هركَه صَبركُنَه خوارِنْمِشو

كسي كه صبوراست خواري وتنگدستي رالمس نمي كند.
هركَه صبردارَه گنج دارَه

صبرنزدهركسي بمانندگنج است
مُلْكِ خداتنگ نِيَهْ پُويِ گَدالَنگ نِيَه

براي گداي تندرست وصحت العضو ملك خدابسياراست
گَدااگَه وَتختِ شائي بَرشيِنَه بازگَدايَه

ميخواهدعقده گدازاده رابرساندولي عكس آنهم ثابت شده
اَمقه بْكاركِه بِتْني دْروكُني

كارنيكوكردن ازپركردن است نيك راخوبي وبدرابدي بود
كَسِي كِه دارَه خيِ نادارقومي نْدارَه

ثروتمندقوم وخويش نمي شناسدياسوارراغم پياده نيست
طْمَع كارشوبِي شُمْ مِي مُونَه

طمع بيش ازحدممكن است فاجعه آفرين باشد
بارِكَجْ وَسَرْنْمِي رِيَه

باركج به منزل نرسديادروغگورسواشود
باكَلُوبْسازُووَدِه بْتازْ

ضرب المثل معروف كه باكدخدا(كلان)بسازوبه ده بتاز
اُوبارِشْ وَدَنِ گُربِه سْيَه نِيَه

اگرگربه سياه بگويدباران نبارد
دِنْدُونِ اسبِ پِش كَشَ نْمِشْمارِه

پيش كش به مفهوم شيربهاست مقصوداينست كه اگر اسب اهدايي پيرباشدسن وسالش راروي دندان نگاه نكنندكه كسرشان باشد
كِشْت وكارِپِدَرُودرُوداسِ فَرزِنْدونَه

مشت نمونه خرواراست هرچه هستيم پدران ماهمين بودندويابه كسراي گفتندديگران كاشتندماخورديم مابكاريم ديگران بخورند