ج- در برخي از اين ايات آمده است كه خلقت اشياء و جريان امور طبيعت روي حساب مي باشد ( يعني داراي اندازه معين و ميزان مشخص است ) :
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ«5»
خورشيد و ماه با حساب منظمى مى‏گردند، (5) (( الرحمن 5))
وَإِن مِّن شَيْ‏ءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ«21»
و خزائن همه چيز، تنها نزد ماست; ولى ما جز به اندازه معين آن را نازل نمى‏كنيم! (21)((الحجر 21))
.....وَكُلُّ شَى‏ءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ«8»
....و هر چيز نزد او مقدار معينى دارد. (8) ((الرعد 8))
وَالسَّماءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ«7»
و آسمان را برافراشت، و ميزان و قانون (در آن) گذاشت، (7) ((الرحمن 7))
درست به دليل وجود همين نظم كه قوانين طبيعي مفهوم پيدا مي كنند . دانشمندان علوم طبيعي هم اگر حداقل ته دلشان به وجود نظم در طبيعت قائل نبودند اينسان به دنبال كشف قوانين طبيعت نمي گشتند .