وحشی بافقی







کمال الدین وحشی بافقی در سال 939 در ه.ق در بافق که آبادی

بزرگیست میان یزد و کرمان چشم به جهان گشود . آشنایی او با

شعر و شاعری توسط برادرش صورت گرفت .

در اشعار زیبای وحشی کلمات عربی دیده نمی شود و او بجای

بکار بردن کلمات عربی ازکلمات زیبا و رسای پارسی استفاده

کرده است که بر دل می نشیند .

درباره ی وفات وحشی نظرهای متفاوتی وجود دارد ، عده ای

نوشته اند وی بر اساس میخوارگی مرد و بعضی می گویند که

وی بدست معشوق بی مروت خود کشته شد وحشی پس از 52

سال زندگی پر سوز و ساز دیده از جهان فرو بست مزار وی بر

اثر سوانح و حوادث مختلف خراب شد ولی احمد شاه قاجار

بنایی به یاد او در محله ی دیگر که مقبره وحشی نام دارد ساخت .




دیوان اشعار :


تا کی ز مصیبت غمت یاد کنم

آهسته ز فرقت تو فریاد کنم

وقت است که دست از دهنم بردارم

از دست غمت هزار بی داد کنم

***

فریاد که سوز دل عیان نتوان کرد

با کس سخن از داغ نهان نتوان کرد

اینها که من از جفای هجران دیدم

یک شمه به صد سال بیان نتوان کرد