زندگی درکنار انسان

[bos3000]

عفونت دهان
عفونت دهان در ایگوآنا معمولا همراه با تورم و التهاب لثه و چرک کردن آن می باشد. بیشترین عفونتهای دستگاه تنفسی در ابتدا با عفونت دهان آغاز می شود.


رطوبت بیش از اندازه، درجه حرارت بالا، تغذیه نامناسب می تواند علل به وجود آمدن پوسیدگی و عفونت دهان گردد.
و تمام این عوامل باعث می شود دفاع بدن خزنده پایین آمده و حیوان مستعد پذیرش این بیماری گردد.
همچنین کشیدن بینی به قفس و ایجاد زخم در این ناحیه نیز می تواند باعث آسیب دیدگی دهان شود و در نهایت عفونت دهان را موجب شود.
معمولا این بیماری از ترکیب شدن چند عامل که ذکر شد در ایگوآناها صورت می گیرد و باعث سرعت بخشیدن و پیشرفت بیماری در حیوان می گردد و سبب تورم در لثه ها و خونریزی در بافت دهان می شود و به عفونت باکتریایی (واگیر دار) تبدیل می شود که عبارتند از:Pseudomonas_ Klebsiella_ Salmonella
در زمان به وجود آمدن این علائم بهتر است سریعا به دامپزشک متخصص مراجعه شود تا بیماری را تشخیص داده شود و حیوان تحت درمان قرار گیرد، زیرا بعضی از این بیماریهای عفونی علاوه بر اینکه برای حیوان خطرناک هستند قابل سرایت به انسان نیز می باشند. در این زمان حیوان درد شدیدی به علت تورم دهان دارد و نمی تواند غذا بخورد، ضعیف و ناتوان می گردد و بدنش نمی تواند در برابر عفونتها به دفاع بپردازد و احتیاج به تزریق آنتی بیوتیک قوی و یا جراحی و جدا کردن بافتهای عفونی توسط دامپزشک را دارد.
در این زمان دهان ایگوآنا بیش از حد بزاق تولید کرده، میل و اشتهایی به غذا ندارد و در اثر رسیدگی نکردن بموقع به این بیماری تورم بیشتر و بیشتر شده و با کوچکترین ضربه ای پوست پاره شده و خونریزی صورت می گیرد و بیماری به تمام نقاط بدن حیوان سرایت می کند و موجب از بین رفتن دندانها، عفونت چشم و التهاب ریه می گردد. در این زمان درمان بیماری دیگر امکان پذیر نمی باشد. در حالی که این بیماری در مراحل اولیه با متعادل کردن دما و رطوبت و ایجاد تغذیه مناسب و یا با تغییر دادن محل زندگی حیوان بسیار ساده درمان پذیر است.
_______________

[bos3000]

ایگوآنا در حیات وحش
ایگوآناهای سبز به صورت وحشی در جنوب مکزیک، در آمریکای مرکزی و بیشتر در آمریکای جنوبی و تعداد غلیلی در جزایر صخره ای آنتیل یافت می شوند و بعضی از گونه های آن در قسمتهایی از کالیفرنیا، فلوریدا و هاوایی یافت شده اند، البته این ایگوآناها بیشتر آنهایی هستند که از دست صاحبان خود فرار کردند و یا خود صاحبان آنها را در طبیعت رها کرده اند، ایگوآناها خودشان را با محیط جدید طبیعی وقف داده و با تغییر محیط زیست رفتارهای زیستی جدیدی بدست می آورند.
توجه: این یک هشتار جدی برای صاحبان ایگوآنا می باشد، بیشتر مردم این باور را دارند که با رها کردن ایگوآنای خود در طبیعت یک گونۀ کمیاب را به حیات وحش هدیه کرده اند در صورتی که با این عمل در حقیقت ضرر بزرگی به محیط زیست وارد کرده و اکوسیستم را مختل و باعث آلودگی منابع طبعی شده اند، زیرا این خزنده با محیط هماهنگ نمی شود بلکه محیط را آنگونه که مایل است متغیر می سازد، برای مثال اگر شما ایگوآنای خود را در منطقه ای که گیاهان در حال انقراض دارد و یا در مزارع و باغات میوه رها کنید خسارات غیر قابل جبرانی به وجود می آورد. هر ساله در فلوریدا ایگوآنا هایی که در طبیعت رها شده اند باعث خرابی طبیعت و اکوسیستم می شوند. صاحبان باید خود را مسئول حیوان خانگی خود بدانند و برای بازگرداندن ایگوآنا به طبیعت، محیط بکری را انتخاب کنند و اطلاعاتی در مورد ویژگیهای اکوسیستم آن منطقه بدست آورند تا باعث از بین رفتن گونۀ خاصی از گیاهان نشود و ایگوآنا بتواند باقی عمرش را در آن محیط وحشی سپری کند.
ایگوآنا های سبز برحسب عادات زیستی اغلب در جنگلهای بارانی یافت می شوند، اگرچه بعضی از آنها در مناطق خشک و با حداقل دما سازگاری پیدا می کنند، اما به طور کلی هر منطقه ای که دارای دما و رطوبت کافی باشد برای زندگیشان مناسب است.
ایگوآناهای سبز بر روی درختان زندگی می کنند آنها به اینگونه زندگی عادت کرده اند، ایگوآنا ها بالا رونده های بسیار خوبی هستند و از اینکه در ارتفاعات باشند لذت می برند به همین علت اگر در منزل از ایگوآنایی نگهداری می کنید اولین جایی که برای یافتنش بهتر است جستجو کنید بالای قفسه ها و یا کتابخانه و... است.
ایگوآناها در طبیعت بیشتر طول روز را بر روی درختان سپری می کنند و فقط برای رفتن از درختی دیگر درختی بر روی زمین راه میروند.
در پرتوریکو به علت ازدیاد ایگوآناها بر روی درختان آنها را تاج درخت نیز می نامند. مردم بومی آمریکا اغلب ایگوآناها را به نام مرغان درختان و یامرغان بامبو می شناسند.


ایگوآناها شناگران و جهنده های خوبی هستند ایگوآناها زمان طلوع خورشید از خواب بیدار می شوند و به سمت مکانی که دارای دمای دلخواه است. حرکت می کنند و تا نیمه های روز به جستجوی غذا می گردند، ایگوآناها گیاهخواران سختگیری هستند، آنها از برگها و گلها تازه، میوه های رسیده، جوانه ها و غنچه های گیاهان تغذیه می کنند و بعد از صرف غذا آنها به نقاطی که توسط اشعۀ خورشید گرم شده می روند و در آنجا به استراحت می پردازند تا غذای شان هضم گردد، سپس در هنگام شب جایی امن می یابند تا شب را به صبح برسانند. این روند مثال یک زندگی بی دغدغه می باشد. اینطور نیست؟

رنگ و شکل ظاهری نوزادان ایگوآنای سبز از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است. ایگوآناهای سبز می توانند رنگ خود را با طبیعت تطبیق داده و همرنگ محیط شوند، این روش به آنها کمک می کند تا در مقابل دشمنان از خود محافظت به عمل آورند زیرا همیشه تخمها و بچه های ایگوآنا از زمین و آسمان مورد هجوم شکارچیان قرار می گیرند، به همین منظور استتار و مخفی شدن مهمترین روش برای حفظ امنیت است.

زمانی که ایگوآنایی در طبیعت به دوران بلوغ برسد می توان انتظار داشت که به سن 10 تا 15 سالگی نیز برسد زیرا هیچ شکارچیی نیست که ایگوآنا نتواند از خود در برابرش محافظت کند، آنها با دندانها و پنجه های تیز و دم قویی که دارند می توانند به راحتی در مقابل دشمنانشان ایستادگی کنند در بعضی اوقات این عمل باعث شکستگی قسمتی از دم و قطع شدن آن می شود ولی نگران نباشید این قسمت دوباره ترمیم می شود و رشد می کند. و تنها دشمنی که ایگوآنا هیچ دفاعی در برابرش ندارد انسان است. ایگوآنای سبز اغلب برای گوشت، پوست و تکثیر و تولید شکار می شوند.

