زندگی درکنار انسان

[bos3000]

رفتار شناسی ایگوآنا ها

متأسفانه ایگوآنا ها مانند حیوانات خانگی دیگر برای برقرار کردن ارتباط صدایی از خود تولید نمی کنند بلکه اعضای بدنشان زبانی است برای برقرار کردن ارتباط با اطرافیان. و با این روش حالات مختلف خود مانند: خوشحالی، ناراحتی، هیجان، ترس و ... را بیان می کنند.
ایگوآناها در زمان عصبانیت با دم شلاق و با پنجه ها چنگ می زنند و دهان را باز نگه می دارند در این زمان ایگوآنا آمادۀ گاز گرفتن می باشد.
ایگوآنا در برخورد با افراد و یا حیوانات جدید غبغب گاوی را باد می کند تا در برابر آنها خود را قوی و ترسناک نشان دهد و این حالت را در زمانی که زیر نور مناسب قرار دارد و احساس رضایت می کند نیز از خود نشان می دهد. و هنگامی که در استراحت کامل و بدون هیچگونه اضطرابی به سر میبرد دستها را در دو طرف بدن قرار می دهد.

و در زمان ترس و وحشت بدن را به سمت بالا کشیده، غبغب را باد کرده و شاخهای پشت بدن را به صورت افراشته نگه می دارد و غدۀ چربی که بر روی سر قرار دارد بزرگ می شود.

و زمانی که در دست شما قرار دارد و دم را به دور دست می پیچد بیانگر احساس آرامش و رضایت می باشد و با این کار به شما اجازه نزدیک شدن و دوستی بیشتر را می دهد.


ایگوآناها به وسیلۀ لیس زدن (زبان زدن) هم بو و هم مزه را تشخیص می دهند و از این روش برای شناسایی محیط اطراف، غذا، اشیاء، حیوان و حتی انسان جدید استفاده کرده و آن را مورد شناسایی قرار می دهند. و با این عمل باب دوستی را با موجودات جدید باز می کنند.
زمانی که ایگوآنا هیجان زده است و حالت عصبی دارد به دور خود می چرخد و به دم خود پیچ و تاب می دهد و در حالی که احساس آرامش و امنیت نسبت به محیط اطراف دارد بسیار آرام و با آرامش حرکت می کند.
و زمانی که از دیدن شما احساس خوشحالی پیدا می کند سر را به سمت بالا و پایین تکان می دهد. و اگر مشاهده کردید که ایگوآنای ماده شما زمین را می کند اگر این رفتار در دوران تخم گزاری باشد طبعی می باشد و در غیر این صورت بیانگر حالت عصبی است.
شما برای تربیت و آموزش ایگوآنای خود باید از صبر و حوصلۀ بالایی برخوردار باشید و کاملاً با زبان بدن ایگوآنا آشنا گردید تا بتوانید با این خزنده ارتباطی دوستانه برقرار کرده و از این دوستی لذت ببرید.

[bos3000]

لوازم مورد نیاز در محیط زندگی ایگوآنا

به یاد داشته باشید لوازمی که در محیط زندگی ایگوآنا قرار می دهید باید طوری انتخاب شوند که هیچگونه خطری برای ایگوآنا ایجاد نکند. این لوازم نباید دارای لبه های تیز و برنده، حفره های کوچک، نخ ها و نوار های آزاد داشته باشند و یا ایجاد مسمومیت برای حیوان کنند زیرا ایگوآناها برای شناخت محیط و یا خوردن مواد غذایی و آب به اشیاء پیرامون خود زبان می زنند.
علاوه بر لامپ های نوری و گرمایی، دما سنج و رطوبت سنج به لوازم دیگری نیز مانند: ظروف آب و غذا، وسایل تزئینی محیط، بستر مناسب در این محیط احتیاج است. که در این قسمت به آنها می پردازیم.
ظروف آب و غذا:

ظروفی که برای آب و غذای ایگوآنا در نظر می گیرید باید به گونه ای باشد که به آسانی قابل شستشو و پاکسازی باشد. بهتر است برای این منظور از ظروفی که از جنس سرامیک، چینی و یا پلاستیک فشرده، بدون لبه های تیز و برنده باشد مورد استفاده قرارگیرد. بهتر است ظروفی که برای ایگوآنا انتخاب می شوند تغییر پیدا نکند. ایگوآناها از خوردن آبی که به صورت شبنم بر روی محیط اطراف قرار دارد لذت می برند و اگر ظرف آب را بشناسند و به آن عادت کنند مورد استفاده قرار می دهند. این آموزش برای حفظ سلامت ایگوآنا مفید خواهد بود مخصوصاً اگر محیط زندگی حیوان آلوده شده باشد. به یاد داشته باشید که هیچگاه ظروف ایگوآنا را با ظروف منزل شستشو ندهید.

وسایل تزئینی محیط:

بهتر است محیطی که برای ایگوآنا فراهم می کنید به حیوان احساس امنیت و آرامش دهد. قرار دادن گیاهان طبیعی غیر سمی و گیاهان مصنوعی می تواند به این امر کمک کرده و باعث زیبایی و طبیعی جلوه دادن محیط شود. توصیه می شود گیاهان مصنوعی را از آکواریوم فروشی ها تهیه کنید زیرا در این صورت از غیر سمی بودن آنها اطمینان خواهید داشت. ایگوآنا ها به بالا رفتن از درختان و استراحت بر روی شاخه ها و نزدیک شدن به منابع نوری و گرمایی علاقهمند می باشند به این منظور می توانید از تنه و شاخه های درخت استفاده کنید این تنه ها و شاخه ها باید قبل از قرار گرفتن در محیط خوب مورد بازبینی قرار گیرند تا عاری از برجستگی های تیز (ایگوآناها هنگام پایین آمدن از تنه درخت بدن را بر روی آن می کشند و در صورت وجود چنین برجستگی هایی بدن حیوان آسیب خواهد دید) انگل ها (تخم و یا لارو حشرات ) صمغ و یا حفره های ریز که باعث فرو رفتن انگشتان در آن و شکستن این اندامها می شود باشند و شما برای این منظور می توانید از شاخه و تنۀ درختان میوه استفاده کنید. اگر دسترسی به شاخه و یا تنۀ درخت را ندارید می توانید از ستونهای چوبی صیقلی، استوانه های چوب پنبه ای و یا لوله های پلاستیکی استفاده کنید.
اگر لوله های پلاستیکی را مورد استفاده قرار می دهید بهتر است روی آنها را با طناب و یا موکت کوبیده (موکتی که دارای پرزهای کوتاه می باشد) روکش کنید و لبه های تیز و تار و پود های زائد را از بین ببرید. می توانید بر روی دیوار طاقچه ای چوبی نسب کنید تا ایگوآنا بر روی آن استراحت کند. این طاقچه می تواند 1 متر از سقف فاصله داشته باشد و بهتر است روکشی از موکت کوبیده و یا چمن مصنوعی برروی آن باشد.
بستر مناسب:

