتخصص پوست مصرف شوند وهرازچندگاهی بیمارازلحاظ عوارض دارویی بررسی گردد. برای درمان موارد شدیدتربیماری می توان ازداروهای خوراکی مانند نئوتیگازون ، متوترکسات و سیکلوسپورین استفاده نمود که این داروها با عوارض بیشتری همراهند ونیازبه بررسیهای آزمایشگاهی مختلفی درابتدا ودرحین درمان دارند . ازروش نوردرمانی نیزمی توان استفاده کرد که این روش یا با استفاده ازداروی پسورالن خوراکی وتابش نورماوراء بنفش به پوست بوده ویا تنها با استفاده ازنورماوراء بنفش می باشد ونیازبه دستگاههای مولد این نور دارد . ازلیزردرمانی نیزمی توان برای درمان مناطق کوچک دچارپسوریازیس استفا ده نمود که لیزرمورد استفاده نوع اگزایمر می باشد ودرمان با آن نیازبه جلسات متعدد دارد . درمانهای جدیدتری نیزبرای بیماری پسوریازیس مطرح است که هنوزبه شکل رایج استفاده نمی شود وبعلت قیمت بالای آنها استفاده ازاین نوع داروها درطولانی مدت کمترامکان پذیرمی باشد .


اما با وجود تمام این درمانها بیماری پسوریازیس یک بیماری صعب العلاج می باشد که درمانها تنها شدت بیماری را کاهش داده اما بیماری رابطورقطعی ازبین نمی برند .
اما همین کاهش شدت بیماری می تواند باعث شود تا بیماربا راحتی بیشتری به زندگی خود ادامه دهد .
ازجمله عوامل مهم درشدت یافتن بیماری استرس می باشد که با کاهش این استرس نیزبیماری شدت کمتری می یابد . یکی ازعوامل ایجاد این استرس خود بیماری ونگرانی ازواگیرداربودن آن می باشد که باید به بیماران خاطرنشان نمود که این بیماری هیچگونه واگیری نداشته وازلحاظ ارثی بودن نیزاحتمال ابتلا فرزندان به آن کم است .
اما بهرحال بروزضایعات بخصوص درمناطق درمعرض دید برای بیمارایجاد ناراحتی ونگرانی می کند که می توان با اقدام به درمان درکاهش ضایعات موثربود .

[SENATOR]

بیماری آبله مرغان یک بیماری ویروسی شایع در میان کودکان می باشد .درمناطق معتدل 90% موارد این بیماری درکودکان زیر10 سال رخ می دهد ولی درمناطق حاره ای آبله مرغان بیماری سنین نوجوانی است .
گاه شدت بیماری آنقدرخیف است که کسی متوجه آن نشده وفرد دربرابربیماری ایمنی پیدا کرده وباتماس مجدد نیزدچار آن نمی شود . دوره نهفته بیماری حدود دوهفته است .انتقال بیماری ازطریق تماس مستقیم با ضایعات وازراه تنفسی می باشد. ازحداقل 4 روز قبل از شروع ضایعات پوستی تا 5 روز پس ازشروع ضایعات واگیری وجود دارد . شروع بیماری می تواند با تب خفیف وسر درد و بیحالی باشد که معمولا" این علائم خفیف هستند .
شدت بیماری بستگی به سن بروز داشته بطوری که دربزرگسالان شدت بیماری بیش ازکودکان است . پس ازعلائم عمومی ، ضایعات پوستی مشخص بیماری ایجاد می شود که بصورت ضایعات قرمز رنگی است که برروی آنها دانه های آبدار ریزی بروز می کند . محل اینها درتنه وصورت وسرمی تواند باشد .
گروه گروه از این ضایعات بروز کرده ودانه های آبدارریز، چرکی شده وسپس خشک شده ودلمه سیاه رنگی ایجاد می کنند واین دلمه نیز می افتد ومعمولا" جوشگاه یا اسکار بجا نمی گذارد اما درمواردی که عفونت باکتریایی اضافه شود ویا ضایعه بزرگ باشد می تواند ضایعه فرورفته ای بجا بگذارد .ضایعات آبله مرغان می تواند خارش دار باشد که گاه این خارش بسیارآزاردهنده است .
مدت بیماری معمولا" یکی دوهفته می باشد . احتمال بروز مشکلات داخلی مثل عفونت ریوی وکبدی ومغزی نیز در آبله مرغان وجود دارد که این احتمال درافرادی که از لحاظ سیستم ایمنی ضعیف هستند و بزرگسالان بیشتر است . درموارد خفیف بیماری می توان برای کاهش خارش ازداروهایی مانند کالامین استفاده نمود . ویا اگر خارش شدید باشد وباعث کنده شدن ضایعات گردد می توان از داروهای آنتی هیستامین خوراکی نیز استفاده نمود . درصورتی که عفونت باکتریایی پوستی ایجاد شده باشد ویا احتمال ایجاد آن با توجه به شرایط زندگی فرد زیاد باشد می توان از آنتی بیوتیکهای موضعی ویا خوراکی نیز استفاده کرد . محیط زندگی فرد نباید خیلی گرم باشد زیرا دیده شده درمحیط گرم تعداد ضایعات بیمار بیشتر شده است .
درمورد حمام رفتن توصیه می شود که در حمام از کیسه ولیف زبر استفاده نشود تا حتی المقدور ضایعات کنده نشده تا اسکار بیشتری بجا نگذارند . اما شستشوی بدن با آب ولرم هیچگونه عوارضی برای بیمار دربرندارد .
درمورد دادن مسکن ها به بیمار باید دقت نمود که از آسپیرین نباید استفاده نمود زیرا خطر ایجاد یک عارضه کبدی مغزی را افزایش می دهد . این عارضه با استفراغ های مکررو شدید همراه است که درصورت بروز چنین حالاتی حتما" باید با پزشک معالج تماس گرفت و او را درجریان وضعیت بیمار قرارداد .
داروهای ضد ویروس مثل آسیکلوویر درصورتی که دراوایل شروع بیماری استفاده شود می تواند درکاهش شدت بیماری موثر باشد .
وچون بیماری بسیار واگیرداربوده ودرخانواده احتمال بروز بیماری درکودکان زیاد است می توان به محض شروع بیماری دارو را نیز شروع نمود اما باید به خاطر داشت که آبله مرغان درکودک سالم نیاز زیادی به دارو ندارد وبیماری خودبخود بهبود می یابد .
در مورد محل بجا مانده ازضایعات آبله مرغان می توان ازروشهایی مانند میکرودرمابریژن ، جراحی ، تزریق مواد پرکننده ولیزر درمانی استفاده نمود .