( (Ear Infections
این بیماری در سگ های دارای گوش های آویزان که از پوشش مویی بلندی برخوردارند متداول است. در این حالت محیط مرطوب و تاریک مجرای گوش حیوان زمینه لازم جهت رشد باکتری ها و قارچ ها و انگل ها را فراهم می آورد. همچنین ترشح بیش ازحد موم، تحریکات ناشی از آلرژی و اجسام خارجی در گوش نیز می تواند مشکلاتی را ایجاد نماید. بعضی نژادها مستعد ابتلا به چنین مشکلاتی هستند. در این عارضه گوش عفونی و دردناک و متورم شده و بوی نامطبوعی از آن به مشام می رسد. ممکن است سگ به گوش مبتلا چنگ زده و سرش را تکان دهد. علاوه بر آن در این حالت حیوان سر خود را به طرف گوش مبتلا خم می نماید. اگر به داخل گوش نگاهی بیاندازید می توانید موادی چرک مانند را که به طرف مجرای گوش ترشح می شوند ببینید. جهت درمان در این گونه موارد باید گوش درگیر را شستشو داد. در این صورت به منظور خارج کردن ترشحات و اجسام خارجی باید سگ را بیهوش کرد. عفونت های مزمن گوش چندان هم غیر معمول نیستند. در بعضی موارد با عمل جراحی به راحتی مایعات به بیرون کشیده شده و مجرای گوش باز می گردد ولی مشکل برای همیشه مرتفع نمی شود