عوامل فیزیکی
* سگهای نری که دارای نقیصه های واضح اندامهای حرکتی وآسیبهای عضلانی – استخوانی اند درموقع پریدن ودخول دچارمشکل می شوند. اگراین وضعیت ارثی باشد ازآنها نباید برای جفت گیری استفاده نمود.
* آسیبهای جزئی پشت ممکن است مانع جفت گیری سگها شود حتی اگردرفعالیتهای روزانه سگ نشانه ای ازدرد وجود نداشته باشد .
* سگهای ماده ممکن است برای تحمل وزن سگهای نرسنگین نیازبه کمک داشته باشند.
* سگهای مبتلا به بیماریهای پروستات ممکن است درهنگام انزال ویا بعد ازآن نشانه های درد را نشان دهند.
* داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی می توانند باعث کاهش دردهای عضلانی – استخوانی شوند وبه نظرنمی رسد که تاثیرات منفی روی منی داشته باشند.
تذکر: تشخیص این که اکراه وبی میلی سگها برای جفت گیری به عوامل فیزیکی ویا روانی ارتباط دارد مشکل است .
ناتوانی درعمل گره
* بعد ازدخول به عللی که مربوط به سگ نروماده می شود ممکن است عمل گره انجام نگیرد.
* اگرانزال دومین قسمت منی رخ داده باشد با وجود این که به نظرمی رسد باروری مناسب نباشد آبستنی ممکن است رخ دهد.
* اثرطول زمان وضعیت گره برباروری معلوم نیست. اگرچه بسیاری ازپرورش دهندگان احساس می کنند که وضعیت گره طولانی باعث افزایش شانس آبستنی می شود