اختلالات پانکراس
پانکراس دو عمل حیاتی در بدن انجام می دهد. یکی تولید انسولین است که به بدن امکان سوخت و ساز گلوکز را می دهد که این امر به عهده بخش درون ریز می باشد. هم چنین آنزیم های گوارشی هم از بخش برون ریز پانکراس ترشح می شوند تا به هضم و جذب مواد غذایی کمک شود. این اعمال می تواند بوسیله بیماریهای پانکراس تحت تاثیر قرار گیرد.

نقص در ترشحات خارجی پانکراس
این بیماری یک مشکل مادرزادی است که در اثر فقدان مترشحه شانزیم های خارجی ایجاد می شود. سگهایی که دچار چنین مشکلی هستند قادر به هضم غذا نیستند، آنها ممکن است اقدام به خوردن مدفوع خود بکنند زیرا مدفوع آنها حاوی مقادیر زیادی ماده غذایی جذب نشده می باشد.
عوامل بیماری شامل:
نارسای در وزن گیری علی رغم وجود اشتها _ حجیم بودن مدفوع ( چون غذای هضم نشده آب را در خود نگه می دارد) _ رنگ روشن مدفوع (بدلیل چربیهای هضم نشده) _ خشکی و پوسته پوسته شدن پوشش خارجی بدن بدلیل کمبود اسید های چرب.
درمان این بیماری توسط دامپزشک انجام می شود. دامپزشک ابتدا میزان آنزیم های موجود در مدفوع را اندازه گیری کرده سپس با تجویز قرص یا پودرهایی که حاوی آنزیم (بخصوص تریپسین) هستند به درمان بیماری اقدام می کند. اما مشکا اینجا است که این نوع درمان اغلب بسیار گران است. معمولا مکمل های روغنی خاصی که دارای قابلیت هضم بالایی هستند استفاده می شوند. اینها اغلب شامل روغن نارگیل می باشند. بعلاوه مکمل های ویتامینی نیز مورد نیاز است.

دیابت ملیتوس
این بیماری بیشتر در سگهای ماده متداول می باشد و علت آن ناتوانی پانکراس در تولید انسولین است.
انسولین روی سلولهای بدن اثر کرده و جهت کسب انرژی از گلوکز خون به آنها کمک می کند. ارگانهای مختلف بدن یک سگ دیابتیک مگر در مواردی که سطح گلوکز خون خیلی بالا باشد قادر به استفاده از آن نیستند. وقتی چنین حالتی اتفاق می افتد (خصوصا پس از صرف غذا)، گلوکز از طریق کلیه ها دفع شده و شاب زیادی همراه خوت خارج می کند.
علائم متداول عبارتند از:
تشنگی مفرط _ گرسنگی _ کاهش وزن
تمامی حیواناتی که مشکوک به این بیماری هستند باید حهت آزمایش خون و ادرار نزد دامپزشک برده شوند. در موارد خفیف، درمان ممکن است با کنترل جیرۀ غذایی از طریق کاهش کربوهیدرات و چربی انجام شود. وجود فیبر بالا در جیره غذایی سگ دیابتیک جهت کمک و جذب مداوم گلوکز لازم می باشد.
داروهای خوراکی نیز ممکن است تولید انسولین بوسیله پانکراس را تحریک کنند؛ اما اکثر سگهای دیابتی نیاز به تزریق منظم انسولین دارند؛ که باید طبق دستور دامپزشک تجویز شود.

شوک هیپوگلیسمی
تزریق انسولین به سگ دیابتی باعث شوک و تشنج می شود. تمرین و ورزش زیاد در حالت گرسنگی نیز باعث چنین حالتی می گردد. در موارد اورژانس از عسل یا شربت گلوکز استفاده نمایید. اگر دیابت درمان نشود، ترکیبات شیمیایی سمی (کتون ها) در خون تجمع یافته و احتمالا موجب مرگ می گردند.

اختلالات وابسته به نژاد های سگ
ژرمن شپرد مستعد نارسایی قسمت برون ریز پانکراس می باشد.
داشهوند، پودل، تریر اسکاتلندی، اسپانیل کینگ چارلز مستعد دیابت می باشند.