آيا انسان پس از مرگ يكباره وارد عالم قيامت مي‌شود و كارش يكسره‌ مي‌گردد، و يا انسان در فاصله مرگ و قيامت ‌يك عالم خاصي را طي مي‌كند و هنگامي كه قيامت كبري بپا شد وارد عالم قيامت مي‌گردد؟(و البته اين را هم مي‌دانيم كه تنها خدا مي‌داند كه قيامت كبري كي‌ بپا مي‌شود. حتي پيامبران نيز از اين مطلب اظهار بي اطلاعي كرده‌اند.)
مطابق آن‌چه از نصوص قرآن كريم و اخبار و روايات ‌متواتر و غير قابل انكاري كه از رسول اكرم و ائمه اطهار (عليهم السلام) رسيده است استفاده مي‌شود، هيچ كس بلافاصله پس از مرگ وارد عالم قيامت كبري نمي‌شود، زيرا قيامت كبري مقارن است با يك سلسله انقلاب‌ها و دگرگوني‌هاي كلي در همه موجودات زميني ‌و آسماني كه ما سراغ داريم يعني كوه‌ها، درياها، ماه، خورشيد، ستارگان، كهكشان‌ها.
هنگام قيامت كبري هيچ چيزي ‌در وضع موجود باقي نمي‌ماند. به علاوه در قيامت كبري اولين و آخرين جمع مي‌شوند، و ما مي‌بينيم كه هنوز نظام جهان برقرار است و شايد ميليون‌ها و بلكه ميلياردها سال ديگر نيز برقرار باشد و ميلياردها ميليارد انسان ديگر بعد از اين بيايند.
همچنين از نظر قرآن كريم هيچ كس در فاصله مرگ و قيامت كبري در خاموشي و بي حسي فرو نمي‌رود، يعني چنين نيست كه انسان پس از مردن در حالي شبيه بيهوشي فرو رود و هيچ چيز را احساس نكند، نه لذتي داشته باشد نه المي(درد)، نه سروري داشته باشد و نه اندوهي. بلكه انسان بلافاصله پس از مرگ وارد مرحله‌اي ديگر از حيات مي‌گردد كه همه چيز را حس مي‌كند، از چيزهايي لذت مي‌برد و از چيزهاي ديگر رنج، البته لذت و رنجش بستگي دارد به افكار و اخلاق ‌و اعمالش در دنيا.
اين مرحله ادامه دارد تا آنگاه كه قيامت كبري بپا شود. در آن هنگام در اثر يك سلسله انقلاب‌ها و دگرگوني‌هاي بي نظير كه در آن واحد جهان را فرا مي‌گيرد و از دورترين ستارگان گرفته تا زمين ما همه مشمول آن دگرگوني مي‌شوند، اين مرحله يا اين عالم كه براي هر كسي يك فاصله و حد وسط ميان دنيا و قيامت مي‌شود، پايان مي‌پذيرد.
پس، از نظر قرآن كريم عالم پس از مرگ در دو مرحله صورت مي‌گيرد، و به تعبير صحيح‌تر، انسان پس از مرگ دو عالم را طي مي‌كند: عالمي كه مانند عالم دنيا پايان مي‌پذيرد و “عالم برزخ‌” ناميده مي‌شود، ديگر عالم قيامت كبري كه به هيچ وجه پايان ‌نمي‌پذيرد.