قسمت اول

سیستم فایلهای پیشرفته (DFS و FRS)
در این بحث شما را با سیستم فایلهای توزیعی و سرویس جایگزینی فایل آشنا میکنم. DFS سرپرست سیستم را قادر میسازد تا دسترسی و مدیریت فایلهایی را که بطور فیزیکی در شبکه توزیع شده اند، برای کاربران تسهیل نماید. به کمک DFS میتوانید فایلهایی را روی چندین سرور به اشتراک بگذارید، بطوریکه از دید کاربران تمام این فایلها در یک محل قرار دارند. دیگر نیازی نیست تا کاربران محل اصلی و فیزیکی فایلها را بدانند تا بتوانند به آنها دسترسی پیدا کنند. DFS به کمک FRS بطور اتوماتیک محتویات را میان جایگزین های مختلف هماهنگ میکند. سایت ها و سرویس های اکتیو دایرکتوری از FRS برای جایگزینی توپولوژی و اطلاعات عمومی کاتالوگ در بین کنترلگرهای دامنه استفاده میکند.

سیستم فایل توزیعی
DFS در ویندوز 2000 سرور به کاربران این امکان را میدهد تا براحتی به پوشه های مشترک توزیع شده روی شبکه دسترسی پیدا کنند. یک پوشه منفرد DFS بعنوان یک نقطه دسترسی برای پوشه های مشترک دیگر در شبکه عمل میکند.

مروری بر DFS
DFS یک سیستم فایل منفرد، منطقی و براساس ساختار درختی است. این سیستم پوشه ها را روی کامپیوترهای مختلف شبکه سازماندهی میکند و یک ساختار درختی منطقی از منابع سیستم فایل را ارائه میدهد.
چون رخت DFS تنها نقطه مرجع است، پس بدون در نظر گرفتن موقعیت اصلی منابع، کاربران میتوانند براحتی به منابع شبکه دسترسی پیدا کنند. برای مثال، سیستم فایل حسابداری از سرور های مختلف بصورت یک DFS بنام Accounting نمایش داده میشود.
کاربری که یک پوشه تحت مدیریت DFS را کاوش میکند، نیازی به دانستن نام سروری که فولدر روی آن قرار گرفته است، ندارد. بدین ترتیب دسترسی به شبکه ساده تر میشود، چون دیگر نیازی نیست کاربران بدنبال سروری بگردند که فایلهای مورد نظرشان روی آنها قرار دارند. پس از اتصال به ریشه ی DFS، کاربران میتوانند به تمام زیرمجموعه ریشه، بدون در نظر گرفتن محل و سرور آن منبع، دسترسی پیدا کنند. در مثال ذکر شده، کاربرانی که نیاز به دسترسی به منابع فایل حسابداری دارند، میتوانند آنها را یکجا پیدا کنند.
یک اشتراک DFS از یک ساختار درختی استفاده میکند که شامل یک ریشه و لینک های DFS است. برای ایجاد یک اشتراک DFS، ابتدا باید ریشه ی DFS ایجاد کنید. هر ریشه DFS میتواند دارای چندین لینک زیر خود باشد که هریک از این لینک ها به یک پوشه اشتراکی روی شبکه اختصاص دارند. لینک های DFS پوشه های مشترکی را نمایش میدهند که میتوانند از نظر فیزیکی روی سرورهای مختلفی قرار داشته باشند.
سرپرستي شبكه : DFS‌ سرپرستي شبكه را ساده ميكند. اگر يك سرور ايراد پيدا كند، ميتوانيد لينك DFS را به سرور ديگري منتقل كنيد، بدون اينكه كاربر اطلاعي از اين موضوع پيدا كند. تنها كاري كه بايد بكنيد اين است كه فولدر DFS را طوري ويرايش كنيد كه به موقعيت جديد اشاره كند.

فضاي نام :‌كلاينت ها با استفاده از يك فضاي نام منفرد (ريشه DFS)، به منابع فايل دسترسي پيدا ميكنند كه دقيقاً برعكس روش سنتي يعني اختصاص نام درايو به فولدر مشترك (Mapping) است.