چگونگی بستر ایگوآنا یکی از مهمترین مسائلی است که صاحبان باید به آن توجه داشته باشند.
بستری که برای سطح محیط ایگوآنا در نظر می گیرید باید به آسانی قابل شستشو و پاک سازی باشد. به یاد داشته باشید از هر موادی که به صورت ذره های ریز و خورد شده می باشد هرگز در بستر ایگوآنا استفاده نشود. موادی نظیر شن، ماسه، خاک، پوشال، گلوله های پلاستیکی، برادۀ چوب و خاک گربه. زیرا ممکن است توسط این خزنده بلعیده شده و موجب مسمومیت و یا انسداد روده گردیده و باعث مرگ آن گردد. بسیار دیده شده که استفاده از روزنامه به دارندگان ایگوآنا توصیه می شود در حالی که به علت وجود سرب در جوهر چاپ این بستر موجب مسمومیت ایگوآناها می گردد.
برای این منظور می توانید از ورقه های مقوائی، کاغذهای کاهی، برگهای طبیعی سرخس، موکت کوبیده و یا چمن مصنوعی و یا کف پوشهای گیاهی که در آکواریم فروشی ها یافت می شود استفاده کنید.

[bos3000]

دفع مزاج در ایگوآنا
دانستن اطلاعاتی در مورد دفع مزاج ایگوآنا از آن جهت حائز اهمیت است که سلامت درونی حیوان را با آن می توان کنترل کرد. دفع مزاج در ایگوآنا شامل دو یا سه قسمت است:
1- مدفوع 2- ادرار 3- قسمتی سفید رنگ

مدفوع: از قسمتی سرگینی و یا توده ای تشکیل شده است و شکال یکنواخت دارد که به رنگ سبز تیره، قهوه ای و یا سیاه است و زمانی که ته نشین شود شکل خود را از دست داده و رقیق می شود. برخی از ایگوآناها مدفوعی مانند خرگوش تک تک و یا چند تایی دارند. ایگوآنایی سالم است که مدفوعی به رنگهای ذکر شده داشته باشد و بویی که از آن به مشام می رسد نباید خیلی تند و آزاردهنده باشد، بلکه مانند بویی باشد که از سبزی و گیاهان مانده و فاسد شده به مشام میرسد.
همچنان که ایگوآناها رشد می کنند و تغذیه شان بیشتر شده حجم مدفوع نیز بیشتر می شود و به میزان دفع یک سگ با جثۀ متوسط می رسد.
ادرار:از دو بخش تشکیل می شود:1_مایعای است که همراه مدفوع دفع می شود که اغلب به رنگ زرد روشن است و حالتی چسبناک دارد. 2_مایع غلیظ و سفید رنگی که همراه ادرار و مدفوع دفع می شود.
در بعضی از روزها ممکن است شما شاهد تغییراتی در رنگ و یا میزان غلظت ادرار باشید، و این تغییرات ممکن است به رژیم غذاییه آن روز و یا روز قبل ایگوآنا بستگی داشته باشد. اگر ایگوآنای شما در وعدۀ غذاییه خود از میوه و سبزیجات رنگی (هندوانه، آلبالو، شاتوت، هویج و...) استفاده کند ادرار آن قرمز رنگ می شود و همچنین اگر مشاهده کردید که ادرار ایگوآنای شما از غلظت زیاد و بوی تند برخوردار است و به رنگ زرد پررنگ تغییر یافته، بدانید که خزنده شما در بی آبی قرار دارد و یا رطوبت محیط آن پایین است، در غیر این صورت مشکل جدیی برای ایگوآنای شما به وجود آمده است که هرچه سریع تر باید به دامپزشک مراجعه کنید.

[bos3000]

سن و سایز ایگوآنا


افرادی که به تازگی با ایگوآنا آشنا شده اند و تصمیم به نگهداری از این حیوان در منزل دارند باید به این نکته توجه داشته باشند که ایگوآنا حیوان درشت جثه ای است شاید زمانی که برای خریداری این خزنده به حیوان فروشی مراجعه می کنند با موجودی ظریف و کوچک روبرو شوند و تصور کنند نگهداری از آن در منزل بسیار آسان است در صورتی که این تفکر کاملا اشتباه است زیرا جثه این حیوان در زمان رشد کامل به 2 متر می رسد، که نگهداری از آن احتیاج به محیطی وسیع دارد،. و هرچه محیط زندگی ایگوانا بزرگتر و شرایط نگهداری بهتر باشد میزان رشد این خزنده بیشتر و سریعتر می شود.

بیشتر افرادی که از ایگوآنا نگهداری می کنند زمانی که به این بخش می رسند شاید متعجب شوند و این سئوال برایشان پیش آید، که چرا سایز و وزن ایگوآنای آنها با این سایز و اندازه هایی که مطرح شده مغایرت دارد؟
علت نداشتن شرایط مناسب زیستی و تغذیه ای است، هرچند شما بعد از خریداری این خزنده شرایط مناسبی برای آن فراهم کرده باشید اگر در آن زمان (زمان نگهداری توست فروشنده) سن حیوان شما بیشتر از 6 ماه باشد به سختی می توانید ایگوآنای خود را به رشد طبعی برسانید. زیرا بسیاری از افرادی که دلال حیوانات هستند تعداد کثیری از این خزنده ها را در شرایط نامناسب وارد کشور کرده و در محیط های کوچک بدون نور و دمای مناسب نگهداری می کنند و اکثر این ایگوآناها دچار سوء تغذیه می شوند. بهتر است در زمان خریداری ایگوآنا به فکر خریدی ارزان نباشید بلکه سلامت حیوانتان را مد نظر داشته باشید در غیر این صورت هزینۀ بیشتری را باید صرف مداوای آن کنید.
در جدول زیر سایز و وزن ایگوآناهایی که دارای تغذیه سالم بوده و در شرایط مناسب نگهداری و پرورش یافته اند ذکر شده است.


********************************************سن
وزن****طول دم******طول بدن***(زمان رشد جسمی)
__________________________________________________ _____
90گرم***** 23_15سانتیمتر******* 9_ه/6سانتیمتر ********ابتدای تولد
5/1_1 ****5/68_15 ********** 33_5/20 ************1 سالگی
4_2 ******5/19_17 **********30_28 *************** 2
6_4 *******107_76 *********** 5/35_30 *************3
8_5 *******122_89 ********** 41_5/53 **************4
15_10 ****5/152_114 *******51_46 ****************5
18_14 *** 168_127 ********* 56_51 ****************6
20_15 *** 183_127 ********* 61 _56 ****************7

[bos3000]

جنسیت
تشخیص جنسیت در ایگوآناهای جوان بسیار دشوار است. در سن 6 ماهگی تفاوتهای جسمی ظاهر شده و به سادگی می توان نر و ماده بودن این خزنده را از هم تفکیک داد.

