پشت پرده دنیای هکرها

[B@RBOD]

دانشگاه ضد هک
شهر بارسلونا در اسپانیا امروزه محل اجرای یک طرح ابتکاری شده که با هدف مبارزه و نابود سازی هکرها راه‌اندازی شده است. دانشکده هکری دانشگاه La salle یک دانشکده تازه تاسیس است که برخی از بهترین معماران اسپانیایی ساختمان آن را طراحی کرده‌اند.
کارگاه‌های آموزشی این دانشگاه مملو از دانشجویانی است که در تلاشند به شبکه‌های رایانه‌ای فرضی و وب سایت‌های شخصی و تجاری آزمایشی نفوذ کنند و از این لحاظ کارگاه آموزشی مذکور از دید برخی‌ها شباهت‌ فراوانی به یک مرکز پرورش شیطان دارد.
اما گردانندگان این دانشکده امیدوارند تا با راه‌اندازی این مرکز بسیاری از تابوهای نابه‌جایی که در مورد پدیده هکر وجود دارد شکسته شود تا بتوان طرح‌های جدیدی را برای مقابله با این مشکل رو به گسترش به مرحله اجرا درآورد.
پیتر هرزوک، مدیر اجرایی این دانشکده می‌گوید: ما امیدواریم تا با تاسیس این مرکز اطلاعات جدیدی را در اختیار دانشجویان خود قرار دهیم و آنها را به نیروهایی موثر و کارا برای مقابله با هکرهای حرفه‌ای مبدل کنیم. ولی در حال حاضر بسیاری حتی نمی‌دانند که هک به چه معناست و این امر کمکی به حل مشکل نمی‌کند. بسیاری از مردم همیشه با مشکل ارسال کرم‌های اینترنتی از طریق email مواجه هستند، ولی هیچ آگاهی در مورد نحوه حل این مشکل ندارند و این امر در دراز مدت مشکل آفرین خواهد شد. لذا باید به جای آن که هک کردن را کار بدی بدانیم یا به صورت مخفیانه آن را آموزش دهیم تلاش کنیم تا در عوض این پدیده را به درستی تعریف کرده و درصدد مقابله با آن برآییم.

[B@RBOD]

یک تذکر نا قابل
هدف اصلی هکرها از هک کردن سایتها برای تذکر به صاحبان سرورها بوده و تاکید بر قدرت امنیتی تیم هکر است. هک سرویس دهنده ها فرصتی است تا شهرت تیم هکر افزایش یابد و پشتوانه فعالیتهای بعدی آنها قرار گیرد که الزاما با همان عناوین هکری صورت نمیگیرد. به همین جهت تعداد گروهها و تیم های امنیتی هر روز بیشتر میشود.
خیلی از این هکرها نیز از هک کردن سایتها کسب درآمدی نیز میکنند ولی چگونه؟
هکرها معمولا در صفحه دیفیس بعد از تذکر به مدیران اعلام میکنند که اگر مدیران بخواهند این گروه میتواند به صورت رایگان نفوذ پذیری این سایت یا سرور را برای مدیران رفع کنند. ولی در بیشتر مواقع مدیر سایت بعد از تماس متوجه میشود که گروه درخواست های مالی مشخصی نیز دارد.
البته بسیاری از مدیران سایتها حاضر نمیشوند به کسانی که به سرویس هایشان حمله کرده اند اعتماد کنند و حداکثر همکاری در سطح انتقال نقاط ضعف احتمالی به مسئولین سایتها محدود می ماند.
شهرت گروههای هکری به آنها امکان جذب کارآموز می دهد. درآمد ناشی از این فعالیتها بخشی از هزینه های فعالیت هکرها را تامین میکند. گروه هکری با گرفتن مبلغی از افراد و دادن یک نام کاربری نرم افزارها یا نفوذ پذیری های جدید را در اختیار افراد قرار میدهند تا این افراد نیز بتوانند از آنها استفاده کنند. بعلاوه بعضی گروهها با برگزاری کلاسها و کارگاههای آموزشی به کسب در آمدهای بیشتر علاقه نشان می دهند.
استفاده از توانایی هکرها در ابتدا بیشتر در حوزه خصومتهای شخصی مطرح بود ولی در آینده شاهد رونق فعالیتهای گروههای هکری در چارچوب اهداف رقبای تجاری یا سیاسی خواهیم بود.
سیاست‌ها و فلسفه‌های پشت این قضیه نیز تغییر کرده است. بسیاری از گروه‌ها از هکرها برای کمک به کشف ضعفهای امنیتی سیستمهای خود استفاده می‌کنند. اینترنت مدرن به هکرها اجازه داده است که مرزهای جدید را بکاوند.
جنگ بین کشورها با هک‌کردن وب‌سایتهای یکدیگر و از کار انداختن آنها یا پایین‌آوردن سایتها با حملات DoS به یک امر معمول مبدل گشته است.

[B@RBOD]

تیر هکرها به کجا می خورد؟
ارتشها از هکرها بمنظور از کار انداختن سیستمهای دفاعی دشمنانشان برای کسب برتری در جنگ استفاده می‌کنند. منافع مالی یک انگیزه بزرگ برای بعضی هکرها یا افرادی است که هکرها را بکار می‌گیرند. موسسات مالی اغلب هدف قرار می‌گیرند تا مقادیر زیادی از پولشان توسط روشهای الکترونیک بسرقت رود.
بخشی از حملات به سایتهای دولتی در ایران که توسط گروههای هکری صاحب نام انجام شد و میشود که ممکن است علاوه بر اهداف اقتصادی با هدف خاص دیگری نیز صورت گرفته باشد.
آنچه روشن است دامنه فعالیت هک در حال افزایش است و سازمانها و دستگاههای زیادی هم اکنون به دنبال شناخت گروههای هکری هستند. رقابتی که تازه آغاز شده و تا مدتها ادامه خواهد داشت.
ولی آنچه اکنون باید پیگیری کرد این است که آیا هکرها میتوانند تا هر زمان که خواستند هر کاری دلشان خواست روی سرور و سایتهای دیگر افراد انجام دهند؟
صنعت نوپاى فناورى اطلاعات و ارتباطات ایران، هم اینك از بعد قانون مدارى و مستندسازى حقوقى براى مبارزه با متخلفان و مجرمان ناقض فضاى مجازى در وضعیت نامطلوبى به ثمر مى برد.
اگرچه در سال هاى اخیر لایحه هایى مانند آزادى اطلاعات، جرایم رایانه اى و كپى رایت به تهیه و تصویب مراجع ذى صلاح رسیده است، ولى نبود ضمانت اجرایى قوى براى برخورد با متخلفان و پیاده سازى مفاد قانونى در بازار صنعت آى تى كشور، مخاطرات و چالش هایى را به وجود آورده است.
به هر حال جامعه اطلاعاتى ایران در ابعاد حقوقى متنوعى باید از پتانسیل هاى موجود آگاه شود