MDMA براي اولين بار در سال 1912 توسط يك شركت آلماني بعنوان داروي اشتها زا ساخته شد. استفاده غير قانوني در دهه 1980 و 1990 در آمريكا رايج شد.‌MDMA غالباً به همراه مواد ديگر استفاده مي‌شود، وليكن به ندرت همراه با الكل از آن استفاده مي‌شود چرا كه برخي براين باورند كه الكل اثر آن را خنثي مي‌سازد. استفاده از اين ماده بيشتر در اماكني‌چون كلوپهاي شبانه،‌ميهمانيهاي آخرشب و در كنسرتهاي موزيك راك رايج است.



نمونه هايي از قرصهاي اکستاسي

استفاده پزشكي
در دهه 1970 اين دارو توسط برخي روانشناسان آمريكايي جهت تسهيل روان درماني استفاده مي‌شد. اين ماده در حال حاضر هيچ استفاده پزشكي ندارد.اين ماده باعث ايجاد وابستگي جسمي و رواني مي‌شود گرچه اين وابستگي به اندازه هروئين و كوكائين نمي‌باشد.
تحمل داروئي(Tolerance)
مصرف اكستسي با ايجاد پديده تحمل همراه است.

مدت اثر
‌مدت اثر اين ماده 6-4 ساعت است.

روشهاي سوء استعمال
اين ماده در فرم قرص و كپسول موجود است و از راه خوراكي استفاده مي‌شود.

تاثيرات
استعمال كنندگان اين ماده مي‌گويند، اين ماده احساس بسيار مثبتي را ايجاد مي‌كند،‌حس نزديكي به ديگران، از بين رفتن اضطراب و ايجاد آرامش فوق العاده را نيز بدنبال دارد.همچنين نياز به غذا خوردن،نوشيدن وخواب را از بين برده و لذا به فرد تحمل شركت در ميهمانيهاي 3-2 روزه را مي‌دهد و لذا دربرخي موارد ايجاد فرسودگي بيش از حد به همراه كم آب شدن بدن (dehydration) مي‌كند. از اثرات ديگر اين دارو مي‌توان به تهوع،‌توهم،‌تب و لرز،‌تعريق، لرزش اندامها،‌دردهاي عضلاني و تاري ديد اشاره نمود.
مصرف بيش از اندازه (Overdose)
استفاده مقادير بيش از حد اين دارو موجب‌فشارخون بالا،‌بيهوشي، حملات اضطرابي, تشنج و تب‌ مي‌شود. اين حالت به دليل احتمال اختلال در عملكرد قلب مي‌تواند مرگبار باشد.

ترک (Withdrawal)
اين دارو درصورتيكه پس از مدتي استفاده نشود ايجاد اضطراب، حالت شك و ترديد، وافسردگي مي‌نمايد