آب آكواريوم

[azadeh]

آب و كيفيت آن در آكواريوم:

آب به عنوان منشا حيات در تداوم زندگي موجودات زنده نقش بسيار ارزنده، ممتاز و غير قابل رقابت دارد و به عنوان محيط پيرامون ماهيها ارزش آن صد چندان ميشود. بعنوان يك آكواريوم دار، شما نيازمند آشنايي با مفاهيم مختلف شيميايي همانند ph,gh هستيد، اين دو مورد حداقل مفاهيم ضروري در داشتن يك آكواريوم است.


اسيديته آب (ph) :

Ph نشان دهنده اسيدي بودن (ph<V)، بازي بودن (ph>V) يا خنثي بودن (ph=V) آب است. تركيبي از تمام اين مقادير در طبيعت وجود دارد. بعضي از ماهيان در زندگي در آبهاي به ششدت اسيدي (با ph پايين) عادت دارند. در صورتيكه تعدادي از گونه ها به محيط بازي (ph بالا) خو گرفته اند. گروهي هم وجود دارند كه مي توانند هم در آبهاي اسيدي و هم در آبهاي بازي به زندگي ادامه دهند در حاليكه ph ايده آل آنها متفاوت است.
در مقابل تعدادي از ماهيان هم وجود دارند كه در صورت تغيير ph در محيط آبي بلافاصله ميميرند.
افزودنيهاي مختلفي در بازار وجود دارد كه ميتوانند ph آب را بالا يا پايين بياورند، در هر صورت بخصوص اگر تجربه شما در مورد نوع ماهيان و ph محيطي خاص هر گونه اندك بوده توصيه مي نماييم تا از شزكت آب منطقه، ph آب شهري (لوله كشي) را بپرسيد و يا با دستگاه هاي دقيق آن را در خانه اندازه بگيريد.


سختي آب (gh) :

اصطلاحات و واژه هاي مختلفي به منظور نشان دادن سختي آب وجود دارد اما براي يك آكواريوم دار تازه كار تنها دانستن gh (سختي آب) كفايت نموده و اهميت دارد.
مقدار سختي بصورت gh عنوان ميشود و طبق جدول ذيل تفكيك ميگردد.

درجه سختي (gh)

نوع آب

0-4

خيلي نرم

4-8

نرم

8-12

نسبتا سخت

12-18

سختي متوسط

18-30

بسيار سخت

در حقيقت مقدار gh بيانگر نمكهاي منيزيوم و سولفاتهاي كلسيم محلول در آب است. آب سخت جاوي مقادير زياد كلسيم محلول است. اين تركيبات اساسا در درياچه ها و جريانهاي آبي بستر صخره اي در مناطق كوهستاني ديده ميشوند، آب نرم اصولا در جنگلهاي باراني مناطق حاره يافت ميشود. سختي آب مطابق عادت ماهي شما به سادگي قابل تنظيم است، ولي در هر صورت ابتدا سختي آب لوله كشي شهري را از سازمان آب پرسيده و يا خودتان آنرا اندازه گيري نماييد.


آماده سازي آب:

قبل از اينكه آب لوله كشي شهري را داخل آكواريوم بريزيد بايد تغييراتي بر روي آن اعمال نماييد، زيرا آب شهري تنها به منظور نوشيدن و نه به منظور آكواريوم سازي آماده شده است. كلر به ميزان جزئي به منظور از بين بردن اجرام بيماري زا ماند باكتريها به آب اضافه شده است تا آنرا قابل نوشيدن نمايد. مقادير ناچيز از مس نيز با منشا لوله هاي انتقال در آب وجود دارد. البته موارد ذكر شده و سطوح آنها در حدي نيستند كه براي انسانها مضر باشند. اما همين مقادير كم براي ماهيان زيان آور است. ماهي ها داراي يك لايه محافظ سطحي هستند كه به آن موكوس (مخاط) ميگويند. يك لايه لزج كه روي فلسها را پوشانده است و ماهي را در مقابل تهاجم باكتريها و ديگر ارگانيسم هاي بيماري زا محافظت ميكند، اما نميتواند در مقابل عناصري چون كلر و فلزات سنگين مقاومت نموده و بشدت تحت تاثير آنها قرار ميگيرد.
اگر شما ماهي ها را در آبي كه به تازگي و مستقيما از شير آب تهيه شده است قرار دهيد، تقريبا بلافاصله آنها شروع به واكنش مينمايند، باله ها را از هم دور كرده و حركات تنفسي و نامنظم از خود نشان ميدهند. البته گونه هايي مثل ماهي Robust ميتواند در آب شهري زنده بماند، اما قطعا عمرش كوتاهتر از ماهياني است كه در آب آماده شده زندگي ميكنند.
مواد شيميايي مختلفي جهت تبديل آب شهري به آب آكواريوم وجود دارد، مثلا EDTA كه فلزات سنگين را رسوب ميدهد، همچنين يك روش ساده آماده سازي آب وجود دارد كه نيازي به افزودني ها و مواد شيميايي ندارد:
اگر شما آب شهري را در يك سطل به مدت حدودا يك هفته نگهداري كنيد، اغلب مواد مضر آن از بين رفته و ناپديد ميشوند. بخاطر داشته باشيد كه سطل يا ظرف مورد استفاده نبايد كاربري ديگري داشته باشد، چرا كه مثلا دترجنتها بسيار مضر هستند. از آنجايي روش آماده سازي آب با سطل وقتگير بوده بهتر است هميشه قبل از تعويض آب، مقاديري آب را بصورت ذخيره در خانه آماده نماييد.
در قديم به منظور تامين آب آكواريوم از آب باران استفاده ميشد، اما امروزه به دليل آلودگيهاي صنعتي همچنين دود ناشي از اتوموبيلها قطعا آب باران بسيار زيان آور تر از آب شهري است.