نرها: به طور عمومی سایز و وزن نرها از ماده ها بیشتر است و در مناطق مختلف متفاوت است. نرها در زیر گونه برجستگی بزرگی دارند که به آن فلس بشقابی می گویند و تا 3سالگی رشد نمی کند.
جمجمه و فک نرها نسبت به ماده ها بزرگتر می باشند.
در زیر رانهای آنها خلل و فرج های برجسته ای به چشم می خورد که در مجاور مخرج قرار دارند که در دوران جفت گیری مادۀ مومی شکل و بو داری از آنها خارج می شود که به وسیله آن ایگوآنای نر بر روی شاخه ها و صخره ها علامت گذاری کرده و نظر ماده ها را به سمت خود جلب می کند.


غبغب گاوی در نرها بلند تر و بزرگتر است. آلت تناسلی در نرها از 14 تا 16 ماهگی شروع به رشد کرده و قابل رویت می شود، قبل از این زمان برای تشخیص جنسیت می توانید در 11 ماهگی با لمس کردن زیر دم در قسمت آلت تناسلی برجستگی کوچکی را احساس کنید که دال بر نر بودن ایگوآنا است. ایگوآناها تیغ هایی در پشت گردن دارند که به تاج پشتی معرف است این تاج در نرها بلند تراست. در ایگوآناهایی که از سوء تغذیه رنج میبرند این تاج از رشد خوبی برخوردار نمی باشد. کیست چربی که بر روی سر قرار دارد در ایگوآنای نر برجسته تر می باشد.


ماده ها: ماده ها دارای جثه، جمجمه، کیست چربی و فلس بشقابی کوچکتری نسبت به نرها می باشند و در زیر ران خلل و فرج ندارند. تاج پشت گردن و غبغب گاوی در ماده ها کوتاه است و یا فاقد آن می باشند.


مرحلۀ بلوغ جنسی
بلوغ جنسی در ایگوآنا از 1 سالگی آغاز می شود، در این دوران شرایط محیطی بسیار تاثیر گذار می باشد. در طبیعت ایگوانا ها زود تر به سن بلوغ می رسند در صورتی که در اسارت بلوغ طولانی تری دارند زیرا رطوبت و گرمای مناسب و نور کافی کمتر در این شرایط برای ایگوآناها مهیا می شود. در این زمان ایگوآناها آمادۀ جفت گیری می شوند. بلوغ جنسی همراه با تغیرات زیادی می باشد. این تغیرات هم جسمی است و هم رفتاری. و صاحبان ایگوآنا باید در بارۀ این تغییرات اطلاعات کافی داشته، خود و شرایط محیطی را برای این تغییرات آماده سازند.
ایگوآنای نر در فصل جفت گیری
در این زمان دارندگان ایگوآناهای نر باید خود را برای یک سری مشکلات آماده سازند، یکی از این مشکلات خشمگین شدن بیش از حد این خزنده می باشد صاحبان باید بدانند که بعد از بالغ شدن، ایگوآنای آنها هر هفته یا هر ماه و هر سال این رفتار خشن را از سرمی گیرد و صاحبان می توانند با مهیا ساختن شرایطی مناسب پرخاشگری آنها را تحت کنترل در آورند. یکی از دلایل این سختگیری و بد رفتاری در نرها به علت تغییرات داخلی در فصل جفت گیری است. بعضی از نرها در این فصل خیلی خطرناک و آسیب رسان می شوند و این را با حرکات تند و سریع بدن، حمله کردن، گاز گرفتن، چنگ زدن و با دم شلاق زدن نشان می دهند. دلیل دیگر این خشونت حساس شدن بیش از حد ایگوآنای نر نسبت به محافظت از ایگوآنای ماده و حفظ و توسعه قلمرو می باشد.


زمانی که ایگوآنای نر در حال جفت گیری است از پشت پوست گردن ایگوآنای ماده را گاز می گیرد که این گاز گرفتن عصبی نبوده بلکه نوعی ابراز علاقه به ایگوآنای ماده می باشد.
باید دارندگان ایگوانا این مطلب را بپذیرند که این خزنده در اصل به حیات وحش تعلق دارد و این رفتار جزئی از طبیعت و غریزه این حیوان می باشد.
اگر دارندگان ایگوآنا ارتباط خوبی با حیوان خود برقرار سازند و اطمینان ایگوآنا را بدست آورند و در فصل جفت گیری محیطی امن و دور از صدا های ناگهانی و ایگوآناهای نر دیگر برای آن فراهم سازند در به آرامش رساندن این حیوان بسیار موثر خواهد بود. البته ممکن است تمام این امکانات برای ایگوآنایی فراهم باشد و باز رفتار خشونت آمیز از خود نشان دهد، به این نکته توجه داشته باشید که هر ایگوآنای نر در هر دورۀ جفت گیری توانایی بارور سازی 15تا18 ایگوآنای ماده را دارا می باشد (معمولاً یک روز جفت گیری می کنند و یک روز استراحت ) و نداشتن ماده یکی دیگر از دلایل خشونت این حیوان می باشد شما برای حل این مشکل احتیاج به 15 ایگوآنای ماده ندارید بلکه می توانید عروسکی هم جثه آن در اختیار ایگوآنا قرار دهید.


شایان ذکر است تعداد زیادی از ایگوآناهای نر در فصل جفت گیری هیچ خشونتی از خود نشان نمی دهند و بسیار آرام و مطیع رفتار می کنند اما بهتر است صاحبان این مطالب را دانسته و خود را برای این شرایط آماده سازند.
صاحبان وقتی متوجه این حالات در ایگوانای خود می شوند ممکن است به عقیم کردن آن فکر کنند ولی باید به آنها توصیه کنم که اصلا به این موضوع فکر نکنند زیرا این عمل عملی بسیار سخت و مخاطره آمیزی برای ایگوانا محسوب می شود و بیشتر دامپزشکان آن را انجام نمی دهند. و باید این مطلب را بدانید که در بسیاری از ایگوآناهای نر عمل عقیم سازی همراه با خشونت بیشتری بوده زیرا غدد جنسی ایگوآناها هورمون تست سترون تولید نمی کند و حیوان نمی تواند بر اعصاب خود کوچکترین کنترلی داشته باشد.
تغیرات دیگری که در ایگوانای نر در این فصل مشاهده می شود، تغییر رنگ بدن کاهش آب بدن، بی اشتهایی و کاهش وزن است و اختلال در انجام عمل دفع، که به علت کاهش مصرف آب و غذا و فراموشی موقتی که در این دوران برای ایگوآنا به وجود می آید عمل دفع در دراز مدت صورت می گیرد و حجم زیادی از روده اشغال شده و در هر با ر دفع مزاج، فضای زیادی از محیط زندگی خود را آلوده می سازد که صاحبان باید به این شرایط توجه داشته و محیط را پاکیزه سازند.

ایگوآنای ماده در فصل جفت گیر
ایگوآنای ماده ای که از لحاظ جسمانی در سلامت کامل باشد حتی اگر جفتی نداشته باشد باز عمل تخم گزاری را انجام می دهد. در مدت آبستنی غذای ایگوآنای ماده کم می شود و این بی اشتهایی باعث لاغر شدن موضعی دم و دست و پای حیوان می شود و شکم بعلت رشد تخمها متورم و برجسته شده و شکم شکل کروی به خود می گیرد در این زمان صاحبان باید به آهستگی شکم حیوان را لمس کنند زیرا کوچکترین فشار می تواند باعث شکسته شدن تخمها در فضای شکم شده و موجب عفونت و مرگ ایگوآنای ماده گردد. بهتر است در این زمان مکان زندگی ایگوآنای ماده را با بستری نرم بپوشانید تا در زمان خواب و استراحت به شکم حیوان فشار وارد نشود.


فصل تخم گزاری
آغاز تخم گزاری ایگوآنای ماده در 18 ماهگی است و در هر تخم گزاری 30تا 60 تخم تولید می شود، تخمها نارنجی روشن بوده و 5/1 سانتیمتر می باشند. ایگوآنای ماده تخمها را در خاک دفن کرده و بر روی آن می خوابد و بعد از 2 ماه و 10 روز نوزادان از تخم بیرون می آیند و با مدفوع ایگوآنای مادر تغذیه می شوند، این تغذیه برای ایگوآناهای نوزاد بسیار حیاتی است و باعث ایمن سازی بدن آنها در برابر باکتریها و انگل ها می باشد. این تخم گزاری هر سال در فصل تابستان آغاز می شود. صاحبان ایگوآنا باید به این نکته توجه داشته باشند که تغییرات ناگهانی آب و هوا، شهر یا کشور و نا مناسب بودن شرایط زیست محیطی و تغذیه، فشار های عصبی و بیماری می تواند باعث تاخیر در زمان تخم گزاری گردد.
در عکسهای زیر وضع ظاهری حفرۀ شکم را در ایگوآنای ماده مشاهده می کنید. عکس اول در اوایل آبستنی گرفته شده است و عکس سمت دوم در اواخر آبستنی گرفته شده و نشان می دهد که تخمها حجم وسیعی از شکم را احاطه کرده اند .


در بیشتر ایگوآناهای ماده تغییرات فیزیکی به خوبی قابل رویت هستند اما در بعضی از ایگوآناها ممکن است تغییرات شکم دیده نشود در این زمان به علت اشغال شدن حجم وسیعی از حفرۀ شکم حیوان به صورت محسوسی بی اشتهایی و لاغر شده و می توان به آبستنی ایگوآنا پی برد، بهتر است در زمان مشاهدۀ این تغییرات ظاهری با دامپزشک مشورت کرد و به طور دقیق از آبستن بودن ایگوآنا آگاه گردید.
در زمان آبستنی ایگوآنای ماده برای ساخته شدت پوست تخمها به کلسیم زیادی احتیاج دارد و امکان به وجود آمدن بیماری (MBD ) در این زمان برای ایگوآنای ماده بسیار زیاد است. مصرف کلسیم و مولتی ویتامین مینرال بسیار توصیه می شود.صاحبان در این زمان باید تغییراتی در جیرۀ غذایۀ ایگوآنای آبستن ایجاد کنند، در این دوران بهتر است حجم غذا افزوده و از گیاهان و میوه های آبدار و دارای کلسیم بالا بیشتر استفاده گردد.

لانه گزینی
در زمان آبستنی، صاحبان مشاهده خواهند کرد که ایگوآنای ماده پی در پی در حال پنجه کشیدن به اطراف محل زندگیش می باشد و این عمل به علت ساخت غریزی لانه می باشد. ایگوانا دوست دارد در این زمان در خاک تونل حفر کرده و تخمها را در آن دفن کند به همین سبب ساعتها به این کار می پردازد تا لانه ای مناسب مهیا سازد. بهتر است صاحبان در این زمان جعبه ای محکم و پلاستیکی به طول 5/91 تا 183 سانتیمتر و عمق 65 سانتیمتر را از خاک نرم و یا ماسه پر کرده و در اختیار ایگوآنای ماده قرار دهند، لبه های جعبه نباید تیز و برنده باشند و خاک باید تمیز و عاری از هر گونه آلودگی و یا اشیاء تیز و برنده باشد.
ممکن است بعضی از دارندگان ایگوآنا که مایل به تکثیر این حیوان نیستند به این فکر برسند که اگر آشیانه مناسب برای ایگوآنای آبستن فراهم نکنند ایگوآنای آنها از تخم گزاری صرفه نظر کنند، بله این تصور کاملاً درست می باشد و بسیار خطرناک است زیرا ایگوآنای ماده تخمها را در شکم نگاه می دارد و تخمها در بدن فاسد شده و باعث مرگ حیوان می شود.

مشکلات تخم گزاری
زمان تخم گزاری در ایگوآنا ساعتها به طول می انجامد در این زمان تخمها با فاصله ای کم از بدن ایگوآنا خارج می شوند. در بعضی از مواقع دیده شده که یک تخم در بدن ایگوآنا چرخیده و مانع خروج تخمهای دیگر شده در این زمان فشار زیادی توست ایگوآنا برای خروج تخمها وارد می شود که برای حیوان خطرناک بوده و باعث شکسته شدن تخم در بدن و یا در رفتگی استخوان لگن میشود و همراه با مرگ کاذب(رخوت و بی تحرکی ) می باشد. در این شرایط هرچه سریع تر باید به دامپزشک مراجعه شود و با انجام عمل عقیم سازی و خارج کردن تخمدانها ایگوآنا را از مرگ نجات داد. این عمل بسیار مهم و مخاطره آمیز می باشد به همین دلیل باید از دامپزشکی کمک خواست که متخصص خزندگان است و در این زمینه مهارت کافی را دارا باشد.
اگر فردی از ایگوآنای ماده عقیمی نگهداری میکند باید این را به خاطر داشته باشد که هر ساله در زمان تخم گزاری ایگوانایش آبستنی کاذب خواهد داشت که همراه با تمام حالات و تغییرات آبستنی می باشد.
در تصویر زیر ایگوآنای ماده ای را مشاهده می کنید که دوره آبستنی سختی داشته و عمل عقیم سازی بر روی آن انجام گرفته و بخوبی برش و بخیه را بر روی شکم دیده می شود. و در تصویر دیگر تخمها را در دو تخمدان مشاهده می کنید که به علت بالا بودن تعداد و جثۀ کوچک ایگوآنا از بدن خارج شده است.

