راهكارهایی جهت تقویت ایمان

راهكارهاى زیر را جهت تقویت ایمان پیشنهاد مى كنیم، اما قبل از آن این نكته را یادآورى مى كنیم كه حركت به سوی خدا امرى تدریجى است كه لازمه آن صبر و بردبارى و تلاش دائمى است و نمى توان انتظار داشت یك مرتبه به همه چیز رسید. باید سعى كنیم قدم به قدم پیش رویم. این راهكارها عبارتند از:
1. به مطالعه كتاب هاى مفید در زمینه هاى مذهبى بپردازید.
2. سعى كنید شركت فعال در تشكلهاى مذهبى داشته باشید .
3. شركت در مراسم جذاب مذهبی مثل زیارت عاشورا، دعاى توسل و مانند آن. روحیه توبه و انابه و مناجات با خدا را در خود به وجود آورید.
4. تا جایى كه ممكن است ارتباط خود را با لذایذ حرام مثل نوارها و سى دى هاى غیر مجاز و شركت در مجالس آلوده، رابطه با جنس مخالف و مانند آن قطع یا محدود كنید، زیرا اینگونه برنامه ها در تخریب ایمان بسیار مؤثر است.
5. آینده نگرى، احساس مسئولیت و توجه به عالم آخرت را در خود ایجاد كنید.
6. از صمیم قلب براى هدایت خودتان دعا كنید و بدانید كه اگر در كارتان جدیت و اخلاص داشته باشید، حتما موفق مى شوید .
7. به نظر مى رسد خلأ عمده‏اى كه موجب ترك نماز می شود مشكل فكرى است.
بنابراین راه اصلاح نیز تصحیح اندیشه می باشد كه البته كار آسانى هم نیست و نیازمند فرصتى طولانى و نیز استفاده از روش‏هاى اصولى و تدابیر خردمندانه است.
از جمله نكات قابل توجه اینكه :
اولًا، نیاز روحى و روانى هر انسانى است زیرا آدمى بدون یاد خدا گم گشته‏اى حیران در ظلمت سراى جهان است الا بذكر اللّه تطمئن القلوب، بالاخره رابطه این انسان با آفرینش چیست. آیا مى‏تواند در قبال آن بى‏تفاوت باشد، نماز پاسخى به این نیاز فكرى و این سئوال اساسى انسان است.
ثانیا، نماز دعوت كننده انسان به خیر است. نمازهاى پنجگانه همانند چراغ‏هایى هستند كه در مسیر طولانى و پیچ در پیچ و ظلمانى زندگى مسیر انسان را مشخص مى‏سازند و او را به راه مى‏خوانند.
ثالثا، نماز زیر بناى تشكیل جامعه اسلامى و تشكل آن است. هنگامى كه در ساعات معین همه مسلمانها رو به یك قبله مى‏ایستند و با اذكار و حركاتى معین به درگاه خدا عبادت مى‏كنند. عالى‏ترین هماهنگى عمیق در پرتو عبادت الهى در مسلمانان شكل مى‏گیرد و نماز، عملى است كه در مجموعه عقیده توحیدى، داراى معنا و فلسفه است. پس در آغاز بایستى این مجموعه شناخته شود تا نماز جایگاه خود را در ذهن و اندیشه باز نماید.
آنچه كه موجب مى‏گردد و برخى از نماز، رویگردان باشند و یا نسبت به آن تساهل كنند، ندانستن فلسفه نماز و یا دركى غلط از آن است. برخى چنین مى‏پندارند كه نماز انسان، نیازى را از خداوند برطرف مى‏كند كه البته خیالى واهى است. خداوند نیازى به هیچ مخلوقى ندارد. ازاین‏رو آنچه كه به عنوان عبادات بر آن تأكید شده، جملگى در جهت كمال انسان است.