[bos3000]

تغییر رنگ در ایگوآناها
یکی از علل گران بودن ایگوآناها دارا بودن رنگهای متفاوت می باشد. زمانی که شما برای خرید ایگوآنا به انتخاب می پردازید، همیشه ایگوآنایی که رنگهای مختلف و متفاوت دیگر ایگوآناها دارد بیشتر نظرتان را جلب می کند و فروشنده نیز این واقعیت را می داند، به همین دلیل قیمتی که برای ایگوآنای رنگین میدهد بیشتر از ایگوآناهای سبز می باشد. در حالی که بیشتر اوقات این رنگها متغیر می باشند و در زمان خرید مشخص نمی شود. به همین دلیل خریدار فکر می کند ایگوآناهای رنگی به علت زیبایی در رنگ بندی بهتر بوده و بهای بیشتری را صرف خرید آن می کنند.
یکی از نشانه های اصلی برای شناخت ایگوآناها همانطور که در مبحث نژاد شناسی مطرح شد، رنگ سبز این خزنده می باشد. این گروه از خانوادۀ بزرگ ایگوآنا ایگوآنا می باشند که آنها ر ایگوآنای سبز می نامند. و یکی از دلایل این نام گذاری رنگ سبز بدن آنها می باشد.

ایگوآناهای تازه متولد شده به رنگ سبز روشن و براق و یا سبزی که به آبی متمایل است می باشند هرچند که در زمان بلوغ این درخشندگی را از دست می دهند و رنگشان به سبز تیره، طوسی، قهوه ای و یا نارنجی همراه با خطوط قهوه ای و یا مشکی تغییر پیدا می کنند. و این رنگ بندی اصلی است که می توان در ایگوآنای سبز مشاهده کرد.


ایگوآنایی که به ایگوآنای الماس آبی مشهور است نیز به مرور زمان و رسیدن به سن بلوغ این درخشندگی را از دست می دهد.


ایگوآنای مکزیکی که به رنگ نارنجی تیره و متمایل به قهوه ای دیده می شود. رنگ آن بهرنگ سبز تغییر پیدا می کند، و در آمریکای مرکزی به رنگ سبز کمرنگ با خطوط قهوه ای، و بیشتر به رنگ نارنجی دیده می شوند. در آمریکای جنوبی آنها بیشتر به رنگ سبز درخشنده دیده می شوند.
و این واقعیت است که ایگوآناهای سبز در طول زندگی تغییر پیدا می کنند. و البته این تغییر رنگ همیشگی نمی باشد. و تمام ایگوآناها از قابلیت تغییر رنگ برخوردار می باشند. و این تغییرات رنگی علل گوناگونی دارد. علل شناخته شدۀ تغییر رنگ در این خزنده عبارتند از: فشار عصبی، دوران تولید مثل، تغییرات نور و گرما، بیماری می باشد.

فشار های عصبی: در زمانی که ایگوآنا در محیطی پر رفت و آمد، همراه با صداهای ناگهانی قرار گیرد و یا در زمانی که به محیطی جدید وارد شود و صاحبان نتوانند ارتباطی خوب با آنها برقرار سازند، این حیوان در فشار عصبی قرار گرفته و تغییر رنگ پیدا می کند

