ذخیره بیش از حد مورد نیاز چربی در بافتهای بدن که از نظر فیزیولوژیکی نیاز کتری به این مقدار چربی دارند و به طور کلی بر هم خوردن تعادل غذائی و ایجاد تراز مثبت چاقی نامیده میشود.



هر افزایش وزنی طبق تعریف بالا چاقی نامیده نمی شود. یکی از دلایل چاقی غیر از استعداد نژادی، پرخوری حیوان در هنگام جوانی است. تعادل مثبت کالری بدن در هنگام رشد در یک حیوان خود به خود افزایش سلولهای چربی را در پی خواهد داشت. اسیدهای چرب در بافتهای بدن بصورت تری گلیسرید ذخیره میشود بنابراین برای آزاد شدن چربی ذخیره ای به داخل محیط خارج سلولی زمان لازم است. پس میتوان گفت چاق شدن روندی است که به تدریج صورت میگیرد و در زمره بیماریهای مزمن قرار میگیرد تنبلی و عدم تحرک لازم خصوصا در سنین پیری و اوایل جوانی حیوان را مستعد به چاقی میکند.


یکی از دلایل چاقی افزایش اشتهای حیوان در اثر دلچسب بودن غذا و یا بعضی از اعمال بر روی حیوان مثل اخته کردن نرها اتفاق افتد که باعث بر هم خوردن تعادل های هورمونی حیوان میگردد.




تشخیص و درمان حیوانات چاق


با لمس پوست، بافت زیر جلدی، مشاهده اطراف دنده ها، کشاله ران و سر و دم میتوان ظاهر بدن حیوان را بررسی نمود. تهیه رادیوگراف از محوطه شکمی و سینه ای نیز میتواند تشخیص را تائید کند، هر حیوان در هر سن و نژادی که باشد یک جدول اندازه گیری دارد اما تحقیقات بیشتر ثابت کرده است که این ارقام در سنین پائین تر به واقعیت نزدیکتر میباشد. چاقی میتواند با محدود سازی کالری دریافتی و تمرینات بدنی مناسب کنترل شود انجام این کار ساده تر از آن چیزی است که تصور میشود اما صبر و حوصله زیادی را طلب میکند. بالانس کردن وعده های غذایی و تعداد آنها در طول روز باید به صاحب حیوان به وسیله یک دامپزشک آموزش داده شود.