[bos3000]

جانورشناسی: ایگوآناهای سبز از خانوادۀ خزندگان هستند و در گروه مهره داران قرار دارند و از تیرۀ رباط داران می باشند و تمام خزندگان (مارها، مارمولک ها، کروکدیل ها و لاک پشت ها) به این گروه تعلق دارند. در ردۀ خزندگان گروه های کوچکتری نیر وجود دارد که به آن رسته گویند مانند رستۀ مارها و مارمولک ها که این رسته ها را (squamata) فلس داران می نامند. در این رسته ها دو شاخۀ فرعی وجود دارد: 1- مار گونه ها که به رسته مارها تعلق دارند.
2- سوسمارها که متعلق به رسته مارمولک ها هستند. در شاخه سوسمارها چندین خانواده یافت می شود که ایگوآنا در این گروه قرار دارد و ایگوآنای سبز نیز شامل آن می شود.
خلاصۀ طبقه بندی ایگوآنا در یک نظر اجمالی می تواند به این شکل باشد:

نژاد: مهره دار
رده: خزندگان
رسته:فلسداران رسته فرعی: سوسماران و خانوادۀ: ایگوناید
نام:ایگوآنا ( Iguana )
نام علمی:یگوآنا ایگوآنا ( Iguana iguana)
پراکندگی: نواحی آمریکای مرکزی، شمال آمریکای جنوبی و فلوریدا محیط زیست: جنگلهای نزدیک رودخانه
وضعیت زیستی: هنوز منقرض نشده نوع تغذیه: گیاه خوار
جثه: 8/1_2 متر
ایگوآنا ها 9 نژاد اصلی دارند که در این قسمت به توصیف کوتاهی از آنها پرداختیم

1_ سایلورا ( Cyclura) :این مارمولک ها ایگوآنای صخره ای نامیده می شوند. آنها در جزایر کارائیب دیده می شوند و در مناطق ساحلی زندگی می کنند. ایگوآنای صخره ای بر روی سر برجستگی بزرگی دارند که باعث شده به آن ایگوآنای کرگدنی نیز گویند، این نژاد در معرض خطر انقراض قرار دارند، زیرا بیشتر از گونه های دیگر در تجارت حیوانات اهلی خرید و فروش می شوند و در اسارت پرورش می یابند. طول بدن این نژاد حدود 120 سانتیمتر است و وزن آن بالغ بر 10 کیلوگرم می باشد و طول عمر آن 20 سال است.

2_ آمبلی رینوس _ کالجی پاگوس (Amblyrhyncus_(Caljpagos:این مارمولک ها ایگوآنای دریایی نیز نامیده می شوند. با وجود دلفریب بودن این نژاد در اسارت نگهداری نمی شود، زیرا آنها از جلبک های دریایی تغذیه می کنند و تهیه این نوع غذا در شهرها تقریباً غیر ممکن است. ایگوآنای دریایی در کنار دریا زندگی می کند. این خزنده در هر شیرجه مقدار زیادی خزه و جلبک می بلعد، نمک آبی که با گیاهان دریایی مصرف می کند زیاد بوده و این نمک اضافی را از طریق پوست به صورت بلورهای نمکی دفعمی کند. ایگوآنای دریایی در جزایر گالاپاگوس (Galjpagos) در خط استوا که دارای سواحلی با آب سرد است زندگی می کند و برای اینکه بتواند دمای بدن خود را تنظیم کند ساعتها بروی صخره ها زیر نور خورشید دراز می کشد و یکی از علل تیره بودن رنگ پوست این خزنده همین آفتاب گرفتن های دائمی است.

3_ کونولوفوس (Conolophus) :این نوع ایگوآنا نزدیکترین نژاد به ایگوآنای دریایی می باشد و به ایگوآنای خشکی معروف است و علاوه بر گیاهان از انجیر هندی نیز تغذیه می کنند.


4_ ستن ساوریا (Ctenosauria ) که به آن ایگوآنای دم خاردار نیز می گویند.


5_ دیپزوزاروس (Dipsosaurus ) این نژاد به ایگوآنای بیابانی نیز معروف است و در جنوب غربی مکزیک یافت می شود.


6_ ساورومالوس (چوک والا) (Sauromalus)(Chuckwalla) : این نوع ایگوآنا در جنوب غربی آمریکا، مکزیک و در جزایر خلیج کالیفرنیا یافت میشود.

7_ براچی لوپوس (Brachylophus): در جزایر فوجی و تونگا زندگی می کند به همین علت به آن ایگوآنای فوجی نیز می گویند. طول بدن نر این نژاد به 1 متر می رسد، بر روی بدن این نژاد سه نوار باریک دیده می شود که در زمان احساس خطر خیلی سریع به رنگ سبز تیره و یا سیاه تغیر رنگ می دهد و برای ترساندن دشمن حالت تدافعی به خود می گیرد و به علت وجود این نوارها به این گونه، ایگوآنای بندبند (Banded iguana ) نیز گفته می شود. در فوجی فسیلی از این نژاد کشف شده است که 5متر طول دارد، نسل این نزاد 3000 سال پیش منقرض شده است.
8_ دلی کا یتس سیمز ( Delicatissims ) این نوع ایگوآنا در جزایر کوچک آنتی لس یافت می شود.


9_ ایگوآنای چمنزار (Common Iguana ): که به ایگوآنای سبز شهرت دارد.این خزنده گیاهخوار سختگیری است و بیشتر عمر خود را بر روی درختان سپری می کند، عموماً در نزدیک رودخانه زندگی می کند که دارای غبغب بزرگ و آویخته ای هستند. این نژاد بیشتر به رنگهای آبی، نارنجی و سبز روشن می باشند.
جای ایگوآناهام سبز چقدر دلم براشون تنگ شده

[bos3000]

آناتومی ایگوآنا

چشم سوم: ایگوآنا در مرکز سر مابین برجستگیهای چشم دارای عضوی به نام چشم سوم است و برخلاف نامش حیوان توانایی دیدن را از طریق این چشم ندارد بلکه تنها می تواند تاریکی و روشنایی را با آن احساس کند و در زمان تغییرات هورمونی رنگ آن شفاف و یا کدر می شود و به دو شکل دیده می شود یا به صورت فلسی لوزی و یا لکه ای تیره.
ایگوآنای بالغ دارای جثه ای 8/1 تا 2 متر می باشد.دوسوم تا دو پنجم طول بدن این حیوان را دم تشکیل میدهد و بدن ایگوآنا پوشیده از فلس است این مارمولک سری بزرگ و پوزه ای گردی دارد و پشت حیوان از ابتدای ستون مهره ها تا اواسط دم و زیر چانه پوشیده از شاخ (تیغ) است همچنین در زیر چانه این خزنده پوست شل و بزرگی به نام غبغب گاو آویزان است و در زیر حفره گوش فلس پهنی دارد که به فلس بشقابی شناخته شده است. در زیر گلوی ایگوآنا شانه ای تیغ دار وجود دارد که نوعی حفاظ برای این خزنده محسوب می شود.(جلوگیری از بلعیده شدن و گاز گرفتن گردن ) بر روی سر ایگوآنا برجستگی وجود دارد که به کیست چربی معروف است.