تغییر رنگ در زمان تولید مثل:فصل تولید مثل برای ایگوآناها همراه با تغییر رنگ زیادی می باشد، این تغییر رنگ هم در ماده ها دیده می شود و هم در نرها. معروف ترین تغییر رنگ، رنگ نارنجی است که در نرها با شدت بیشتری به چشم می خورد و در زمان ورود به فصل تولید مثل این تغییرات از پا ها و دستها شروع شده و به اطراف بدن و دم می رسد. در این زمان ایگوآنا به رنگ نارنجی براقی که مانند لامپ های نئون است تغییر رنگ پیدا می کنند. و این تغییر رنگ چند ماهی به طول می انجامد و بعد از آن دوباره ایگوآنا به رنگ اولیۀ خود بر می گردد. در طول فصل تولید مثل رنگ بدن ماده ها معمولاً کمرنگ می شود و در بعضی از ماده ها رنگ نارنجی دیده می شود. در حالی که این رنگ در تمام ماده ها عمومیت ندارد اما در تمام نر ها دیده می شود.



تغییر رنگ در ایگوآناها به علت بیماری: این نوع بدترین تغییر رنگ در ایگوآناها می باشد که باید هرچه سریعتر به دکتر دامپزشک مراجعه شود.

به طور عمومی وقتی برای خرید ایگوآنا به انتخاب می پردازید از خرید ایگوآنایی که بر روی بدن لکه های قهوه ای تیره دارند خودداری کنید زیرا این لکه ها نوعی بیماری پوستی می باشند. اگرچه با درمانی ساده این لکه ها از بین میروند و حیوان سلامت پوستی خود را دوباره به دست می آورد، اما اگر صاحبان زود متوجه آن نشوند این بیماری می تواند تمام بدن ایگوآنا را در بر گرفته و برای حیوان خطر ساز شود. همچنین ایگوآنایی که رنگ پوستش سفید و مشکی باشد، زیرا این رنگ در ایگوآناها طبیعی نیست و همانطور که قبلاً اشاره شد رنگ طبعی آنها سبز می باشد و این نشانۀ نوعی بیماری است.و اگر در اعضای بدن ( دم، انگشتان، تیغها ) بافتها به رنگ سیاه تغییر رنگ پیدا کرده همراه با کبودی و تورم باشد نشانۀ وجود غانقاریای خشک بوده و این بیماری بسیار خطرناک بوده و باید خیلی سریع به دامپزشک مراجعه کرد. و در بعضی مواقع تغییر رنگ پوست بر اثر سوختگی شدید و یا ایجاد عفونت پوستی می باشد. در تصویر زیر ایگوآنای جوانی را مشاهده می کنید که پوست بدنش به شدت سوخته ( قسمتی که به رنگ مشکی تغییر رنگ پیدا کرده ) و به علت وجود بیماری عفونی قسمت وسیعی از پوست به بیماری دچار شده است و در بدن ایگوآنا عفونت به انگل داخلی تبدیل شده و موجب آسیب دیدگی چشم شده است. و در حال حاضر بر اثر درمان سریع روبه بهبود است و رنگ زرد و قهوه ای تیره ای که بر روی پوست ایگوآنا مشاهده می کنید دال بر بیماری می باشد.

این آگاهی ها در مورد تغییر رنگ پوست ایگوآناها از آن جهت حائز اهمیت می باشد که صاحبان این حیوان از این تغییرات می توانند از شرایط غیر طبیعی ایگوآنا آگاه شوند. و نباید نسبت به این تغییرات رنگی بی تفاوت باشند، بلکه باید ریشۀ آن را یافته و تا جای امکان حیوان را با تغییر در دما، نور و شرایط محیطی به رنگ اصلی خود باز گردانند و در صورت غیر طبیعی بودن رنگ بدن به دامپزشک مراجعه کنند.

__________________

[bos3000]

آسیب دیدگی توسط ایگوآنا
همانطور که قبلا اشاره شد ایگوآناها حیواناتی وحشی و پرقدرت، پرخاشگر و در بعضی مواقع بسیار خطرناک می باشند.
و برنامه ریزی برای تربیت و رام کردن آنها الزامی می باشد و باعث می شود این خزنده از حالت وحشی خارج شده و به یک حیوان آرام خانگی بدل گردد.

