برنامه ريزی برای طراحی منطقی شبکه

[B@RBOD]

برای طراحی منطقی شبکه ، می توان از يک و يا دونقطه کار خود را شروع کرد: طراحی و نصب يک شبکه جديد و يا ارتقاء شبکه موجود. در هر دو حالت ، می بايست اطلاعات مورد نياز در خصوص چندين عامل اساسی و مهم را قبل از طراحی منطقی شبکه ، جمع آوری نمود. مثلا" با توجه به سرويس ها و خدماتی که قصد ارائه آنان به سرويس گيرندگان شبکه را داريم ، می بايست به بررسی و آناليز الگوهای ترافيک در شبکه پرداخته گردد . شناسائی نقاط حساس و بحرانی (در حد امکان ) ، کاهش ترافيک موجود با ارائه مسيرهای متعدد به منابع و تامين سرويس دهندگان متعددی که مسئوليت پاسخگوئی به داده های مهم با هدف تامين Load balancing را دارا می باشند ، نمونه هائی در اين رابطه می باشد .برای برنامه ريزی در خصوص طراحی منطقی شبکه می بايست به عواملی ديگر نيز توجه و در خصوص آنان تعيين تکليف شود :

سرويس گيرندگان، چه افرادی می باشند؟ نياز واقعی آنان چيست ؟چگونه از نياز آنان آگاهی پيدا کرده ايد ؟ آيا اطلاعات جمع آوری شده معتبر است ؟

چه نوع سرويس ها و يا خدماتی می بايست بر روی شبکه ارائه گردد؟ آيا در اين رابطه محدوديت های خاصی وجود دارد ؟ آيا قصد استفاده و پيکربندی يک فايروال بين شبکه های محلی وجود دارد ؟ در صورت وجود فايروال ، به منظور استفاده از اينترنت به پيکربندی خاصی نياز می باشد؟

آيا صرفا" به کاربران داخلی شبکه ، امکان استفاده از اينترنت داده می شود و يا کاربران خارجی ( مشتريان سازمان ) نيز می بايست قادر به دستيبابی شبکه باشند ؟ هزينه دستيابی و ارائه سرويس ها و خدمات به کاربران خارجی از طريق اينترنت، چه ميزان است ؟ ؟ آيا تمامی کاربران شبکه مجاز به استفاده از سرويس پست الکترونيکی می باشند (سيستم داخلی و يا خارجی از طريق فايروال ) . کاربران شبکه ، امکان دستيابی به چه سايت هائی را دارا خواهند بود؟ آيا سازمان شما دارای کاربرانی است که در منزل و يا محيط خارج از اداره مشغول به کار بوده و لازم است به شبکه از طريق Dial-up و يا VPN ( از طريق ايننترنت ) ، دستيابی نمايند ؟

يکی از موضوعات مهمی که امروزه مورد توجه اکثر سازمان ها می باشد ، نحوه تامين امکان دستيابی نامحدود به اينترنت برای کاربران است. در صورتی که کاربران نيازمند مبادله نامه الکترونيکی با مشتريان سازمان و يا مشاوران خارج از شرکت می باشند ، می بايست ترافيک موجود را از طريق يک برنامه فيلتر محتوا و يا فايروال انجام و به کمک نرم افزارهائی که حفاظت لازم در مقابل ويروس ها را ارائه می نمايند ، عمليات تشخيص و پيشگيری از کد های مخرب و يا فايل ضميمه آلوده را نيز انجام داد.
با استفاده از نرم افزارهائی نظير FTP ،کاربران قادر به ارسال و يا دريافت فايل از طريق سيستم های راه دور می باشند .آيا در اين خصوص تابع يک سياست مشخص شده ای بوده و می توان پتانسيل فوق را بدون اين که اثرات جانبی خاصی را به دنبال داشته باشد در اختيار کاربران قرار داد ؟ از لحاظ امنيتی ،امکان اجرای هر برنامه جديد بر روی هر کامپيوتر ( سرويس گيرنده و يا سرويس دهنده ) بدون بررسی لازم در خصوص امنيت برنامه ، تهديدی جدی در هر شبکه کامپيوتری محسوب می گردد .

آيا کاربران شبکه با يک مشکل خاص کوچک که می تواند برای دقايقی شبکه و سرويس های آن را غير فعال نمايد ، کنار می آيند و يا می بايست شبکه تحت هر شرايطی به منظور ارائه خدمات و سرويس ها ، فعال و امکان دستيابی به آن وجود داشته باشد ؟ آيا به سرويس دهندگان کلاستر شده ای به منظور در دسترس بودن دائم شبکه ، نياز می باشد ؟ آيا کاربران در زمان غيرفعال بودن شبکه ، چيزی را از دست خواهند داد ؟ آيا يک سازمان توان مالی لازم در خصوص پرداخت هزينه های مربوط به ايجاد زيرساخت لازم برای فعال بودن دائمی شبکه را دارا می باشد ؟ مثلا" می توان توپولوژی های اضافه ای را در شبکه پيش بينی تا بتوان از آنان برای پيشگيری از بروز اشکال در يک نقطه و غير فعال شدن شبکه ، استفاده گردد. امروزه با بکارگيری تجهيزات خاص سخت افزاری به همراه نرم افزاری مربوطه ، می توان از راهکارهای متعددی به منظور انتقال داده های ارزشمند در يک سازمان و حفاظت از آنان در صورت بروز اشکال ، استفاده نمود.

در صورتی که قصد ارتقاء شبکه موجود وجود داشته باشد ، آيا می توان از پروتکل های فعلی استفاده کرد و يا می بايست به يک استاندارد جديد در ارتباط با پروتکل ها ، سوئيچ نمود ؟ در صورتی که يک شبکه جديد طراحی می گردد ، چه عواملی می تواند در خصوص انتخاب پروتکل شبکه ، تاثير گذار باشد ؟ اترنت ، متداولترين تکنولوژی شبکه ها ی محلی ( LAN ) و TCP/IP ، متداولترين پروتکلی است که بر روی اترنت ، اجراء می گردد . در برخی موارد ممکن است لازم باشد که ساير تکنولوژی های موجود نيز بررسی و در رابطه با استفاده از آنان ، تصميم گيری گردد .