كشاورزي-علوم دامي و طيور-دام-بانك مقالات مربوط به دام2

[فلفل نمك]

اثرات سويه و مقدار مصرف مخمر ساكاروميسس سرويسيه بر عملكرد پرواري، جمعيت كل باكتري هاي شكمبه و متابوليت هاي سرم خون گوساله هاي نر هلشتاين


رضايي مرتضي*,رضاييان محمد,جامعي پرويز,مرادي شهربابك محمد,ميرهادي سيداحمد

* مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي جهاد كشاورزي، استان تهران، تهران، ايران


هدف: مقايسه اثرات سويه و سطح مصرف مخمر ساكاروميسس سرويسيه در گوساله هاي پرواري.
طرح: آزمايش فاكتوريل 3×2.
حيوانات: 35 راس گوساله نر هلشتاين با ميانگين وزن اوليه 296.8 كيلوگرم.
روش: دام هاي مورد استفاده در پنج گروه با ميانگين وزن اوليه مساوي تقسيم و هر گروه يكي از جيره هاي آزمايشي شامل دوسويه مخمر در دو سطح X) و (2x با شاهد (بدون مصرف مخمر) را به مدت 135 روز دريافت كردند. سويه هاي مخمر شامل سويه تجارتي بيوساف و سويه تجارتي ايران مايه و مقدار X براي هر سويه به ترتيب برابر 2.5 و 5 گرم در روز به ازاي هر يكصد گرم وزن زنده دام بود. اجزا جيره كليه گروه ها جز در مورد نوع و مقدار مخمر با يكديگر يكسان و شامل 70 درصد كنسانتره و 30 درصد علوفه بود. افزايش وزن و مصرف خوراك روزانه گوساله ها در طول دوره آزمايش ثبت و ضريب تبديل خوراك براي هر گروه محاسبه گرديد. در پايان دوره پرواربندي از راه لوله مري از محتويات شكمبه حيوانات در سه زمان صفر، 3 و 6 ساعت پس از مصرف خوراك از وريد وداج حيوانات خونگيري و غلظت گلوكز، اوره، اسيد اوريك و تري گليسريد در آن اندازه گيري شد.
تجزيه و تحليل آماري: استفاده از طرح كاملا تصادفي در مورد عملكرد پرواربندي و از طرح بلوك هاي كامل تصادفي در مورد Ph، جمعيت ميكروبي ومتابوليت هاي سرم خون و تصحيح اختلافات در وزن اوليه حيوانات با استفاده از تجزيه كوواريانس.
نتايج: مصرف مخمر بيوساف در سطح X در مقايسه با گروه شاهد موجب رشد بهتر دامها گرديد. (1457 در مقابل 1351 گرم افزايش وزن روزانه) و اختلاف بين آنها معني دار بود (p<0.05) همچنين مخمر بيوساف موجب بهبود عددي ضريب تبديل غذايي گرديد. اثرات سويه و مقدار مصرف مخمر بر خوراك مصرفي روزانه نيز معني دار نبود. Ph مايع شكمبه حيوانات مصرف كننده مخمر بيوساف نسبت به ساير گروه ها بالاتر و اختلاف بين آنها معني دار بود (p<0.05). مخمر بيوساف سبب افزايش عددي تعداد كل باكتري هاي شكمبه گرديد. اثر مخمر بر متابوليت هاي سرم خون حيوانات آزمايشي نيز معني دار نبود.
نتيجه گيري: مصرف مخمر بيوساف سبب ثبات بهتر Ph محيط داخلي شكمبه و در نتيجه افزايش تعداد كل باكتري ها و فراهم شدن وضعيت مناسبتري براي تخمير در شكمبه گرديد كه حاصل آن رشد سريعتر حيوانات بود

[فلفل نمك]

بررسي اثر مكمل غذايي روغن ماهي غني از اسيدهاي چرب امگا -3 بر توليد و تركيبات شير گاو



حقيقي مسعود*,خوش باوررستمي حسين علي,سلماني علي,اميدي مسعود,دياني دردشتي ارمغان

* سازمان تحقيقات و آموزش كشاورزي، مركز تحقيقات ماهيان سردآبي مازندران، تنكابن، ايران