ایگوآناها دارای دندانهای بسیار تیز و برنده می باشند. و در زمان احساس خطر به وسیلۀ گاز گرفتن از خود در برابر مهاجمان به دفاع می پردازند.


پنجه های پا در این خزنده بلند تر از دست می باشد و دارای انگشتانی نا برابر است که حیوان را در بالا رفتن از سطوح یاری می کنند.

ناخن های ایگوآنا خنجری شکل است و بسیار قوی و تیز می باشد و نوعی وسیله دفاعی برای حیوان محسوب می شود.

[bos3000]

ایگوانا(که اشتباها به آن آفتاب پرست اطلاق می شود.)

ایگوانا(که اشتباها به آن آفتاب پرست اطلاق می شود.)

ایگوانا یک جنس از مارمولک هست که در نواحی استوای مرکزی و آمریکای جنوبی و حوزه کارائیب زندگی می کند.

نام این حیوان از واژه اسپانیایی ایوانا برگرفته شده است.

فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
بالارده: چهاراندامان
رده: سوسماریان
راسته: پولک‌داران
زیرراسته: ایگوانا



آنواع ایگوانا:

جنس ایگوانا بر دو گونه تقسیم می شود:1- ایگوانای سبز 2- ایگوانای آنتیل

<!--[if !supportLists]--> 1- ایگوانای سبز : که معمولترین نوع ایگوانا بوده و به طور پراکنده در بسیاری از خانه ها بعنوان pet نگهداری می شود.<!--[endif]-->

<!--[if !supportLists]--> 2- ایگوانای آنتیل: که نام آن برگرفته از زیستگاه این حیوان یعنی جزایر آنتیل می باشد و همواره نسل آن در خطر انقراض بوده است.<!--[endif]-->

مورفولوژی و ریخت شناسی ایگوانا:

هر دو نوع ایگوانای آنتیل و سبز دارای ردیفی از خار بر روی پشت تا انتهای دم و همچنین غبغب هستند. چشم سوم بر روی سر از دیگر مشخصه های این حیوانات می باشد.

ایگواناها از حس بینایی فوق العا ده ای بر خوردار بوده و توانایی دیدن حرکات سایه ها و رنگ ها را دارند. آنها به محرکهای رنگی زرد نارنجی صورتی و گاهی آبی واکنش نشان می دهند.

ایگوانای سبز :

معمولترین نوع ایگوانا بوده که از نوع مارمولک های گیاه خوار درختی و از جنس ایگوانای بومی نواحی مرکزی و جنوبی قاره آمریکا به شمار می آید.

قد و وزن این نوع از ایگواناها به ترتیب به 1.5 متر و 9 کیلوگرم هم می رسد. در بعضی از انواع آنها تا 2 متر هم رسیده است.

از انواع ایگواناهای سبز رنگی که آرام و خوش خلق و خو هستند و رنگ روشن تری دارند و اصولا قادر به سازگاری بیشتری با شرایط محیط خانواده ها می باشند به عنوان یک حیوان خانگی نگهداری می شوند.این نوع از ایگواناها به نور و رطوبت خاصی نیاز دارند.

رده بندی ایگواناها:

اولین رده بندی ایگواناها توسط یک متخصص گیاه شناس سوئدی به نام کارل لوئیس در سال 1758 میلادی صورت گرفت.

در طی دو قرن از آن زمان بالغ بر 17 گونه و زیر گونه از ایگواناها شناخته و معرفی شده اند.

پراکندگی جغرافیایی وزیستگاه های طبیعی :

زیستگاه ایگوانای سبز از جنوب مکزیک تا مرکز برزیل و پاراگوئه ونیز بولیوی و مناطق کارائیب گسترده بوده و در مناطقی مثل تگزاس فلوریدا هاوایی و....نیز پراکنده اند.

در فصل سرد سال و زمانی که هوا مرطوب و بارانی است اصولا ایگواناهای سبز ترجیح می دهند تا در مناطق معتدل و گرمتری بسر برند.

در هنگام شنا کردن ایگوانا ها در زیر آب باقی مانده و دست و پاهای آنها به حالت آزاد و شناور قرار می گیرد.و آنها دم خود را با قدرت تمام حرکت داده و به سوی جلو سوق می دهند.

آناتومی و مورفولوژی:


ایگواناهای سبز بر خلاف اسمشان به رنگهای متفاوتی دیده می شوند. در کشور پرو به رنگ متمایل به آبی و پشت سیاه رنگ و در بعضی از مناطق دیگر متمایل به بنفش کم رنگ ،مشکی و حتی صورتی دیده می شود.

ایگواناهای سبز رنگ ماطق غربی تر و کاساتریکا و ماطق شمالی مثل مکزیک به رنگ زرد و پرتقالی مشاهده شده اند.



ایگوانها های جوان مناطق السالوادور به رنگ آبی روشن بوده وبا افزایش سن رنگ خود را از دست می دهند.

ایگواناها در پشت بدن خود یک ردیف زوائد خار مانند و نوک تیز از پشت گردن تا انتهای دم دارند که آنها را در برابر شکارچیان و دیگر حیوانات خطرناک محافظت می کند.

دم شلاق مانند آنها می تواند ضربات مهلک و درد آوری را در هنگام جنگ و یا محافظت وارد آورد.چنانچه دم آنها دچار آسیب و یا شکستگی شود ایگواناها قادرند تا مجددا آنرا بازسازی نمایند.

تنظیم درجه حرارت بدن ایگواناها:

چین پوستی زیر گلوی آنها (غبغب ایگواناها) در تنظیم درجه حرارت بدنشان بسیار کمک کننده است. همچنین این عضو در تظاهرات و روابط عاطفی و عشقی ایگوانا نقش بسزایی ایفا می کند.

قدرت بینایی ایگواناها:

ایگواناهای سبز درارای سلولهایی به نام Rod cell هستند . این سلولها توانایی ایگواناها را جهت دیدن در نور کم افزایش می دهد.

