پيش از آنکه به آن دستور دهيد , با او ارتباط برقرار کنيد .
به چشم هاي او نگاه کنيد تا کاملا توجه خود را به او معطوف کنيد به عنوان مثال :"نسرين از تو مي خوام کاملا به من نگاه کني "و يا
" آرين خواهش مي کنم کاملا به من گوش بده" بايد دقت کنيد نگاه کردن به چشم کودک طوري باشد که او تصور اين که شما مي خواهيد او را کنترل کنيد نداشته باشد .

2- فرزندانتان را با نام صدا کنيد
در خواستتان با نام او هعمراه باشد " لاله آيا ممکن است که ..

3- کوتاه و مختصر با او صحبت کنيد
در يک جمله مقصود خود را بيان کنيد . بزرگترين اشتباه اين است که شما با فرزندانتان زياد و طولاني صحبت کنيد با زياده گويي فرزندتتان تصور مي کند که شما اصلا نمي دانيد چه مي خواهيد .

4- بسيار ساده و روشن صحبت کنيد
از جملات کوتاه و کلمات يک سيلابي استفاده کنيد. دقت کنيد به گفت گوي بچه ها با يکديگر . از گفت گوهاي آنها استفاده کرده و به همان شکل با آنها صحبت کنيد اگر با بي علاقگي فرزند تان روبرو شديد از ادامه صحبت با او صرف نظر کنيد

5- از فرزندتان بخواهيد که در خواست شما را تکرار کند
اگر او نتوانست آنچه شما خواستيد رو بيان کند مطمئن باشيد شما مطلب را به اندازه کافي روشن نکرديد

6- به او پيشنهادي دهيد که در خواست شما را فوري انجام دهد
شما مي توانيد به يک کودک 2 يا 3 ساله بگوييد اگر لباسهايت را بپوشي بيرون ميرويم وبازي ميکنيم همواره سعي کنيد پيشنهادي دهيد که به نفع کودک باشد و مايل به انجام آن باشد

7- همواره از جملات مثبت استفاده کنيد
به جاي آنکه بگوييد "ندو : بهتر است بگوييد " در خانه راه برو و در بيرون هر چه قدر دوست داشتي بدو".

8- دستورات خود را با عبارت" خواهش ميکنم "آغاز کنيد
به جاي اين که به کودک بگوييد "از آن جا پايين بيا" بگوييد " من از تو خواهش مي کنم از آنجا پايين بيا "اين نوع گفتار براي بچه هايي مفيده که از دستور دادن خوششان نمي ياد . استفاده از اين کلمه به کودک نشان مي دهد که شما با او موافق هستيد و قصد تحکم و او را نداريد

9- از عبارت " هنگامي که ...بعد " , استفاده کنيد "
هنگامي که دندانت را مسواک زدي بعد برايت داستلن مي خوانم "" هنگامي کارهايت تمام شد بعد تلويزيون نگاه کن"استفاده از اين کلمات نشان مي دهد که شما تمايل به او داريد و او به حرفهاي شما گوش مي دهد او در اين حالت احساس مي کند که حق انتخاب دارد و مسايل به او ديکته نمي شود

10- به جاي صحبت کردن وارد عمل شويد
به جايي اينکه بر فرزند داد بزنيد بگوييد " برو تلويزيون و خاموش کن الان موقع شام است : بهتر است نزد کودک رفته و با او چند دقيقه برنامه تلويزيون رو نگاه کنيد و بعد هنگام آگهي بازرگاني به او بگوييد تلويزيون و رو خاموش کند در درخواست خود جدي باشيد در غير اين صورت روي حرف شما حساب نخواهد کرد

11- به او حق انتخاب بدهيد
بهتر است بگوييد "تو دوست داري اول لباس خوابت را بپوشي يا اول مسواک کني ؟" ...

12- با توجه به سن فرزندتان با او صحبت کنيد
با کوچکترها سعي کنيد کوتاه و ساده تر گفت گو کنيد . بهتر است متوجه شويد که سطح آگاهي فرزندتان چه ميزان است و سپس با او صحبت کنيد اگر ميگوييد " چرا اين کار را انجام دادي " از اين جمله استفاده کنيد : بيا در مورد اين کارات با هم صحبت کنيم
13-با احترام با او صحبت کنيد
همان گونه که دوست داريد فرزندتان با شما صحبت کند . به همان شکل با او گفتگو کنيد . حتي يک کودک دو ساله به راحتي مي تواند از کلمه "لطفا " استفاده نمايد . بنابراين شما به فرزندتان احترام بگذاريد تا او نيز اين رفتار را دروني سازد . بهتر آن است که از کودکتان بخواهيد که مودب بوده و به ديگران احترام بگذارد .

