نیروهای دریایی جهان از نظر قدرت به ترتیب
1.نیروی دریایی امریکا
2.نیروی دریایی روسیه
3.نیروی دریایی چین
4.نیروی دریایی بریتانیا
5.نیروی دریایی فرانسه می باشند و اگر چین روند ورود تجهیزات مدرن به نیروی دریایی خود را تسریع کند روسیه را نیز پشت سر خواهد گذاشت.و اما در منطقه خودمان ایران از نظر دریایی در دریای عمان و خلیج فارس در رتبه نخست است و در دریای خزر بعد از روسیه دوم می باشد.البته امیدوارم در امر هوایی به ان قدرت رسیده باشیم که پشتیبان خوبی برای نیروی دریایی باشند چون می دانید که نیروی دریایی بدون نیروی هوایی تقریبا هیچ است.تجربه عینی آن نیز جنگ فالکلند بین بریتانیا و آرژانتین در سال 1982 است که بیش از 10 ناو عظیم و چند صد میلیون دلاری بریتانیا با موشک های اگزوست میراژهای آرژانتینی به قعر اقیانوس اطلس رفتند.

برگردیم به خلیج همیشه فارس:

دوستان چون میدانم همگی به امارات مثل من حساسیت دارید پس مقدمه زیر را به دقت بخوانید بحث نظامی نیز در ادامه آمده است.

دوستان امارات متحده عربی37 سال پیش در 2 دسامبر 1971 میلادی با خروج نیروی دریایی بریتانیا از خلیج فارس و درست 1 روز بعد از آزادسازی ابوموسی و دو تنب توسط شیخ زاید آل نهیان پدر امارات نوین اعلام استقلال کرد.
در آن سالها دبی و ابوظبی بیابانی سوزان و داغ بودند که نهایت آرزوی مردمانشان صید مروارید از خلیج فارس و تنبک زنی و رقص شمشیر بود.به علت نبود دستشویی در بسیاری از بخش ها فضولات خویش را به ساحل دریا و آبهای جاری می ریختند.آرزویشان این بود که یک استاندار ایران یک روز به دیدن کشورشان برود چه رسد به شاهنشاه ایران و دولتمردانش.
گذشت و 7 امیرنشین-ابوظبی-دبی-فجیره-راس الخیمه-العین-عجمان-شارجه با یکدیگر وحدت کردند و امارات عربی متحده را به پایتختی ابوظبی تشکیل دادند.و شیخ زاید را به ریاست امارات برگزیدند.وی با فکری نو دستور به آبادانی کشورش گرفت و با فروش نفت و درآمد حاصله به ساختن زیرساخت های کشورش پرداخت که در سالهای ابتدایی به کندی پیش می رفت و کمتر متخصصی حاضر به کار در گرمای سوزان امارات بود ولی به برکت پولهای کلان نفت راضی میشدند.
آرام آرام جاده ها ساخته شد و ساختمانهایی بنا شد و جوانه های پیشرفت زده شد.تا اینکه در ایران انقلاب شد و جنگ آغاز گردید.از این جنگ دو کشور ترکیه و امارات بسیار سود بردند و به آبادی بیشتر خود مشغول شدند.کارگران ایرانی از روستاهای ایران به قصد کار و کسب درآمد به دبی می رفتند و در مشاغل ساختمانی و خدماتی و...غیره مشغول شدند و 8 سال جنگ را به آباد کردن دبی پداختند.
دبی در اواخر دهه 80 میلادی به کشوری نسبتا قابل سکونت تر از دهه 70 تبدیل شده بود.تا اینکه جنگ خلیج فارس آغاز شد و در عرض چند دقیقه همه چیز در دبی و ابوظبی نایاب...واگر تدابیر شیخ این کشور نبود شاید ناگوارترین اتفاق تاریخ برای این کشور روی می داد.
حال ببینید با فرود اولین موشک چه بر سرشان خواهد آمد...!
جنگ خلیج فارس با شکست خفت بار صدام پایان یافت و دبی نیز از اینکه به ایستگاه نظامی غربی ها تبدیل شده بود به شدت منتفع گشت.و روند توسعه اش تسریع یافت.
ساختمان های مرتفع و آسمانخراش ها در این کشور سر برافراشتند ودبی را به اروپای خلیج فارس تبدیل کردند.
ومیعاد گاه ایرانیانی که گاهی نمی دانند چرا کعبه آمالشان دبی است.و دبی تا الان به اینجا رسیده است.

از این مقدمه گذر میکنم وکمی به سوابق روابط ایران امارات اشاره میکنم و سپس بحث نظامی.