بیاد داشته باشید که ایگوآناها، تغییر محیط زندگی خود را به خوبی احساس می کنند و این باعث احساس نا امنی و عصبانیت در حیوان می شود و یکی دیگر از دلایل خشونت، ورود به فصل تولید مثل می باشد.
ایگوآناها به وسیله دندانها، دم و ناخنها از خود دفاع می کنند.


و این بسیار مهم است که شما بدانید در زمانی که به وسیله این حیوان مورد حمله قرار گرفتید چه رفتاری باید انجام دهید:
اگر در شرایطی قرار گرفتید که ایگوآنا دست شما را گاز گرفت، ابتدا باید آرامش خود را حفظ کنید و بدون صدا و هرگونه هیجانی رفتار کنید، زیرا در غیر این صورت رفتار شما باعث هیجان زدگی بیشتر در ایگوآنا شده و حیوان محکم تر پوست شما را گاز گرفته و دیر تر رها می کند.
در این شرایط شما باید صبر کنید تا ایگوآنا خود شما را رها کند.
شما تا آنجا که ممکن است با آرامش و سریع عمل کنید و از کشیدن دست خود از دهان حیوان خودداری کنید، زیرا در این صورت ایگوآنا با دندانهای تیزی که دارد آسیب بیشتری به شما خواهد رساند.
و اگر فکر می کنید با واژگون کردن حیوان می توانید خود را رها سازید سخت در اشتباه هستید. بهترین روش برای رهایی، این است که از یک پارچه و یا پنبه آغشته به الکل و یا سرکه استفاده کنید و آنرا در زیر بینی و دهان ایگوآنا نگهدارید. این عمل باعث می شود ایگوآنا نتواند به خوبی تنفس کند و به همین منظور دهان را باز کرده، و شما به سرعت می توانید دست را از دهان حیوان خارج کنید.
حتی ممکن است با استفاده از این روش نیز ایگوآنا دهانش را باز نکند در این شرایط شما باید از فردی کمک گرفته تا به آرامی پارچه ای را دور بدن حیوان بپیچد و همراه شما به متخصصین خزندگان مراجعه کند تا دامپزشک حیوان را بیهوش کرده و دست شما را از دهان آن خارج کند.
بیاد داشته باشید گاز گرفتن ایگوآناهای بزرگ همراه با خونریزی شدید می باشد.
شما باید خیلی سریع جلوی خونریزی را گرفته و جای زخم را با مواد ضدعفونی کننده مانند بتادین و یا صابون های ضد باکتری شستشو دهید و با پماد ضد باکتری بپوشانید و روی آن را بانداژ کنید.
زمانی که شما در منزل از ایگوآنای بالغی نگهداری می کنید داشتن یک جعبه کمکهای اولیه بسیار الزامی می باشد.
درصورتی که زخم ایجاد شده توسط ایگوآنا عمیق و همراه خونریزی شدید بود، آنرا جدی بگیرید و سریع به پزشک مراجعه کرده و علت جراحت را بیان کنید.
همانطور که قبلا اشاره شد ایگوآناها ناخنهای قوی و تیزی دارند و به وسیله آنها چنگ میزنند. بهتر است همیشه ناخنهای این حیوان را تحت نظر گرفته و کوتاه نگهدارید، و این عمل باید به روشی صورت گیرد که بعد از برش ناخن، خونی از قسمت گرفته شده نیاید.
حال اگر ایگوآنا شما را چنگ زد، محل خراش را با آب نیمه گرم و صابون ضد باکتری شستشو داده و با گاز استریل آغشته به بتادین روی آنرا خشک کنید.
و بیاد داشته باشید که ناخن ایگوآنا منشأ عفونت و میکربهای تک یاخته ای می باشد، زیرا آنها با پنجه های خود بر روی پس مانده های غذا، میوه ها و مدفوعی که در کف محیط زندگیشان قرار دارد راه رفته و همیشه مقدار زیادی از این پس مانده ها در حفره زیر ناخن باقی می ماند که منبع مناسبی برای تجمع آلودگی می باشد که با ایجاد جراحت به داخل زخم منتقل شده و ایجاد عفونت می کند. به همین علت است که به نظافت مکان نگهداری ایگوآنا بسیار تاکید می شود.
__________________