14-به او دستور ندهيد
تهديد و انتقاد باعث ميشود که کودکتان موضع دفاعي بر خود بگيرد به جاي عبارت "تو بايد .."يا "تو بهتر است اين کار را انجام دهي " از عبارت " من دوست دارم ..." يا "بسيار خوشحال خواهم شد اگر ..." استفاده نماييد . هر گز نگوييد " تو بايد ميز را تميز کني" به جاي او بگوييد" من از تو خواهش ميکنم ميز را تميز کني " سعي کنيد سوالي نپرسيد که بتواند به آن جواب منفي بدهد . به عنوان مثال به او نگوييد : "ممکنه کتت را آويزان کني " تنها بگوييد "لطفا کتت را آويزان کن "

15- در خواست هاي خود را بنويسيد
ياداشت گذاشتن براي کودکاني که تنها احساس مي کنند يک برده هستند و حق انتخاب ندارند بسيار مفيد خواهد بود .به ويژه براي کودکان دبستاني اين روش بسيار موثر خواهد بود با به کار گيري اين روش شما نياز نداريد که با يک کلمه هم صحبت کنيد . تنها از يک قلم وکاغذ استفاده کرده و در خواست هاي خود را با جملات خنده دار براي او مطرح کنيد .

16-با او آرام صحبت کنيد
حتي اگر کودکتان هم فرياد ميزند باز هم شما با او آرام صحبت کنيد اين امر ثابت شده است که تنها گوش دادن و صحبت نکردن مي تواند تا حدي تنش را از بين ببرد. مطمئن باشيد اگر شما مانند او زود از کوره در برويد هرگز قادر نيستيد موقعيت پيش آمده را بهبود بخشيد . بنابراين همانند يک بزرگسال با او رفتار کنيد .

17-او را آرام کنيد
پيش از آن که به او دستور بدهيد سعي کنيد جو خانه را آرام کنيد و از لحاظ روحي به يک وضعيت متعادل دست يابيد . در غير اين صورت صحبت با کودکي که از لحاظ عاطفي آشفته است , به هيچ عنوان اثر بخش نخواهد بود .

18- تقاضاي خود را تکرار کنيد
براي کودکان نو پا يک موضوع را بايد هزار بار تکرار نماييد . زيرا اين کودکان به سختي متوجه خواسته هاي شما مي شوند . از سه سالگي ,کودک خود شروع به جذب مطالب خواهد نمود . با افزايش سن کودک ,شما بايد در خواست هاي خود را کمتر تکرار کنيد . به ويژه براي کودکان دبستاني زيرا آنها تکرار زياد را نوعي غر زدن مي دانند

19-اجازه دهيد فرزندتان خود تصميم گيري نمايد
هرگز نگوييد "وسايل فوتبالت را در خانه نريز " به او بگوييد "فکر کن و ببين کجا وسايل فوتبالت و بزاري بهتر است " اين طرز بيان بسيار کار ساز خواهد بود و شما نتيجه دلخواه را خواهيد گرفت

20-چندين راه مشابه پيش روي او قرار دهيد
"تو نمي تواني به تنهايي به پارک بروي ولي ميتواني در حياط خانه بازي کني "

21- اول به او تذکر دهيد
"ما به زودي از اينجا ميرويم بنابراين از اسباب بازي ها و بچه ها خدا حافظي کن ."

22-فرزندتان را به صحبت وا داريد
از عبارت و موضوعاتي استفاده کنيد که فرزند به هيجان آمده ودر مورد آن با شما گفتگو کند . از او سوالاتي بپرسيد که که پاسخ او تنها بله يا نه نباشد . به جزئيات توجه کنيد . به جاي اينکه بگوييد : "آيا امروز در مدرسه روز خوبي داشتي ؟" به او بگوييد : بهترين کاري که امروز انجام دادي چه بود ؟"

23-از عبارت" هنگامي که تو ... من احساس ... زيرا ..." استفاده نماييد
"هنگامي که تودر فروشگاه از من جدا مي شوي و مي دوي من احساس نگراني مي کنم زيرا ممکن است که تو در فروشگاه گم شوي "

24-بحث را خاتمه دهيد
اگر شما احساس ميکنيد که ادامه بحث ديگر مفيد نيست , بنابراين همين موضوع را نيز به او بگوييد . به عنوان مثال " متاسفم , عقيده من همين هست ".اين نوع برخورد به نفع هر دوي شماست