اگر کسی خدا را از طریق غیر از اسلام بشناسد، کافر نمی شود، ولی بحث در صحیح بودن این فرض است که آیا می توان طبق آموزه های ادیان تحریف شده ، خدای واقعی را شناخت ؟
امروزه مهم ترین ادیان مطرح جهان مسیحیت و یهودیت است. این ادیان خدایی را در کتاب های مقدس ارائه داده اند که دست کمی از مخلوقات عاجز و ناتوان ندارد! عده ای خدا را در بالای آسمان ها و برفراز ابرها جستجو می کنند و به این ترتیب، مکان که از خواص جسم است، برای او قائلند!
یهودی ها و مسیحی ها او را از آسمان هم فرود آورده و گاهی او را در باغ "عدن" جای می دهند که همراه نسیم صبحگاهی درخیابان های ظریف و زیبا و با صفای این باغ تاریخی خرامان خرامان گردش می کند.(1)
گاهی هم او را در "بلوطستان ممری" ظاهر می سازند که به اتفاق دو نفر (یا خداوندان سه گانه) بر در خیمه ابراهیم حاضر می شود و بنا به تقاضای بنده اش ابراهیم فرود می آید.
ابراهیم قدری آب آورده و پایش را شستشو می دهد و غذای چرب و نرم و لذیذ و مفصلی که مرکّب از شیر و کره و گوشت گوساله و نان است، تناول می کند و زیر سایه درخت می آرمد.(2)
گاهی او را در سرزمین فنوئیل نازل کرده و به جنگ با یعقوب می فرستند. قابل توجه این که خداوند هر چه می کوشد بر یعقوب قهرمان پیروز شود، نمی تواند و با خواهش و تمنا و مهارت مخصوص ، خود را از چنگ یعقوب نجات می دهد.(3)
چنان که ملاحظه می کنید خداشناسی از دیدگاه یهودیت و مسیحیت تمام عوارض مادی و جسمانی را بدون استثنا از خورد و خوراک و خستگی و شست و شوی پا دارد! بدیهی است چنین خداشناسی نمی تواند شناخت کاملی از خدا باشد.
آموزه های این دو دین الهی بر اثر گذشت زمان و افتادن به دست افراد نادان و بی اطلاع آن چنان با موهومات و خرافات آمیخته شده که چهره واقعی آن را به کلی دگرگون ساخته و خدایی شبیه انسان درست شده است، با همه ضعف و نقص ها و نیازها.
بنابراین خدایی که این ادیان معرفی می کنند، هم جسم است، هم مکان دارد، دست و پا و چشم و گوش دارد و مانند ما می خورد و می خوابد و راه می رود ، نیز حسد و ترس و وحشت دارد، گاهی پیروز است و گاهی شکست می خورد، گاهی خوشحال به نظر می رسد و گاهی عصبانی است، گاهی خسته می شود و گاهی سرنشاط است ، گاهی غافلگیر می شود و تصمیم می گیرد برای آینده احتیاط های لازم را انجام دهد.!
در این زمینه می توانید تورات، سِفر پیدایش مراجعه کنید.
اما از نظر قرآن و آموزه های اسلام، خداوند مکان و محل ندارد، بلکه همه جا هست "و هو الله فی السموات و فی الارض"(4) و به هر طرف رو کنیم، خداوند در آن جا هست: "اینما تولّوا فثم وجه الله".(5) در همه جا با ما هست: "هو معکم اینما کنتم".(6) به ما از خود ما نزدیک تر است: "و نحن اقرب الیه من حبل الورید".(7) و این معبود حقیقی در همه جا است: "و هو الذی فی السماء اله و فی الارض اله".(8) با هیچ چشمی دیده نمی شود، ولی همه را می بیند: "لا تدرکه الأبصار و هو یدرک الابصار".(9) نه پدر دارد و نه فرزند: "لم یلد و لم یولد".(10) همه کار در برابر اراده و قدرت او آسان است (11) و هیچ موضوعی در سر تا سر سرزمین و آسمان ها بر او مخفی نیست.(12)
با این بیان معلوم شد که از طریق دینی غیر از اسلام نمی توان خدا را کاملاً شناخت، زیرا آن ادیان، تحریف شده هستند و با آموزه های بشری مخلوط شده اند و تصویری انسان گونه و بشری از خدا ارائه می دهند.
بدیهی است قبل از این که دین خاصی را پذیرا باشیم، باید اصل وجود خدا را با دلایل عقلی یا عرفانی بپذیریم ، آن گاه برای تقویت ادله خداشناسی می توان از آموزه های دین خاص کمک گرفت، ولی برخی از آموزه های ادیانی غیر از اسلام ، خدایی که ارائه می دهند، شرک آمیز و چه بسا موجب کفر معتقدان آن باشد، مثل اعتقاد به تتلیث و تجسیم که در آموزه های یهودیت و مسیحیت مطرح است.