در 7 سال استقلال امارات تا پیروزی انقلاب در بهمن 57 امارات بیشتر به عربی کردن مسئله سه جزیره با حمایت جمال عبدالناصر پان عربیست و نیز صدام حسین پرداخت و پروند جزیره را به شورای امنیت احاله کرد که مختومه ماند.
در طول جنگ نیز بارها و بارها با حمایت صدام قصد بازپس گیری جزایر را داشت که ناکام ماند.
در اواخر سال 1370 نیروی دریایی سپاه اعراب اماراتی مزدور مقیم جزیره را بار کشتی کرد و به دبی فرستاد.
در سال 1372 هاشمی رفسنجانی به امارات اخطار کرد که برای رسیدن به این جزایر باید از دریای خون گذشت.که این موضع گیری تا چند سال سبب ترس و سکوت امارات شد ولی با ظهور خاتمی در 1376 و سیاست تنش زدایی فضا را باز دیدند و به طرح دوباره ادعا های پوچشان پرداختند و تا به الان ادامه داده اند و حتی در نقشه هایی که به توریست های غربی میدهند ابوموسی را جزیی از خاک امارات درج کرده اند و در این رابطه تاکنون نزدیک به 100 توریست غربی توسط نیروی دریایی دستگیر شده اند و همگی از اینکه در خاک ایران بوده اند و نمی دانستند مبهوت بوده اند.
گشتی های اماراتی نیز از سال 86 به بعد چندان به آبهای مرزی نزدیک نمی شوند و با احتیاط شدید در خلیج فارس تردد می کنند.
قدرت نیروی دریایی ارتش و سپاه و پایگاه های موشکی در ابوموسی نیز به حدی است که در تحلیل های فرماندهان نظامی عرب در تلویزیون هایشان می شود ترس را در چهره شان به وضوح دید.
دوستان بارها و بارها در این فروم و بخش ادوات دریایی گفته ام ابوموسی قویترین دژ موشکی ایران است و سایتهای غربی نیز به آن لقب دیو حیرت آور تسلیحات داده اند.

به هرحال پس از این مقدمه نسبتا طولانی که به نظرم برای روشن شدن بهتر بحث لازم بود به نیروی دریایی امارات عربی متحده می پردازم.


[size=125]نیروی دریایی امارات</SPAN>

درابتدای تشکیلش به شدت به بریتانیا وابسته بود و پرسنلش را امارتی های پاکستانی تبار تشکیل میدادند و بعد ها با اعزام تعدادی علاقه مند به انگلیس دوره های رزم نوین دریایی را آموزش دیدند و نیروی دریایی امارات به شکل امروزی درآمد.امارات کلا دارای 50 هزار نظامی است که 25 هزار نفر از انان را سربازان وظیفه ای که به 18 سالگی می رسند تشکیل می دهد.

دوستان نیروی دریایی امارات نیروی دریایی بسیار کوچکی است با 2500 نفر پرسنل که در برابر نیروی دریایی 40 هزاز نفره رسمی ایران و نیز 80 هزار نفره غیر رسمی ایران تقریبا گم است.

این نیرو دارای 4 اسکله اصلی است که به ترتیب در ابوظبی-دبی راس الخیمه و شارجه قرار دارند.ضمنا پایگاه کوچکی نیز در ساحل شرقی امارت و مجاور دریای عمان قرار دارد که اهمیت چندانی ندارد.
دارای:
1.دو ناوچه
2.دو ناو
3.هشت شناور تندرو موشک انداز
4.شش گشت ساحلی
5.پنج فروند تانکر
6.و دو ناو پشتیبان می باشد.
7.دارای 11 هلی کوپتر دریایی و نیز 7 هلی کوپتر ضد دریایی است.

در برنامه توسعه نیروی دریایی امارات تجهیز این نیرو به جدید ترین ناوهای مدرن جهان پیش بینی شده است و در این راستا 6ناو موشک انداز چند منظوره کلاس بینونه با 70 متر طول مجهز به سیستم های جنگ الکترونیک-سامانه های موشکی دریایی اگزوست و ضد هوایی ریتون و توپ سنگین دریایی و باند هلی کوپتریورو کاپتر ای اس 565 و سرعت 30 گره دریایی را به فرانسه سفارش داده است که تحت امتیاز درشرکت کشتی سازی ابوظبی ساخته و تحویل شده اند. این ناوها جایگزین ناوهای قدیمی کلاس ارضانا خواهند شد.
صنایع دریایی ابوظبی دارای تاسیسات بسیار گسترده ای در زمینی به مساحت 175 هزار متر مربع است.
این نیرو اقدام به خرید 4 فروند زیردریایی کلاس دلفین از آلمان نیز نموده است که همینک در حال خدمت هستند.

تفنگداران دریایی امارات نیز بسیار کوچکند و استعدادی در حد یک گردان را دارند که مجهز به زره پوش های بی تی آر 3 هستند.(ایران دارای 4 تیپ تفنگدار دریایی ارتش و سپاه در بندرعباس و بوشهر و تعداد زیادی گردان در سطح بیش از 30 پایگاه دریایی دیگر است که همگی به شدت آموزش دیده و مجهز به گستره وسیعی از تسلیحات هستند.)

ولی کلا نیروی دریایی امارات در حد یک اسکله بندرعباس نیروی دریایی تجهیزات دارد و نکته دیگر کمبود دل و جرات در بین آن هاست.نمی دانم از قوانین دریایی چقدر اطلاع دارید ولی چند مایل که از ساحل هر کشوری فاصله بگیرید وارد آبهای بین المللی میشوید.
از ساحل راس الخیمه و دبی تا شرق ابوموسی نیز آبهای بین المللی قرار دارد.چیزی که جالب است عدم تردد نیروی دریایی اماراتی در این منطقه پس از حضور قدرتمند نیروی دریایی ایران در این نقطه است.


سایت سنترال کلابز/میلاد