-
فردوسی
فردوسی
حکیم سید ابوالقاسم فردوسی طوسی در سال 329 هجری شمسی در
روستا باژ از ناحیه طبرستان طوس متولد شد و در سال 411 هجری
شمسی در همان روستا و در باغی ملک او بود و الان همان آرامگاه
اوست مدفون گردید .
وی سی و پنج سال برای سرودن شاه نامه رنج برد و تمام دارایی خود
را ازدست داد و در پایان عمر تهی دست شد چرا که عاشق ایران بود
وبه ایرانی بودنش عشق می ورزید .
فردوسی حدود (369_376) به نظم داستان های حماسی بود که به
عنوان مثال می توان از : ((بیژن و گرازان)) یا ((منیژه و بیژن)) این
ابیات می تواند دلیل اثبات این گفته باشد :
"شبی چون چاه بیژن تنگ و تاریک
چو بیژن در میان چاه و او من
ثریا چون منیژه بر سر چاه
دو چشم من بر او چون چشم بیژن"
و دریک قطعه منسوب به فردوسی نیزاشاراتی به داستان بیژن
می بینیم :
"در ایوان ها نقش بیژن هنوز
به زندان افراسیاب اندر است"
روحش شاد یادش گرامی
دیوان اشعار :
از آغاز باید بدانی درست
سرمایه گوهران از نخست
که یزدان ز ناچیز چیز آفرید
بدان تا توانایی آرد پدید
سرمایه گوهران این چهار چیز
برآورده بی رنج و بی روزگار
یکی آتشی بر شده تابناک
میان آب و باد از بر تیره خاک
نخستین که آتش به جنبش دمید
ز گرمیش پس خشکی آمد پدید
وزان پس ز آرام سردی نمود
ز سردی همان باز تر می فزود
چو این چار گوهر به جای آمدند
ز بهر سپنجی سرای آمدند
گهرها یک اندر دگر ساخته
ز هرگونه گردن بر افراخته
پدید آمد این گنبد تیز رو
شگفتی نمایند نوبه نو
ابر ده و دو هفت شد کدخدای
گرفتند هر یک سزاوار جای
در بخشش و دادن آمد پدید
ببخشید دانا چنان چون سزید
فلک هایک اندر دگر بسته شد
بجنبید چون کار پیوسته شد
چودریاوچون کوه وچون دشت وراغ
زمین شد به کردار روشن چراغ
+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و یکم شهریور 1386ساعت 20:36 توسط عرفان | 7 نظر
-
کلمات کلیدی این موضوع
مجوز های ارسال و ویرایش
- شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
- شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
- شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
- شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
-
مشاهده قوانین
انجمن