در میکده ی عشق رهی منزلتی داشتنوشته اصلی توسط samane333
ناسازی ایامش از آن پایه فکنده است.
مدیر بازنشسته
در میکده ی عشق رهی منزلتی داشت
ناسازی ایامش از آن پایه فکنده است.
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
مدیر بازنشسته
تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک
باور مکن که دست زدامان بدارمت
مدیر بازنشسته
تکیه بده اما…..
به شانه هایی که اگر
خوابت برد
سرت را روی زمین
نگذارد....
ویرایش توسط !Behrooz1990! : 2013/09/18 در ساعت 15:04
مدیر بازنشسته
دور میشــــــــــــوی...
کوچک و کوچکـتر!
امــــــــا...
بزرگ و بزرگــــــــــــــــتر میشود
جای خالیت در ذهنم!
ویرایش توسط !Behrooz1990! : 2013/09/18 در ساعت 15:05
مدیر بازنشسته
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن
مدیر بازنشسته
نداشتن تو یعنی
اینکه دیگری تو را دارد،
نمیدانم نداشتنت سخت تر است
یا
تحمل اینکه دیگری تو را دارد…
مدیر بازنشسته
در کار تو ز دست زمانه غمی شدم
ای چون زمانه بد، نظری کن به کار ما
مدیر بازنشسته
از خانه که می آیییک دست مال سفید
پاکتی سیگار
گزیده شعر فروغ
و تحملی طولانی بیاور
احتمال گریستن ما بسیار است.
مدیر بازنشسته
تو را میخواهم و دانم که هرگز
به کام دل در اغوشت نگیرم
تویی ان اسمان صاف و روشن
من این کنج قفس مرغی اسیرم
مدیر بازنشسته
من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از ان به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول ز تو پرسم که چنین خوب چرایی ؟!
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول