تفکيک و تمايز بين پروتکل های LAN و WAN در حال کم رنگ شدن می باشد . اترنت ، يک تکنولوژی فراگير در شبکه های محلی محسوب می گردد. پس از گذشت مدت زمانی ، ساير تکنولوژی ها نظير Token-Ring دارای نقشی جدی تر در دنيای شبکه های محلی گرديدند. اين موضوع در رابطه با اترنت نيز صدق می کند. اترنت ، نسبت به وضعيت اوليه خود که توسط Intel ، DEC و ساير توليد کنندگان ارائه شده بود ، تغييرات عمده ای داشته و هم اينک به عنوان يک فن آوری در شبکه های WAN ، نيز مورد توجه می باشد. پتانسيل های ارائه شده توسط فن آوری های فعلی شبکه های محلی در حال حذف تفاوت های موجود بين يک LAN و MAN) metropolitan area network) ، می باشد. دستگاههای Gigabit Ethernet ، با توجه به پهنای باند ارائه شده دارای قيمتی مناسب می باشند . امروزه ممکن است از 100BASE-T برای اتصال کامپيوترهای سرويس گيرنده به شبکه و از Gigabit Ethernet برای اتصال سگمنت های شبکه با توجه به ستون فقرات شبکه ، استفاده بعمل آيد .
با استفاده از 10Gigabit Ethernet ، می توان از TCP/IP نه تنها برای ايجاد ستون فقرات شبکه محلی استفاده نمود بلکه امکان توسعه آن تا مرز يک شبکه MAN ، نيز وجود خواهد داشت . با توجه به اين که پروتکل TCP/IP کاملا" با اترنت جفت و جور می شود ، می توان از يک لينک MAN نقطه به نقطه که از TCP/IP بر روی اتصالات سريع اترنت استفاده می نمايد ، بهره مند شد . در مقابل استفاده از راه حل های گران قيمت ( نظير SONET ) می توان ادارات و شعبات متفاوت آن را در يک محيط جغرافيائی يکسان با استفاده از پروتکل TCP/IP به يکديگر متصل نمود . در اين خصوص نگرانی خاصی در رابطه با نصب تجهيزات گران قيمت استفاده شده توسط SONET و ساير پروتکل های MAN ، وجود نخواهد داشت .