در رژیم غذایی گربهها گوشت نقش اصلی را ایفا میکند و این احتمالاً دلیل تخصص ویژه گربهها در شکار است به طوریکه شکار جز اصلی الگوی رفتاری گربههاست. گربهها هم مثل بستگان گربهسانشان شکارچیان قهاری هستند. گربهها نیز مخفی شدن و بیحرکت ماندن قبل از شکار را به خوبی ببرها و پلنگها انجام میدهند و در هنگام حمله, گردن طعمه را برای گازگرفتن نشانه میگیرند و برای وارد کردن بیشترین آسیب از دندانهای نیش خود استفاده میکنند که موجب پارگی شاهرگ گردنی یا خفگی بر اثر گرفتگی نای خواهد شد.
یکی از رفتارهای نسبتاً شناخته شده در شکار گربه, نشان دادن طعمه یا شکار به انسان نگهدارنده گربه است. انگیزه این کار دقیقاً مشخص نیست اما ممکن به این دلیل باشد که گربه در این وضعیت به خاطر موفقیتش انتظار پاداش دارد. یکی از نظریاتی که در این مورد ارایه شده این رفتار گربه را بخشی از یک مکانیسم رفتاری میداند بدین ترتیب که گربه انسان را بخشی از گروه اجتماعی خود میداند و بدین ترتیب میخواهد باقی مانده غذای خود را دیگر اعضای گروه شریک شود. یک احتمال دیگر برای توجیه این رفتار میتواند به این صورت باشد که بچه گربهها برای اثبات مهارتهای شکار خود طعمه شکار شده را به مادر خود نشان میدهند.