هدف: بهبود كيفي اسيدهاي چرب شير از طريق مكمل غذايي روغن ماهي غني از اسيدهاي چرب امگا-3 (خصوصا EPAو DHA) در جيره غذايي گاوهاي شيري.
طرح: كارآزمايي باليني.
حيوانات: 10 راس گاو شيري (5 راس در گروه آزمايش و 5 راس در گروه كنترل).
روش: خوراندن مقادير مختلف روغن ماهي (به ترتيب در هفته هاي اول و دوم ميزان 100 ميلي ليتر، در هفته سوم 300 ميلي ليتر و در هفته چهارم 500 ميلي ليتر در روز به ازاي هر راس گاو) حاوي اسيدهاي چرب غير اشباع زنجير بلند امگا-3 خصوصا دو اسيد چرب ايكوزاپنتاانوييك اسيد(eicosapentaenoic ,EPA) و دوكوزاهگزاانوييك اسيد (docosahexaenoic acid,DHA) به همراه جيره غذايي پايه در دو گروه شامل 1) گروه تيمار با روغن ماهي و 2) گروه كنترل.
تجزيه و تحليل آماري: داده هاي خام با برنامه نرم افزاري Instat بررسي شد. براي مقايسه تغييرات ميزان درصد چربي، پروتئين، ماده خشك، شير توليدي و اسيدهاي چرب اشباع و غير اشباع شير دو گروه از گاوها در هفته هاي يكسان از آزمون نمونه هاي مستقلunpaired t test استفاده شد و p<0.05 به عنوان سطح معني دار در نظر گرفته شد.
نتايج: نتايج بدست آمده از اين تحقيق نشان داد كه مقادير بالاي 100ميلي ليتر روغن ماهي ميزان درصد چربي شير را كاهش داد ولي تاثيري بر ميزان پروتئين و ماده خشك شير و نيز ميانگين شير توليد شده نداشتند. به علاوه اينكه موجب بهبود كيفي پروفايل اسيدهاي چرب شير گاوهاي گروه تيمار با روغن ماهي در مقايسه با شير گاوهاي گروه كنترل گرديد. در اين ارتباط درصد اسيدهاي چرب غير اشباع شير افزايش و درصد اسيدهاي چرب اشباع شير كاهش نشان دادند.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده از اين تحقيق و يافته هاي ديگر محققين مي توان بيان داشت كه وجود تركيبات روغن ماهي خصوصا اسيدهاي چرب EPA و DHA در جيره غذايي گاوهاي شيري جهت بهبود كيفي اسيدهاي چرب شير ضروري باشد.

[فلفل نمك]

مطالعه ميكروبيولوژيك و كلينيكال پاتولوژيك تورم مفصل عفوني در گاو


خضرايي نيا پروانه*,قراگزلو محمدجواد,نظيفي سعيد,نجفي جمال,حسني طباطبايي عبدالمحمد,يوسفي پرستو

* گروه علوم درمانگاهي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه تهران، ايران


