سرامیک عبارتست از علم شناخت ، ساخت و کاربرد اشياء جامدی که اجزاء اصلی تشکیل دهنده آنها مواد معدنی غير فلزی می باشد و اولین دگرگونی مهم در این صنعت اختراع چرخ سفالگری است . محققین و باستان شناسان اختراع چرخ سفالگری را تقريباً در حدود هزاره پنجم پیش از میلاد می دانند . بسیاری از مراجع ساکن در جهان ، ساکنان فلات مرکزی ایران را اولین مخترعین چرخ سفالگری معرفی می نمایند . در حدود هزاره سوم پیش از میلاد ، مصریان از چرخ کوزه گری استفاده می نمودند و در درخشانترين دوران تمدن يونان ، در عصر پریکلس (قرون پنجم و چهارم پیش از میلاد ) تزئینات زیبا و مشهور سفالهای یونانی آغز می گردد ولی این شکوه دیری نپائيد ، به نحوی که هنگام میلاد مسیح اثری از این شکوه و جلال به چشم نمی خورد . اما در گوشه دیگری از جهان یعنی در چین ، سفالگری بیشتر از هر مکان دیگری پیشرفت نموده بود. زیرا چینی ها از همان دوران نو سنگی برتری خود را در این صنعت به نمایش گذاردند و حرارت کوره های آنها در دوران باستان تا حدود 1200 درجه سانتیگراد می رسیده است. در حالی که در دیگر مراکز سفالگری اروپا و آسیا حرارت کوره ها بیشتر از 800 تا 900 درجه سانتیگراد نبوده است. در حفاری های انجام شده در این کشور ظروف استونور بسیار مرغوب سفید رنگ متعلق به 1400 سال پیش از میلاد مسیح بدست آمده است. اولین قطعات سرامیک که در ایران بدست آمده است سفالهای متعلق به هزاره ششم قبل از میلاد مسیح می باشد . این سفالها در منطقه تپه پنج دره واقع در غرب کرمانشاه در استان باختران و نیز در غاری به نام غار کمربند در نزدیکی بهشهر در استان مازندران کشف گردیده اند . در حدود هزاره پنجم قبل از میلاد مراکز متعددی در ایران، انواع ظروف سفالین را می ساخته اند. به عنوان مثال می توان از تپه حصار دامغان ، تپه های حسنلو ، حاجی فیروز ، تپه پيتسالی و نیز مناطقی در نزدیکی آذربایجان غربی و بسیاری مناطق دیگر ایران نام برد.
به طور کلی لعاب در حدود هزار سال قبل از میلاد در ایران شناخته شده بود ولی عمومیت نداشت . سطح آجرهای معبد جغاذنبيل با لعاب پوشانده شده است. علاوه بر این مورد ، بعضی از سفالهای شوش و نیز سفالهای زيويه کردستان دارای لعاب رقیقی به رنگهای فیروزه ای روشن و قهوه ای سفید و سیاه است.
قرن ششم و هفتم هجری یعنی دوازدهم و سیزدهم میلادی دوران شکوفائی صنعت سرامیک در ایران می باشد. در این دوران انواع ظروف زرین فام و بدنه های فريتی که از انواع پرسلان می باشد و ظروف مينائی که روی لعاب آنها ، با لعاب هایی با نقطه ذوب پائین تر نقاشی شده است دیده می شود . ظروف سفالین با لعاب یک رنگ آبی ، سبز و یا لاجوردی و فیروزه ای از دیگر انواع ظروف این دوره می باشند که در دوره های قبل نیز حتی پیش از اسلام ساخته می شده است.
کاشان در دوره دوم ( بعد از اسلام ) مرکز ساخت کاشی های بسیار زیبای زرین فام بوده و به همین دلیل نیز نام کاشی در فارسی از نام این شهر منسوب به کاشان گرفته شده است.
در دوران صفویه صنعت سرامیک رشد و بالندگی ویژه ای داشته و انواع ظروف آبی و سفید تولید و به کشورهای اروپايی صادر می شده است . ساخت انواع ظروف زرین فام و پرسلان نرم ایرانی معروف به ظروف گمبرون (gombroon ware) نیز در این دوره بوده است. نام گمبرون نامی است که اروپائیان به این نوع پروسلان اطلاق نموده اند. چرا که این ظروف در دوران صفویه به وسیله هلندی ها و کمپانی هند شرقی از بندر گمبرون ( بندر عباس ) به اروپا صادر می شده است.
کاشی هفت رنگ روی دیوارهای مسجد شاه و مسجد شیخ لطف ا... در اصفهان نیز از دیگر تولیدات صنعت سرامیک دوران صفویه می باشد . چینی که نیز از صنایع زبر مجموعه صنعت سرامیک جهان و ایران می باشد، همان گونه که اشاره شد قدمت بسیار زیادی در صنعت ایران داشته است. به طور کلی کلمه چینی در زبان فارسی سابقاً به معنی کليه ظروف صادر شد ه از کشور چین بکار رفته است .
کلمه china در انگلیسی نیز کم و بیش به همین مفهوم اشاره شده است. در زبان انگلیسی مخفف china ware که بیان کلی و پر ابهام بوده به کليه ظروفی که از کشور چین و دیگر کشورهای شرقی مثل ایران به اروپا صادر می شده اند، اطلاق می گردیده است. ( لازم به توضیح است که منظور ایران در دوران صفویه در خلال قرون هفده و هجده میلادی ) .
کلمه پرسلان ( porcelain ) گرفته شده از پرسلا نام یک نوع حلزون در دریای مدیترانه می باشد که صدف آن سفید و نیمه شفاف است . مارکوپولو در قرن سیزدهم برای اولین بار از این کلمه جهت نامیدن ظروف چینی استفاده نمود.
حال باید دید که امروزه از نظر صنعت سرامیک جهان تعریف چینی و پرسلان چیست و آیا به طور کلی تفاوتی بین چینی و پرسلان وجود دارد یا خیر؟
در آمریکا بر اساس استاندارد a.s.t.m( c242 ) چینی ، فرآورده سرامیک متراکم و سفید اعم از لعابدار و بدون لعابی است که برای مصارف غیر فنی مورد استفاده قرار می گیرد. ( برای مثال ظروف غذاخوری و غیره ) در حالیکه طبق تعریف رسمی رایج اروپا پرسلان فرآورده سرامیک متراکم و سفید اعم از لعابدار و بدون لعاب است که برای مصارف تکنیکی کاربرد دارد و در بریتانیا بر اساس تعاریف فنی ( diddi 963) کلمه پرسلان به معنی انواع ظروف و قطعات soft و یا hard porcelain است .
در حال حاضر با وجود تعداد حدود 20 کارخانه چینی در ایران با انواع روشهای تولیدی شامل فرم ، ریخته گری ، ایزواستاتیک این کشور دومین کشور تولید کننده و یکی از بزرگترین صادر کنند گان چینی با کیفیت مرغوب بوده و در این راستا توس چینی که از اولین کارخانجات سازنده چینی در کشور می باشد با قدمت بسیار زیاد سرد مدار تولید این محصول زیبا می باشد.