سر كوى تو، به جان تو قسم! جاى من است
به خـــــــــم زلف تو، در ميكده ماواى من است
عارفانِ رخ تو جملــــــــــــــــه ظلومند و جهول
اين ظلومىّ و جهولى، سر و سوداى من است
عاشـــق روى تو حسرت زده اندر طلب است
ســــــر نهادن به سر كوى تو، فتواى من است
عالـــــــم و جاهل و زاهد، همه شيداى تواند
اين نه تنهـــــــــــــا رقم سرّ سويداى من است
رخ گشـــــــا، جلوه نما، گوشه چشمى انداز
اين هــــــــــواى دل غمديده شيداى من است
مسجد و صومعـــــــــه و بتكده و دير و كنيس
هر كجا مــــــــــــىگذرى، ياد دلآراى من است
در حجابيم و حجـــــــــابيم و حجابيم و حجاب
اين حجاب است كه خود، راز معماى من است