میدونید که خانواده گربه سانان خیلی بزرگه عضو خوشگلی و خشنی از این خانواده بزرگ هست که اسم بزرگوار این حیوان ببر هست : امروز ویژه نامه دوچرخه روزنامه همشهری مطلب جالبی درمورد این حیوان نوشته بود که چون عضوی از خانواده ی ماست !!! این مطلب رو اینجا میزارم :

شكارچی كه خود شكار است


مهرزاد فتوحی
همگی آرام و بی آزار دور بركه جمع شده اند و آب می خورند: یك گله گوزن با شاخ های باشكوه شان، آهوهای شاخ دار (پازن ها) با گردن های باریك و برافراشته و یك گاومیش با پوست ضخیم و تیره اش، ناگهان صدایی از جنگل برمی خیزد. ابتدا صدای جیغ و فریاد میمون های وحشت زده و بعد صدای جیغ مانند طاووس ها شنیده می شود.
این علامت خطر است! به سرعت فقط چند ثانیه، همه حیوان ها ناپدید می شوند. از طرف جنگل صدای
خرد شدن و شكستن چوب ها و شاخه ها به گوش می رسد. ناگهان سایه ای به سرعت از میان جنگل به درون علف ها سر می خورد و وقتی علف های بلند به دو طرف كنار می روند، سر و كله ارباب جنگل پیدا می شود: یك ببر غول پیكر در جست وجوی شكار!


در نور كم نزدیك غروب خورشید، پوستش برق می زند. به راحتی می توان عضله های قوی بدن ببر را دید. از سر تا انتهای دم ببر بیش از سه متر است. شیر ببر یا همان ببر بنگال، یكی از بزرگ ترین و زیباترین گربه سانان جهان است.
جانورشناسان از روی رد پای ببر می توانند به سن ، وزن و جنسیت جانور پی ببرند
زیستگاه این حیوان، جنگل های استوایی و انبوه كشور هند است. حیوان به راحتی در میان انبوه درخت های این منطقه مخفی می شود و هر وقت می خواهد، برای شكار بیرون می آید. هر شب حدود ۲۰ كیلومتر به دنبال شكار در جنگل پرسه می زند و با وجود این كه حدود ۲۰۰ كیلوگرم وزن دارد، مثل یك مار سریع و چابك است و به این سو و آن سو می رود!
سلاح خطرناك این جانور حركت
بی صدا و آرام اوست. او می تواند به راحتی و بدون كوچك ترین صدایی، حدود ۱۰ تا ۲۵ متر به شكار نزدیك شود و اگر میمون ها به موقع اعلام خطر نكنند و طاووس ها جیغ نكشند، می تواند به راحتی از پشت به قربانی بیچاره حمله كند، پنجه های تیز و مرگبارش را در پشت یا گردن حیوان فرو كند، با قدرت حیوان را به پشت بیندازد و شروع به خوردن كند تا سیر شود.
هر ببر بالغ در شبانه روز، به حدود ۱۰ كیلوگرم گوشت احتیاج دارد. انواع گوزن ها، گاومیش ها، میمون ها و آهوها و پازن ها را می توان به عنوان شكار اصلی ببر نام برد.
وقتی او حیوانی را تعقیب می كند، گاهی می گذارد تا حیوان خوب بدود، فاصله زیاد برای ببر مسئله مهمی نیست. او به راحتی می تواند از هر فاصله ای به شكار برسد. البته گاهی هم موفق نمی شود، اما یك جونده كوچك یا حتی تكه ای از لاشه حیوان هم برایش كافی است.
حتی انسان ها هم گاهی شكار ببر می شوند. به همین دلیل است كه روستائیان هندی در جنگل، صورتك های انسان را به پشت سرشان می زنند تا ببر از پشت سر نتواند به آنها حمله كند. با وجود این حقه ها داستان های ترسناكی از حمله ببر بنگال به انسان گفته می شود.
اما در حقیقت، این شكارچی خودش یك شكار است. تخمین زده شده كه امروزه فقط حدود ۳۲۰۰ تا ۴۵۰۰ قلاده از ببر بنگال در جهان وجود دارد، در حالی كه ۱۰۰ سال پیش، تعداد این حیوان به
۴۰ هزار قلاده می رسید

انسان ها به شكل بی رحمانه ای درخت های جنگل را كه زیستگاه اصلی این حیوان بود، بریدند و فقط برای تفریح، هزاران ببر را شكار كردند.
پوست ببر به قیمت زیادی خرید و فروش می شد. البته ارزش ببر فقط به پوستش نیست. در طب سنتی چینی، استخوان های ببر، چشم ها، مغز و حتی موهای ریشش هم خاصیت های شگفت انگیزی دارد، مثلاً برای درمان سردرد، دردهای رماتیسمی و حتی تنبلی!
حتی امروزه هم دلال های استخوان ببر در منطقه های حفاظت شده پرسه می زنند. از سال ۱۹۷۰ میلادی، شكار ببر در هند به شدت ممنوع شد.
در سال ،۱۹۷۳ دولت هند، مركزی را برای پرورش و نگهداری از ببر بنگال تأسیس كرد. برای این كار، حتی مجبور شدند دهكده ها را ویران كنند. به این ترتیب، موفق شدند نسل ببر بنگال را از انقراض نجات دهند.
كسی كه شانس داشته باشد، می تواند بیش از همه وقت ها، زمستان و بهار غرش ببرهای نر را در جنگل های هند و بنگلادش بشنود
[IMG]ttp://www.hamshahri.org/vijenam/docharkh/1384/840631/027030.jpg[/IMG]
ببر ماده ، دو تا سه سال از توله هایش نگهداری می كند. پدر خانواده فقط گاهی وقت ها شكاری برای خانواده می آورد.
حدود ۱۰۰ روز پس از بارداری ببرها، توله ببرها به دنیا می آیند. تعداد آنها بین دو تا چهارتاست. در هنگام تولد به اندازه یك گربه معمولی هستند و آن قدر ناتوانند كه باور نمی كنی این حیوان كور و لرزان روزی حاكم جنگل خواهد شد و حتی نامش لرزه بر اندام همه
خواهد انداخت