هدف: بررسي تغييرات كلينيكال پاتولوژيك مايع مفصلي در تورم مفاصل باكتريايي گاو.
طرح: بررسي مقطعي.
حيوانات: 117راس گاو مبتلا به آرتريت و 48 راس گاو سالم.
روش: نمونه هاي مايع مفصلي117 راس گاو مبتلا به آرتريت و 48 راس گاو سالم در كشتارگاه هاي اطراف تهران گرفته شدند. كشت مايع مفصلي براي جدا كردن باكتري ها، ميكوپلاسماها و مخمرها انجام شد. مشخصات ظاهري و آزمايش هاي چسبندگي و لخته موسين بر روي مايع مفصلي دام هاي سالم و مبتلا انجام شد. تعداد گلبول هاي سفيد و ميزان پروتئين تام، گلوكز، فسفاتاز قليايي (alp)، آسپارتات آمينوترانسفراز (ast) و آلانين آمينوترانسفراز (alt) مايع مفصلي گاوهاي سالم و بيمار اندازه گيري شدند.
تجزيه و تحليل آماري: براي پي بردن به اختلالات آماري معني دار هر پارامتر در گروه هاي مختلف سالم و بيمار از آزمون هاي آناليز واريانس (anova) و چند دامنه اي دانكن استفاده شد.
نتايج: از كشت مايع مفصلي40 راس از گاوهاي مبتلا به آرتريت، ميكروارگانيسم جدا شد (34.3 درصد). عوامل ايجاد كننده آرتريت كه در كشت جدا شدند عبارت بودند از: ميكو پلاسما (46.3 درصد)، عوامل باكتريايي 32.7 درصد، عوامل مخمري 14.1درصد و عوامل مشترك (حضور توام ميكوپلاسما و ساير باكتري ها در 6.9 درصد). در بيشتر موارد آلودگي هاي مفاصل با عوامل باكتريايي و ميكوپلاسمايي، آزمايش لخته موسين و ويسكوزيته مايع مفصلي ضعيف و متوسط بود. در مقايسه با گروه شاهد، تعداد گلبول هاي سفيد، فعاليت آنزيم هاي Alt,alp,ast و ميزان پروتئين تام مايع مفصلي در عفونت هاي باكتريايي، ميكوپلاسمايي و مخمري مفاصل مبتلا به طور معني داري افزايش (p<0.05) و ميزان گلوكز مايع مفصلي به طور معني داري كاهش يافته بود.(p<0.05)
نتيجه گيري: 3.4 درصد گاوهاي مورد مطالعه مبتلا به آرتريت بودند. در 66 درصد موارد، هيچگونه باكترياي از مايع مفصلي گاوهاي مبتلا جدا نشد كه نشان دهنده حضور ساير عوامل ايجاد كننده آرتريت مانند ويروس ها و واكنش هاي ايمونولوژيك مي باشد.

[فلفل نمك]

گزارش راديوگرافي پان اوستئايتيس (Panosteitis) در سگ


غديري عليرضا*,آويزه رضا

* گروه علوم درمانگاهي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهيد چمران، اهواز، ايران


هدف: ارايه يافته هاي باليني و راديوگرافي يك بيماري استخواني در سگهاي جوان كه سابقه اي از گزارش آن در ايران در دسترس نيست.
طرح: گزارش درمانگاهي.
حيوان: پنج قلاده سگ (چهار نر و يك ماده) 8 تا 11 ماهه.
روش: مطالعه باليني و راديوگرافي از اندام هاي حركتي درگير و اندام هاي حركتي بدون نشاني باليني.
نتايج: درد و لنگش در يك يا هر دو اندام حركت قدامي، بدون سابقه تروما تنها نشاني باليني آنها بود. نشاني هاي راديوگرافي پان اوستئايتيس به صورت افزايش راديواپسيته در بخش مركزي استخوان هاي دراز اندام حركتي، در استخوان هاي زند زبرين و زند زيرين در تمامي موارد و در استخوان هاي بازو، قلم دست و ران به طور موردي مشاهده شد.
نتيجه گيري: بيماري سگ هاي مبتلا، بر اساس يافته هاي باليني و راديوگرافي، پان اوستئايتيس تشخيص داده شد كه مي تواند مورد توجه دامپزشكان شاغل در درمانگاه هاي دام هاي كوچك قرار گيرد.

[فلفل نمك]

بررسي پادگن هاي توموري ناشي از ويروس لكوز گاو در عقده هاي لمفاوي و مقايسه آن با كشت سلولي Flk آلوده به ويروس


نيك بخت بروجني غلام رضا*,همت زاده فرهيد,محبوبي بختيار

* گروه ميكروب شناسي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه تهران، تهران، ايران


