کمک های اولیه ای که صاحبان مجاز به انجام آن می باشند.




داشتن يک حيوان اهلی و فرزنددار شدن شباهت‌های زيادی باهم دارند. هردو، نوعی تعهد تمام وقت و قدری مسئوليت‌های اوليه لازم دارند، هردو دارای لذت‌های كوتاه مدت وطولانی مدت هستند و گاهی اوقات، حوادثی در آن بوقوع می‌پيوندد.
حداقل يک تفاوت بين بچه انسان و حيوانات اهلی وجود دارد: بچه شما بالاخره رشد می‌كند، ولی حيوان شما در هر حال بازهم برای شما مانند بچه باقی می‌ماند. همين امر، دليل اهميت اين مطالب به عنوان راهنمای كمک های اوليه برای افرادی است كه حيوان نگهداری می‌كنند. ما هروقت مثلا معده درد داشته باشيم به دكتر می‌رويم ولی در مورد حيوان، اغلب تا وقتی كه علائم واضحی از پريشانی وجود نداشته باشد، متوجه وجود بيماری نمی‌شويم.
استفاده از دستورات سايت به معنی كنار گداشتن مراقبت‌های دامپزشكی نيست. بلكه دستورات فقط راهنمائی است برای اينكه بتوانيد تصميم بگيريد، خود قادر به رفع كداميک از مشكلات احتمالی هستيد، رفع كدام مشكل كار شما نيست و تا رسيدن به دامپزشک چه اقداماتی می‌توانيد انجام بدهيد.
خوشبختانه موارد اورژانس به ندرت اتفاق می‌افتند ولی بايد برای آنها آماده بود. در بخش اول، با پيشگيری شروع می‌كنيم چرا كه اين مراقبت‌های روزمره هستند كه سلامت حيوان شما را حفظ می‌كنند. در اين جا به شما ياد داده می‌شود كه چگونه يك كيف كمک‌های اوليه تهيه كنيد و وسائل ابتدائی لازم را برای مواردی چون گرفتن درجه حرارت، دادن قرص يا شياف و جابجا كردن حيوان بيمارتان در اختيار داشته باشيد. امروزه كلينيک های دامپزشكی در اغلب نقاط وجود دارند. بهتر است تلفن و آدرس چندتا از آنها را در اختيار داشته باشيد.
این راهنمائي‌ها عمدتا به سگ و گربه اختصاص دارد گرچه درباره پرندگان و ساير حيوانات كوچک خانگی هم توضيحات مختصری داده می‌شود. بسياری از توضيحات ارائه شده برای سگ و گربه خصوصا در موارد اورژانس برای بقيه حيوانات هم قابل استفاده هستند.
___________________