صرفه جويي در حافظه : كلاينت هاي ويندوز 2000 و NT نسخه 4، حافظه اضافي نميخواهند، چون پشتيباني از DFS با تكنولوژي Client Redirector يكپارچه است. سرويس DFS براي كلاينت شبكه مايكروسافت (Microsoft Network Client) بايد روي راهنماي كلاينت تحت ويندوز 9x نصب شود تا دسترسي اين سيستم ها به DFS ايجاد شود.

جايگزيني سرور : سرپرستان سيستم ميتوانند فايل سرور را بدون تاثير در فضاي نام با استفاده از كلاينت هاي شبكه، فقط با آپديت كردن مسير براي سرور جديد در برنامك (Sanp-in) Distributed File System، عوض كنند.

تعادل بار و تلورانس خطا : DFS ميزاني از تعادل بار و تلورانس خطا را ايجاد ميكند تا كلاينت ها براحتي و بدون ايجاد اضافه بار براي سرور فيزيكي تصادفي يا انتخابي، به آنها متصل شوند.

قابليت توسعه : فضاي نام DFS هر زماني قابل توسعه است تا از فضاي ذخيره سازي بيشتري استفاده كند.

مجوزهاي شبكه : DFS از مجوزهاي شبكه و از پيش تعريف شده استفاده ميكند. ديگر نيازي به تنظيمات مجوز جداگانه براي اين سرور وجود ندارد، چون مستقيماً از مجوزهاي موجود اكتيو دايركتوري ويندوز 2000 استفاده ميكند.

كش كلاينت : كش كلاينت هاي DFS دائماً از شبكه استفاده ميكند، بدون اينكه در يافتن سرورها تاخيري ايجاد شود. اولين دسترسي به ناحيه جديدي از درخت ممكن است كمي با افت سرعت همراه باشد. كش شدن اين داده ها، امكان ايجاد هرگونه خطا را از بين مي برد.

يكپارچگي با IIS :‌ در صورتي كه صفحه ورودي بطور فيزيكي از يك سرور به سرور ديگر منتقل شود، لينك هاي موجود به صفحات ديگر DFS نيازي به آپلود شدن در صفحه اول را ندارند. تنها در صورتي اين كار مورد نياز است كه صفحه ورودي از روي سرور پاك شود و روي سرور ديگري مجدداً ايجاد شود.
محدودیت های DFS
حداکثر تعداد کاراکتر ها در مسیر فایل : 260
حداکثر تعداد معادلها در ولوم : 32
حداکثر تعداد ریشه های DFS در سرور : 1
حداکثر تعداد ریشه های DFS در دامنه : نامحدود
حداکثر تعداد ولوم های قابل اراده در یک دامنه یا در کل : محدود به منابع سیستم. در روت های مستقل تا 6000 جواب داده است.

انواع ریشه های DFS
سرویس DFS با نصب ویندوز 2000 سرور، بطور اتوماتیک نصب میشود. میتوان این سرور را متوقف کرده با مجدداً راه اندازی کرد، ولی نمیتوان آنرا از سیستم عامل جدا کرد.
دو نوع ریشه DFS روی سرورهای ویندوز 2000 قابل راه اندازی میباشد. ریشه های مستقل DFS و ریشه های DFS دامنه (گاهی بنام ریشه های کم خطا نامیده میشوند).

ریشه های DFS مستقل
مشخصات معمول این نوع ریشه ها به این صورت است :
- اطلاعات DFS مستقل در رجیستری محلی ذخیره میشوند.
- ریشه DFS مستقل سطح منفردی از لینک های DFS را ارائه میدهد.
- هنگام استفاده از برنامه (Snap-in) Distributed File System برای اتصال به ریشه DFS موجود، تمام سرورهای شناخته شده برای لیست بازخوانی میشوند، چون نام NetBIOS منحصربفردی برای سرورهای DFS دار تعریف نمیشود.
- ریشه های DFS مستقل را میتوان روی تمام سیستم فایلهای قابل پشتیبانی سیستم قرار داد. ولی استفاده از سیستم فایل NTFS توصیه میشود.
- روت های DFS مستقل هیچگونه جایگزین یا پشتیبانی ندارند، بدین ترتیب، امکان ایجاد خطا در آنها وجود دارد.