سلولهایdouble Cone cells باعث می شود تا ایگواناها بتوانند تحت نور ماوراء بنفش قدرت دیدن داشته باشند.

این توانایی علی الخصوص زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که ایگواناها در زمان گرفتن حمام آفتاب در زیراشعه ماورا بنفش نور خورشید ویتامینVitamin D را می سازند.

چشم سوم ،چشم پینه آل یا غده پینه آل ، غده صنوبری:

ایگواناهای سبز دارای اندامی در بالای سر خود هستند که به چشم سوم یا غده پینه آل موصوم است که در مقایسه با دیگر جنس های مارمولک ها که این عضو را ندارند، این چشم عملکرد مشابهی مانند دو چشم دیگر نداشته و شبکیه و عدسی آن بسیار اولیه و ابتدایی است و شکل آن نیز متفاوت تر هست.چشم سوم ایگواناها به آنها کمک می کند تا بتوانند در تاریکی و روشنایی ببینند و حتی حرکت شکارچیان و دشمنان احتمالی را حتی در بالای سر خود کنترل نمایند.

ایگواناها دارای دندانهای بسیار تیزی هستند که قدرت پاره کردن پوست را دارند.دندانهای مشابه با انواع دایناسورهایی به نامIguanodon, را دارند.دندانها در سطح داخلی آرواره به گونه ای قرار دارند که در انواع کوچک ایگواناها قابل ملاحظه نیستند.

مشکل بزرگی که ایگواناهای سبز دارند این هست که آنها قادر به تغلیظ ادرار نبوده و نیتروژن (ازت) اضافی مثل اورات را از طریق salt gland دفع می کنند.

ایگواناهای سبز گواتمالا و جنوب مکزیک دارای یک شاخ کوچک بر روی پوزه خود و بین دو چشم و سوراخهای بینی هستند.




تولید مثل ایگوانا:

ایگوانای نر از ناحیه منفذ زیرین ران خود رایحه ای را ترشح می کنند که در تحریکات و تمایلات جنسی نقش بسزایی دارد.ایگواناهای ماده نیز دارای چنین منفذی هستند کوچکتر که آن نیز در انجام اعمال جنسی نقش دارد.



زوائد پشتی ایگواناها بخصوص آنکه در پشت و بالای بدنشان هست و در نر ها بزرگتر بلندتر و ضخیم تر هست تا حدودی بعنوان شکل دوم آلت تناسلی شان قلمداد می شود.

در ایگواناهای سبز تخمگذار همزمان با آشیانه سازی بین 20 تا 71 تخم در سال می گذارند.ایگواناهای مادر هیچگونه محافظتی در برابر بچه های تازه متولد شده نشان نمی دهند. مدت زمان بارداری ایگواناها حدودا 2 ماه طول می کشد و هر بار بین 25 تا 40 تخم می گذارند.در زمان هچ طول آنها به 25-30 سانتی متر رسیده و طی 2 هفته از تخم بیرون می آیند.ایگواناها بین 15 تا 24 سانتی متر در سال رشد می کنند و ظرف 3 سال به بلوغ جنسی کامل می رسند.زمان بیرون آمدن از لانه هایی که قبلا مادر برایشان حفاری کرده است بین 10 تا 15 هفته بعد از زمان تخم خوابیدن مادر است.

ایگواناهای جوانتر برای سال اول همراه با والدین و گروه خود می مانند و ایگوانای نر از ایگواناهی ماده در برابر دیگر شکارچیان محافظت خواهد کرد.

تغذیه ایگوانا :

ایگواناها در ابتدا گیاهخوارند و و از گلها گیاهان سبز و ساقه های جوان و میوه ها تغذیه می کنند.اگرچه انها از منابع مختلفی استفاده می کنند اما در اصل گیاهخوار بوده و باید میزان بعضی از مینرال ها در بدنشان مشخص باشد چنانچه نسبت کلسیم به فسفر 2 به 1 باشد.

گاهی ایگواناهای جوانتر از مدفوع ایگواناهای بزرگتر جهت بدست آوردن املاح و مواد ضروری وکمیاب تغذیه می کنند.

ایگواناها پروتئین مورد نیاز بدن خود را از طریق ملخ و حلزونهای درختی تامین می کنند.گاهی ایگواناهای بزرگ و وحشی تر تخم پرندگان را نیز طعمه خود قرار می دهند.

گاهی یک رژیم پروتئینی ناسالم می تواند باعث نارسایی حاد کلیوی و مرگ زودرس گردد.در هر صورت مواد مینرال و کلسیم و ویتامین در رژیم غذایی آنها الزامی است.

شما می توانید جهت تغذیه ایگوانای خود از کلم،کلم بروکلی،کیوی ،سبزیجات بخصوص سبزجات پهن برگ و سبز استفاده نمایید.



تجارت ایگوانا بخصوص ایگوانای سبز در آمریکا به گونه ای بوده است که تنها در سال 1995 حدود 80000 ایگوانا وارد این کشور شده است.

بیماریهای شایع در ایگواناها:

A بیماریهای استخوانی:

1-: Fibrous Osteodystroph

از جمله بیماریهای شایع استخوانی آنهم به دلیل کمبود ویتامین D3و کلسیم و مشکلات در جذب و تولید این ویتامین ها و مینرال ها است

2-.Rear Leg Paralysis::

از اختلالاتی است که به دلیل کمبود ویتامین B1 فلجی در دم و پاها و قسمتهای انتهایی بدن اتفاق می افتد.

B بیماریهای باکتریایی:

<!--[if !supportLists]--> 1- بیماریهای تاولی:<!--[endif]-->

بخصوص در ایگواناهایی که در محیطهای مرطوب زندگی می کنند و معمولا مدت طولانی در محیطهای بسته نگهداری می شوند دیده می شود. این تاولها در قسمت زیزین بدن و به صورت عفونی ایجاد می گردد.

آنتی بیوتیک تراپی طولانی مدت می تواند درمان این بیماری باشد.

<!--[if !supportLists]--> 2- گانگرن یا قانقاریای خشک دم و چنجه ها:<!--[endif]-->

این بیماری باکتریایی می تواند از انتهای دم شروع و بتدریج گسترش یابد.انتهای یک و یا چند پنجه پاها نیز چنین علائمی را نشان می دهد.

رعایت بهداشت محیط و آنتی بیوتیک تراپی از جمله اقداماتی است که می تواند موثر واقع شود.

<!--[if !supportLists]--> 3- پوسیدگی و فساد در محوطه دهان و دندان:<!--[endif]-->

بدلیل تغذیه بد و ضعف و مشکلات محوطه دهانی و فساد دندانها و .اتفاق می افتد.آنتی بیوتیک تراپی و ویتامین و دادن مایعات و غذای مناسب بسیار موثر است.

