تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلوده به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز ،
سالهاست که در گوش من آرام، آرام
خش خِش گام ِ تو تکرار کنان ، می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق این پندارم
که چرا ، - خانه کوچک ما
سیب نداشت.gif "Icon Pf(31)")
مدیر بازنشسته
تو را من چشم در راهم شباهنگام كه مي گيرند
در شاخ تلاجن سايه ها رنگ سياهي
و از آن دل خسته گانت راست اندوهي فراهم
:icon_pf(57):
مدیر بازنشسته
می کشندت دست دست این دوستان تا نیستی
دست کش از دستشان و دستیار خویش باش
:icon_pf(57):
مدیر بازنشسته
شايد اين آب روان ، مي رود پاي سپيداري تا فروشويد اندوه دلي
دست درويشي شايد نان خشكيده فرو برده در آب
:icon_pf(57):
مدیر بازنشسته
بگذاريم كه احساس هوايي بخورد
بگذاريم بلوغ زير هر بوته كه مي خواهد بيتوته كند
ویرایش توسط bos3000 : 2010/03/24 در ساعت 01:43
:icon_pf(57):
مدیر بازنشسته
در یک اتاق سرد و محقر بزرگ شد
جایی نمور،بی در و پیکر بزرگ شد
در زیر شیروانی یک قصر هولناک
با لحظه های دلهره آور بزرگ شد
با شغل کلفتی که به ارثش رسیده بود
در "پیش بند"کهنه ی "مادر"بزرگ شد
تا سرنوشت سیندرلا را شنید و سخت
آن روز محو قصه ی "مادر بزرگ"شد
رفت و کتاب سیندرلا را خرید و بعد
در متن این کتاب مصور بزرگ شد
در ذهن خود گرفت اتاق سه در چهار
پس آرزوی او دو برابر بزرگ شد
یک جفت کفش نو به مصیبت خرید و بعد
دعوت به جشنهای سراسر بزرگ شد
یک لنگه را به عمد در آن جشن جا گذاشت
در لنگه کفش کوچک دیگر بزرگ شد
بعدآ نشست منتظر لنگه کفش خود
آنقدر صبر کرد که مادر بزرگ شد
:icon_pf(57):
مدیر بازنشسته
دریا به دشواری گل آلود میشود
جویبار ها
به هر بهانه ای..
دریا بودمی،
جویباری، اکنون، بیش نیستم.
مبادا که..
:icon_pf(57):
مدیر بازنشسته
هر نفس آواز عشق مي رسد از چپ و راست
ما به فلك مي رويم عزم تماشا كه راست
:icon_pf(57):
مدیر بازنشسته
تو را من چشم در راهم شباهنگام كه مي گيرند
در شاخ تلاجن سايه ها رنگ سياهي
وزان دلخستگانت راست اندوهي فراهم
:icon_pf(57):
مدیر بازنشسته
گرچه اين شعر بی مايه باشد ، گرچه اين قافيه بد بيفتدمرگ طنزی فصيح است آری ، بايد از عمق جان خواند وخندید
:icon_pf(57):
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول