بسم الله الرحمن الرحیم
امام صادق(ع)فرمود:پس از آنکه آدمی از دنیا می رود اجری عایدش نمی گردد الا از سه راه.اول صدقه ای که آن را در ایام حیات خود به جریان انداخته و پس از مرگ تا قیامت جریان داشته باشدمانند موقوفاتی که ارث برده نمی شوند.یاسنت خوبی که پایه گذاری نموده و بعد از او مورد عمل دیگران است.یا فرزند صالحی که وی را به شایستگی تربیت نموده و برای او استغفار می نماید.1
صدقه جاریه معنی وسیعی دارد که حدیث ذیل یکی از آن موارد است.ابن عباس می گوید: رسول اکرم (ص)فرمود :هفت عامل است که اگرشخصی یکی از آنها را به جای گذاشته باشد،پس از مرگ ثوابش در پرونده عملش ثبت می گردد.کسی که درخت مثمری غرس کند،چاهی حفر کند،قناتی را جاری سازد،مسجدی را بنا کند،قرآنی بنویسد،علمی از خود به جای گذارد و فرزند صالحی تربیت کندکه برایش استغفار نماید.2
خلاصه کسی که از خود سنت حسنه ای یا صدقه جاریه یا فرزند صالحی به جای گذاشته تا زمانی که آثار آن خیر باقی و در جریان است نتایج و فوایدش در برزخ عاید وی می گردد،یا ان اجر باعث تخفیف عذاب ویا اتمام ان می شود،یا نعمتش افزون ویا مقامش بالا می رود.
1-خصال صدوق ،ص 151.
2-مجموعه ورام،ج2،ص 110.
و بحارالانوار،ج 3،ص 153.