[bos3000]

بیماریهای رایج در ایگوآناها

علائم بیماری در ایگوآنا:
ایگوآناها نیز مانند تمام حیوانات ممکن است بیمار شوند و خوشبختانه اکثر بیماریهای رایج در این خزندگان قابل پیشگیری در مراحل اولیه می باشد.
که شامل بیماریهای انگلی و مشکلات کمبود ویتامین می باشد.
برای تشخیص بموقع بیماری صاحبان باید جانور خود را طوری از لحاظ ظاهری و جسمانی بشناسند که با رویت کوچکترین تغییر متوجه بیماری شده و برای درمان آن به دامپزشک متخصص خزندگان مراجعه فرمایند.
علائم:
کاهش شدید وزن، متورم شدن بدن، کاهش اشتها، رخوت، مرگ کاذب (بی حرکت شدن حیوان)، مشاهده هرگونه خراش و زخم بر روی بدن، نمایان شدن لکه های سیاه بر روی پوست، مشاهدۀ توده های متورم که میتوانند در هر جایی از بدن حیوان ظاهر شوند، متورم شدن داخل دهان و قرمز شدن آن، اسهال، تورم مفاصل، لرزش دست، پا و یا کل بدن حیوان، درخشان نبودن چشمها.

بیماریهای ایگوآنا را می توان به دو گروه کلی تقسیم کرد: بیماریهای داخلی و خارجی.

بیماریهای خارجی
سوختگی
مهمترین سوختگی ها اغلب در نتیجه تماس ایگوآنا با منبع حرارتی بدون حفاظ می باشد. لامپ های گرمایی و حتی لامپ های UVB باعث سوختگی می شود. از آنجا که این لوازم برای محیط زندگی ایگوآنا لازم می باشد، باید حتما حفاظ داشته باشند زیرا همانطور که اطلاع دارید خزندگان موجوداتی خون سرد می باشند و به همین دلیل به منبع گرمایی بیش از حد نزدیک می شوند و پوست بدنشان در مجاورت با گرمای شدید آسیب می بیند که در اثر رسیدگی نکردن بموقع تبدیل به عفونت شده و در سطح بدن گسترش پیدا می کند.
درمان:
در این شرایط باید به دامپزشک متخصص مراجعه شود. حتی اگر این سوختگی به اندازه یک لکه و یا تاول سطحی نیز بود، بهتر است در این زمان صاحب هیچ گونه اقدامی انجام ندهد.
تنها کاری که به صاحب حیوان توصیه می شود تمیز کردن زخم به وسیله بتادین و یا Nolvasan می باشد. ابتدا گاز استریل را با بتادین آغشته کرده و بسیار آرام و آهسته بر روی زخم گذاشته و بر میدارید و بعد از تمیز کردن زخم با دست به آرامی بر روی زخم لایه ای نازک از پماد آنتی بیوتیک میزنید.
در سوختگی های عمیق خیلی سریع عفونت رخ می دهد و احتیاج به پماد سوختگی و یا پماد Debridement است که این پماد باعث ترمیم بافت و کاهش درد می شود.

[bos3000]

خراشیدگی بینی
متاسفانه این بیماری در نتیجه قراردادن ایگوآنا در قفس است.
ایگوآنا برای رهایی از قفس تلاش می کند و پوزه خود را به شبکه و یا میله های قفس می کشد و صورت خود را مکرر به قفس می کوبد و این استمرار باعث ایجاد زخم بر روی پوزه و بینی حیوان می گردد. بهتر است دیواره های محلی که ایگوآنا در آن زندگی می کند از شیشه باشد و در محیط، مناطقی دور از دید برای مخفی شدن حیوان در هنگام ترس وجود داشته باشد، مانند تونل، شاخه و گیاهان مصنوعی انبوه و سخره تا در این مکان ایگوآنا احساس امنیت بیشتری پیدا کرده و کمتر رفتار عصبی از خود نشان دهد.