<!--[if !supportLists]--> 4- آبسه ها: گاهی این آبسه ها حاوی مایع نبوده و محتویات پنیری شکلی دارند.گاهی هم بشکل زرین مانند هستند.<!--[endif]-->

<!--[if !supportLists]--> 5- درمان این عفونتهای چرکی توسط دامپزشک و با باز کردن و خروج محتویات و آنتی بیوتیک تراپی(موضعی و سیستمیک) انجام می شود.چنانچه آنتی بیوتیک تراپی به میزان معینی انجام نشود و یا آنتی بیوتیک مورد نظر علاوه بر مقدار از نظر نوع نیز درست نباشد عفونت مجددا بر میگردد.<!--[endif]-->

بیماریهای انگلی ایگوانا:

انگلهای داخلی و خارجی ایگواناها یکی از شایعترین مشکلات آنها است.گاهی جهت تشخیص بیماریهای انگلی داخلی لازم به آزمایش مدفوع از آنها است.

انگلهای خارجی یا مایت ها-د انگلهای داخلی که مربوط ببه دستگاه گوارش می باشد(کرم ها و پروتوزوا ها) – انگلهای خونی (نوع مالاریا) از مهمترین آنها است.
مایت های خونخوار دشمن ایگواناها:

این انگلها باید توسط درمانها ضد انگل توسط دامپزشک از بین بروند. این مایتها می توانند حتی برای دیگر حیوانات خانگی مشکل آفرین باشند
جراحات در ایگواناها:

<!--[if !supportLists]--> 1- سوختگی ها:جدی ترین نوع سوختگی ها در ایگواناها به دلیل تماس آنها با وسایل گرمایی از جمله لامپها است. بهتر است ایگواناها را دور از اینگونه وسایل قرار دهیم.<!--[endif]-->
<!--[if !supportLists]--> 2- شکستگی دم و نوک پنجه ها نیز از جمله مشکلاتی است که در ایگواناها مشاهده می گردد. بسته به نوع جراحات درمان توسط دامپزشک صورت می پذیرد.<!--[endif]-->

جهت انتخاب ایگوانای خود بایستی موارد ذیل را رعایت نمایید:
حتما ایگوانای جوان شاداب و پرتحرکی را انتخاب نمایید. اندام های حرکتی و دم ان در سلامت کامل باشد.هرگونه جراحات و برآمدگی و تورم بر روی اندام ها نشاندهنده عدم سلامت فیزیکی آنها است.
تکان دادن زبان و حرکت چشم ها و عدم وجود برآمدگی در زیر شکم از جمله علامات سلامتی ایگواناهااست.
دکتر ژابین
( محمدرضا رحیمی)

[bos3000]

ایگواناها اساسا گیاه خوارند . تغذیه ایگواناها معمولا از پروتئین های گیاهی و فیبر و مقدار ناچیزی از چربیها تشکیل می شود.

ایگواناها اساسا گیاه خوارند . تغذیه ایگواناها معمولا از پروتئین های گیاهی و فیبر و مقدار ناچیزی از چربیها تشکیل می شود.
وقتی غذایی را برای ایگوانای خود انتخاب می نمایید بسیار مهم است که تنوع غذایی را برایش در نظر بگیرید.به طوریکه 90
درصد آن سبزیجات گوناگون و 10 درصد هم میوه جات باشد. این مسئله باعث می شود تا ضمن رعایت تنوع غذایی ویتامین ها
و مینرال های مورد نیاز بدن آنها تامین گردد.همیشه یک نکته را نیز در نظر بگیرید غذای تازه برایشان بسیار مفیرتر از یک
غذای منجمد و یا مانده است.
سبزیجات شامل:
شلغم ، کلم پیچ ،شبدر، نخود فرنگی ، کدو،افشره هویج، چغندر ، لوبیای سبز و .......
از میوه جات:
سیب، موز ، انگور ، هلو، گلابی ، هندوانه ، خربزه و .......
گل ها:
گل میخک صدپر ، گل قاصدک ، گیاهان جنس بامیه ،گل رز و .......
شما می توانید حتی مخلوطی از این سبزیجات و میوه جات را مخلوط نموده و دوبار در روز به ایگوانای خود بدهید.
منابع کلسیمی نیز حتما در اختیار ایگواناها قرار گیرد چراکه ایگواناهای جوان خیلی به کمبود کلسیم حساس هستند.
کپسول های ژلاتینی و ویتامینه مخصوص 2 تا 3 بار در هفته می تواند مفید باشد.

به هر حال میوه هایی مثل موز سیب توت هلو گلابی و حتی خرما حاوی ویتامین و مینرال های بسیار مفیدی هستند
شما می توانید در هر وعده از غذای ایگواناها ی خود از مواد زیر به طور مخلوط قرار دهید:
قابل ذکر است که میزان کلسیم دریافتی از طزیق سبزیجات زیر60 تا 70% می باش که به طور روزانه دریافت گردد:
سبزیجات: کلم، کلم بروکلی، سبزیجات، شبدر ، یونجه شلغم چغندر.اسفناج.....
میزان کلسیم دریافتی از طریق سبزیجات ذیل 20 تا 30 درصد هست:
بامیه ، نخود فرنگی،لوبیای سبز، هویج و سیب زمینی........
فیبر و دان مورد نیاز که 5 درصد جیره را در بر می گیرد:
کلیه غلات وهمچنین دانه های آنها و حتی بعضی حبوبات
میوه جات که 10 در صد جیره غذایی را شامل می شود:
انجیر کیوی عنبه هندی خربزه و هندوانه سیب موز (با پوست ) خرما انگور هلو زرد آلو توت فرنگی .....
ویتامین ها و مینرال ها:
در دوران کودکی و جوانترها: به میزان کمی از کپسول ها و پودر های موجود در روز
در بزرگتر ها: بر حسب وزن آنها 2 بار در هفته
در مسن ها و ماده ها:بر حسب وزن تا زمان تخمگذاری

[bos3000]

عفونت چشم
این عفونت به سبب ایجاد خراش در چشم صورت می گیرد. صاحبان ایگوآنا باید همیشه سلامت چشم حیوان خود را تحت کنترل داشته باشند.
چشم ایگوآنا باید بدون ترشح بوده و براق باشد در غیر این صورت خیلی سریع باید به دامپزشک مراجعه شود زیرا عفونت چشم باعث خساراتی جبران ناپذیر شده و موجب از بین رفتن بینایی در حیوان می شود.
در این زمان فقط شستشو و ضد عفونی کردن چشم کافی نمی باشد و صاحبان نباید خودسرانه به استفاده از قطره و یا پماد چشمی بسنده کنند بلکه باید با تجویز پزشک از داروهای توصیه شده در زمان معین استفاده نمایند.