تعريف از پي.اچ.پي:

در يك كلام: « PHP يك زبان برنامه نويسي اسكريپتي ( script language ) مثل perl، قابل جاسازي يا تلفيق ( embedding ) در كدهاي HTML (مثل جاوا اسكريپت) ، قابل اجرا بر روي سيستمهاي مختلف مثل لينوكس و ويندوز، با كابردهاي وسيع براي برنامه نويسي پيشرفته در وب است.»

درضمن Server-side هم هست يعني مثل ASP روي سرور اجرا و خروجيش بصورت يك فايل HTML تحويل شما مي شود بر خلاف JavaScript كه Client-Side است. پس لازم نيست مرورگر شما خاصيت اضافه اي داشته باشد.

اگر چه پي.اچ.پي syntax خودش رو از C قرض! گرفته، اما C++ و Perl و Java هم از عنايت ايشون بي نصيب نمونده اند. شما اگر C بلدين كه خوش بحالتون وگرنه اصلا نگران نباشين. PHP آسون تر از اونيه كه فكرشو بكنين.



پي.اچ.پي و بانك اطلاعاتي:

از آنجائيكه برنامه نويسي حرفه اي بدون بانك اطلاعاتي ( database ) نميشه، پي.اچ.پي هم با خيلي از بانك هاي اطلاعاتي رابطه داره. مثلا،

Adabas D, Ingres, Oracle (OCI7 and OCI8), dBase, InterBase, Ovrimos Empress FrontBase, PostgreSQL , FilePro (read-only), mSQL, Solid, Hyperwave, Direct MS-SQL, Sybase, IBM DB2, MySQL, Velocis, Informix, ODBC, Unix dbm

اما بهتر از همه با MySql كار مي كنه ولاغير!



ديگه چي؟

بغير از بانكهاي اطلاعاتي، پي.اچ.پي كارهاي زير را مثل آب خوردن انجام ميده:

ساخت و پرداخت تصاوير، كارهاي امنيتي، كار با كوكي ها، آپ.لود فايل، پردازش XML و هزارتا + يك كار ديگه.



چه جوري استفاده كنيم؟

به راحتي! هرجا كه خواستين، دستور مورد نظرتون رو بين دو تا علامت '''' و ''?>'' ميذارين.

اينطوري: echo ''This is a test''; ?>

مدلهاي ديگه اي هم هست، ولي همين بهتره.

البته كافيه يكبار از يكي از دستورات پي.اچ.پي توي يك فايل HTML استفاده كنين، تا اونوقت براي هميشه بايد فايلتون رو به ''.php''

تغيير نوع بدهيد، تا بتونه روي سرور اجرا بشود مگر اينكه ...

يك مثال آبكي:

< html>

< body>

echo ''zoor nazan farsi neveshtam!''; ?>





چند تا نكته:

اول: پي.اچ.پي، case-sensetive است. يعني حساس به حروف. پس $a و $A با هم فرق دارند.

دوم: تمام دستورات در پي.اچ.پي به سميكالن '' ; '' ختم مي شوند. اين را هيچ وقت فراموش نكنيد.

سوم: اگر بخواهيد توضيحات ( comments ) يك خطي داشته باشيد، بايد از دو علامت ''//'' استفاده كنيد. و اگر توضيحاتتان در چند خط باشند از ''/*'' در ابتدا و ''*/'' در انتهاي توضيح.

چهارم: بين علامت كوتيشن ('') و گيومه (') يك فرق كوچيك هست. پي.اچ.پي محتواي بين كوتيشن را تحليل و ترجمه ميكنه، همين!



انواع ( type ):

پي.اچ.پي، 8 تا نوع ( type ) داره:

boolean و integer و float و string و array و object و resource و NULL كه پنج تاي اولي پركاربردتر هستند.

متغيرها:

يك متغير با گذاشتن علامت $ به اول يك اسم ساخته ميشه! دامنه تعريف متغيرها، در ناحيه اي است كه تعريف مي شوند.

بعدا كه تعريف تابع را ياد گرفتيد، مي بينيد كه از يك متغير سراسري همين جوري! نمي شود در بدنه يك تابع استفاده كرد. (اين را گفتم، چون خيلي ها اشتباه مي كنند.)

در ضمن پي.اچ.پي يك عالمه متغير ''از پيش تعريف شده'' ( predefined ) داره كه خيلي باحالن. براي اينكه اونها رو بينيد كافيه كد زير رو بنويسيد و اجرا كنيد:

echo phpinfo(); ?>

مثلا $_SERVER['PHP_SELF'] كه اسم فايل برنامه رو برمي گردونه. از اين براي مستقل كردن كدهاي برنامه از اسم فايل خيلي استفاده مي شه.

يا $_SERVER['HTTP_USER_AGENT'] كه نوع مرورگرتان را برمي گرداند.

يا $HTTP_POST_VARS و $HTTP_GET_VARS كه براي ارتباط با فرم ها بايد! استفاده بشوند. (البته مي تونيد از $_POST يا $_GET هم استفاده كنيد، به شرطي كه نسخه پي.اچ.پي بالاتر از 4.2 باشه)



اولين تجربه!

براي اولين تجربه بد نيست! كه با كاركردن با فرم ( form ) آشنا شويم.

فرض كنيد مي خواهيد اسم يكي را بگيريد و به او سلام كنيد.

اين فرم (مثلا hello.htm ) :



اين هم برنامه hello.php


// hello.php

$username= $HTTP_POST_ VARS['username']; // php 4 and later

// you can use $_POST in php 4.2 instead $HTTP_POST_VARS

echo '' Hello dear '', $username;

?>

البته بايد ياد بگيريد كه چگونه اين دو كد را در يك برنامه بنويسيد.