ال.اس.دي نخستين دارويي است كه در گروه توهم زاها قرار گرفت. اولين بار در سال 1938 توسط شيمي‌ دان سوئيسي بنام دكتر‌هافمن ساخته شده اما خواص آن در سال 1943 زماني كه بصورت اتفاقي توسط دكتر‌ هافمن مصرف شد مشخص گرديد.
اين ماده در دهه 1960 شهرت خاصي پيدا نمود و به مرور زمان از استعمال آن توسط مردم كاسته شد ليكن در دهه 1990 مجدداً در ميان دبيرستانيها و دانشجويان شهرت پيدا كرد واين ماده بعنوان ابزار جنبش ضد فرهنگ در غرب مورد استفاده قرار گرفت.
استفاه پزشكي
درحال حاضر اين دارو هيچگونه استفاده پزشكي ندارد. گرچه در دهه 1950 اين دارو ( بنام Delgsid)توسط برخي روانپزشكان براي درمان احساسات سركوب شده مورد استفاده قرار مي‌گرفت. سازمان سيا (CIA) نيز آزمايشات خود را بر روي انسان بصورت مخفيانه جهت بازپرسي ا زمتهمان انجام داد. در سال 1966 استفاده از اين ماده در آمريكا بدليل پيامدهاي بهداشتي و درماني آن ممنوع اعلام شد.
وابستگي رواني : ندارد
وابستگي جسمي‌: ندارد
مقاومت داروئي
اين نكته‌حائز اهميت است كه به مرور زمان و با استفاده مكرر از اين ماده ايجاد مقاومت داروئي مي‌كند و لذا براي ايجاد احساس اوليه از دوزه‌هاي بالاتري مي‌بايست استفاده شود.
مدت اثر
‌تاثيرات رواني 60-30 دقيقه پس از مصرف ماده شروع مي‌شود و حدوداً 12 ساعت باقي مي‌ماند. اوج اين تاثيرات حدوداً 5 ساعت پس از مصرف ال اسي دي مي‌باشد. تاثيرات رواني اين ماده وابسته به وضعيت جسمي‌فرد مصرف كننده ونيز محيط فيزيكي كه فرد در آن قرار دارد مي‌باشد.
روشهاي سوء استعمال
اين ماده غالباً درفرم قرص و يا كاغذ خشك كن يافت مي‌شود كه غالباً همراه الكل و يا آب بلعيده مي‌شود.
اثرات
LSD اثرات آگونيستي و آنتاگونيستي در سطح گيرنده‌هاي سروتونيني از خود نشان مي‌دهد همچنين فرضيه ديگري براين باور است كه LSD موجب افزايش فعاليت درغشاء مغزي و قسمت جلوي مغزي (limbic Forebrain) مي‌شود.

مصرف بيش از اندازه (Overdose)
موجب ميدرياز, افزايش فشار خون خفيف، تپش قلب (تاكي كاردي) و ندرتاً افزايش دماي بدن ( هيپرترمي‌)و از نظر رفتاري استعمال كننده ممكن است درونگرا ويا مضطرب شود. تاثيرات نامطلوب غالباً در افراد تازه كار يا افراديكه اشتباهاً LSD مصرف نموده اند حادث مي‌شود