ریشه های DFS دامنه
مشخصات معمول این ریشه ها بصورت زیر است :
- در ریشه دامنه DFS، چندین سرور رجوع های فضای نام DFS را نگهداری میکنند. روت های DFS کم خطا از سرویس های Active Directory برای ذخیره سزای توپولوژی ساخت DFS استفاده میکنند و ریشه را از لیست مکان های پرخطا حذف میکند.
- ریشه DFS کم خطا در سرویس های اکتیو دایرکتوری ذخیره میشود و میتوان آنرا با هر سرویس دهنده ریشه DFS همنوعی جایگزین کرد. تغییرات درخت DFS بطور اتوماتیک با سرویس های Active Directory سینک میشوند.
- بدیت ترتیب همیشه میتوانید در صورت آفلاین شدن دریشه DFS به هر دلیل، توپولوژی آنرا بازگردانید. همچنین میتوان تلورانس خطا را در سطح فایل نیز با اختصاص منابع جایگزین برای ولوم DFS، ایجاد کرد. هر عضو شاخه روی درخت DFS میتواند توسط مجموعه ای از منابع جایگزین سرویس دهی شود. اگر اتصال کلاینتی به یکی از منابع به هر دلیلی با خطا مواجه شود، کلاینت DFS اقدام به اتصال به منبع دیگر میکند. کلاینت DFS در بین جایگزین ها جستجو میکند تا اینکه یکی از آنها قابل دسترسی باشد.
- ریشه های کم خطا باید روی نسخه 5 از سیستم فایل NTFS پیاده شوند.
- لیست دامنه ها و سرورها توسط استعلام کاتالوگ عمومی از تمام ریشه های DFS کم خطا ایجاد میشود. (ObjectClass=ftDfs)
- توپولوژی جایگزینی DFS از توپولوژی جایگزینی موجود Active Directory استفاده میکند.
پیکربندی DFS
در ویندوز 2000 میتوان ریشه های DFS مستقل، لینک های DFS و ریشه های DFS دامنه را ایجاد و پیکربندی کرد.

پیکربندی ریشه DFS مستقل
DFS مستقل توپولوژی DFS را روی یک کامپیوتر واحد نگهداری میکند. این نوع از DFS هیچ تلورانس خطایی ندارد و اگر کامپیوتری که فایلها و توپولوژی DFS را نگهداری میکند، مشکل پیدا کند، خطا ایجاد میشود.
ریشه مستقل DFS بطور فیزیکی روی سروری قرار دارد که کاربران از ابتدا به آن متصل میشوند. اولین قدم در تنظیم و راه اندازی DFS مستقل، ایجاد ریشه DFS است.
برای ایجاد DFS مستقل، از برنامک Distributed Files System برای اجرای New DFS Root Wizard استفاده کنید. در این صفحه از گزینه Creat A Stand-Alone DFS Root استفاده کنید و با فشردن کلید Next به صفحه بعدی بروید.
در ادامه صفحات این وایزاد و کارهایی را که میتوانید برای پیکربندی ریشه DFS انجام دهید، می بینید.

- Select The DFS Root Type : گزینه Create A Stand-Alone DFS Root را انتخاب کنید.
- Specify The Host Server For The DFS Root : نقطه اتصال اولیه را برای تمام منابع درخت DFS وارد کنید. میتوانید این ریشه را در هر سیستمی که ویندوز 2000 را اجرا میکند، ایجاد کنید.
- Specify The DFS Share : پوشه مشترک را که ریشه DFS است، مشخص کنید. میتوانید یک پوشه مشترک موجود را انتخاب کنید یا پوشه جدیدی ایجاد کنید.
- Name The DFS Root : نامی با مسمی در جعبه Comment وارد کنید.
- Completing The New DFS Wizard : در این صفحه تنظمیات مربوط به سرویس دهنده میزبان، اشتراک ریشه و نام ریشه را مرور کنید. اگر می بینید چیزی نیاز به تغییر دارد، روی کلید Back کلیک کنید تا به مراحل قبلی برگردید. در صورت اتمام عملیات روی کلید Finish کلیک کنید.