در داخل زبان Transact-SQL فرمانها موجود می باشند. هسته عبارتها که عملیاتهای بنیادی زبان را می تواند به انجام رساند تعریف می کند.

Reserved Words
یک Reserved Wordsچیزی است که با Transact-SQL استفاده می گردد. اگر شما از Served Word به عنوان یک شاخص مانند نام ستون استفاده کنید شما باید نام را با کاراکترهای خاص احاطه کنید که در SQL Server ، Delimiters نامیده می شوند. کاراکترهای Delimiter ، [and] می باشند. برای مثال، اگر شما Select را به عنوان نام ستون استفاده کنید، شما باید آن را در یک Query به عنوان [Select] مربوط سازید و بنابراین SQL Server تشخیص می دهد که آن یک شاخص می باشد. شما باید استفاده کردن از Reserved Words را به عنوان شاخصها آنجایی که امکان پذیر است امتناع کنید. کتابهای SQL Server Online عبارت "Reserved Keyword" را برای تشریح آنچه که ما به "Commands" می نامیم استفاده می کند. این استفاده مشکل ساز می شود موقعی که راهی برای تمایز بین یک "Reserved Keyword" و هر Reserved word دیگر وجود نداشته باشد به این دلیل، من از اصطلاح Command در اینجا استفاده کرده به این معنا که مجموعه ای از Reserved Keyword خاص که عملهای SQL Server را نشان می دهد برای به انجام رسیدن موجود می باشند. نظر به اینکه پیچیدگی برنامه های کاربردی که می تواند با Transact-SQL ساخته شود، زبان Transact-SQL به طور شگفت انگیز شامل مقداری از فرمانهای واقعی است که بسیاری از آن را قبلاً دیده ایم. شناخت محدوده ای از دستورهای Transact-SQL ساده تر می باشد اگر شما آنها را گروه بندی کنید بر اساس انواع کارهایی که آنها انجام می دهند از قبیل دستکاری داده در یک جدول یا نما یا کنترل محیط پردازشگر SQL Server .
ما تاکنون از دستورات Transact-SQL از راههای گوناگونی در این کتاب استفاده کرده ایم. ما آنها را مستقیماً با تایپ کردن آنها در قاب Editor از پنجره Query در Query Analyzer و قاب SQL از Query Designer در Enterprise Manager استفاده می کنیم. همچنین ما استفاده می کنیم آنها را مستقیماً با دستکاری ابزارها که دستورات Transact-SQL را در کنار Scenes اجرا می کند. Table Designer در Enterprise Manager برای مثال عبارتهای Create و Alter را بر اساس انتخابی که شما کرده اید صادر می کند.