[bos3000]

شکستگی دم
همانطور که قبلا اشاره شد یکی از اندام دفاعی در ایگوآنا دم می باشد. ایگوآنا از این عضو مانند شلاقی استفاده می کند و با ضربه زدن توسط آن دشمن را از خود دور می کند. دم ایگوآناها بسیار حساس و آسیب پذیر می باشد و در زمان برخورد با شیئ محکم شکسته و یا قطع می شود.
ایگوآنا نیز مانند مارمولک های دیگر بعد از قطع شدن دم آنرا دوباره ترمیم می کند. این بازسازی در دوران کودکی سریعتر انجام می شود اما زمانی که ایگوآنا به سن بلوغ می رسد این روند بسیار کند تر انجام می شود و قطع شدن دم همراه با خونریزی شدید می باشد. در این زمان ایگوآنا به مراقبت زیادی احتیاج دارد و فقط دامپزشک می تواند دم شکسته را بانداژ و یا گچ بگیرد.


قطع شدن دم
اولین کاری که در این زمان صاحب حیوان می تواند انجام دهد، جلوگیری از خونریزی می باشد. که این عمل همراه با بستن قسمت بالای مکان قطع شده است و بعد بند آوردن خون به وسیله داروهای مانند پودر Styptic می باشد.
ابتدا با یک گاز استریل خون را از سطح بدن ایگوآنا جمع کرده و قسمت قطع شده دم را در این پودر غوطه ور کنید تا خون سریع تر بند آید و بعد باید دم را با بتادین خوب تمیز کرده و شستشو دهید و دوباره از مواد بند آورنده خون استفاده کنید و سعی شود با گاز استریل این منطقه خشک نگاهداشته شود و سطح آنرا با پماد آنتی بیوتیک بپوشانید و محل قطع شده را بانداژ کنید. و این روند هر روز باید انجام شود تا کاملا زخم سالم گردد.
رطوبت هوا در این زمان باید 70% باشد تا عمل ترمیم سریعتر صورت گیرد. حیوان را نباید در جای خشک نگهداری کرد. بیاد داشته باشید در طول درمان نباید حیوان را حمام کرد و یا امکان شنا برایش فراهم کرد. زیرا در این زمان با انجام چنین عملی شما مسیر هجوم میکروبها را به زخم باز خواهید کرد. و چون در محیط زندگی ایگوآنا مدفوع وجود دارد همیشه آلودگی نیز وجود دارد. صاحبان در این زمان باید بیشتر از زمانهای دیگر به نظافت محل نگهداری ایگوآنا بپردازند و قفس را با محلول آب و بتادین رقیق شستشو دهند.
نگران نباشید دم دوباره رشد خواهد کرد و ایگوآنای شما زیبا خواهد شد.

__________________

[!ALIPOUR!]

زمانی که در محیط شلوغی قرار دارید و می دانید این شرایط باعث عصبی شدن ایگوآنای شما می شود، باید حیوان را درون حوله و یا پارچه ای قرار دهید تا نتواند به شما و دیگران آسیبی برساند. در این روش حوله و یا پارچه، باید به ابعادی باشد که تمام بدن ایگوآنا را در بر گیرد و فقط سر حیوان خارج از آن قرار گیرد. شما می توانید از این روش زمانی که در مهمانی قرار دارید و یا می خواهید حیوان را به خارج از منزل و یا دامپزشکی ببرید استفاده کنید. این روش دامپزشک به راحتی می تواند حیوان شما را مورد معاینه قرار داده و یا ناخنهای ایگوآنای شما را کوتاه کند و یا اگر باید تزریقی برای حیوان صورت گیرد شما می توانید به تنهای حیوان را کنترل کنید.