هدف: مقايسه پادگن هاي عقده هاي لمفاوي توموري مبتلا به لكوز گاوي با كشت سلولي Flk آلوده به ويروس با روش ايمنوبلاتينگ.
طرح: مطالعه مشاهده اي.
نمونه ها: تعداد 19 عقده لمفاوي مبتلا به لكوز و دو نمونه عقده لمفاوي گاوهاي سالم.
روش: آزمون الكتروفورزsds-page و وسترن بلات بر روي عصاره تمامي عقده هاي لمفاوي مبتلا و سالم و عصاره كشت سلول Flk آلوده به ويروس صورت گرفت.
نتايج: الگوي الكتروفورتيك با آزمون Sds-page در تمامي نمونه هاي مبتلا به نمونه عقده لمفاوي سالم مقايسه شدند و تفاوت قابل ملاحظه اي مشاهده نگرديد. باندهاي 54، 52، 47، 46، 44، 43، 39 و 36 كيلو دالتون تنها در عقده هاي لمفاوي مبتلا مشاهده شد. باندهاي 72 و 57 كيلو دالتون در همه نمونه هاي عقده لمفاوي سالم و مبتلا و همچنين نمونه ياخته هاي آلوده به ويروس لكوزگاوي (flk-blv) مشاهده شد. پروتئين 48 كيلو دالتون تنها در يك پروفايل و مشابه با پروتئيني ايمونوژنيك در عصاره كشت سلول Flk-blv بود.
نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق حداقل حضور هشت پروتئين ايمنوژنيك مختلف را در عقده هاي لمفاوي مبتلا به لكوز به اثبات مي رساند. پروتئين ايمونوژنيك با وزن 48 كيلو دالتون در يك نمونه عقده لمفاوي مبتلا و نمونه Flk-blv مي تواند پادگني ويروسي باشد كه در شرايط خاص نمود مي يابد. در مجموع از بررسي كل نمونه ها سه پروفايل متمايز در بين تومورهاي لمفاوي مشخص گرديد.

[فلفل نمك]

بررسي تغييرات آلكالاين فسفاتاز، آسپارتات ترانس آميناز، گاماگلوتاميل ترانسفراز و بيليروبين سرم در گاوهاي مبتلا به تيلريوزيس (تب ساحل مديترانه اي)


قدردان مشهدي عليرضا*,راضي جلالي محمد,كاوند محمد

* گروه علوم درمانگاهي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهيد چمران اهواز، ايران


هدف: تعيين مقادير آلكالاين فسفاتاز، آسپارتات ترانس آميناز، گاماگلوتاميل ترانسفراز و بيلي روبين سرم در گاوهاي مبتلا به تيلريوزيس (تب ساحل مديترانه اي)
طرح: مطالعه بر روي گروه بيمار و شاهد.
حيوانات: 50 راس گاو مبتلا به تيلريوزيس ارجاع داده شده به بيمارستان دامپزشكي دانشگاه شهيد چمران اهواز و 50 راس گاو به ظاهر سالم.
روش: پس از معاينه باليني گاوهاي بيمار، ثبت نشانه هاي باليني آنها و تاييد تشخيص تيلريوزيس خونگيري انجام شده و ميزان GGT, AST, ALP و بيلي روبين سرم تعيين مي گرديد. مقدار فاكتورهاي بيوشيميايي فوق در گاوهاي سالم نيز مشخص مي شد.
تجزيه و تحليل آماري: آزمون آناليز واريانس يك طرفه و آزمون t
نتايج: در مطالعه حاضر عقده هاي لنفاوي در 90 درصد از دامهاي بيمار بزرگ شده بود. همچنين در 60 درصد از بيماران تب و وضعيت غيرعادي مخاطات مشاهده شد. ميزان متوسط GGT ,AST,ALP، بيلي روبين تام و بيلي روبين مستقيم به ترتيب 69.3 (واحد بين المللي در ليتر)، 62 (واحد بين المللي در ليتر)، 10.6 (واحد بين المللي در ليتر)، 0.58 (ميلي گرم درصد ميلي ليتر) و 0.38 (ميلي گرم درصد ميلي ليتر) تعيين گرديد و اختلاف بين دامهاي به ظاهر سالم و بيمار از نظر ميزان اين مواد بسيار معني دار بود. (P<0.01) به علاوه ميزان ALP در گروههاي سني مختلف اختلاف آماري را مشخص ساخت. اين اختلاف در دامهاي سالم بسيار معني دار (P<0.01) و در دامهاي بيمار معني دار (P<0.05) بود.
نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين بررسي به نظر مي رسد كه آسيب كبدي واجد نقش با اهميتي در بيماريزايي تيلريوزيس باشد.

[فلفل نمك]

آفلاتوكسين M1 و پنيرهاي سفيد ايراني


كامكار ابوالفضل*,جاهدخانيكي غلام رضا,بكايي سعيد,حسيني هدايت

* گروه بهداشت مواد غذايي، دانشکده دامپزشکي، دانشگاه تهران، تهران، ايران


هدف: تعيين ميزان حضور آفلاتوكسين M1 در پنيرهاي توليدي توسط كارخانجات مختلف در استان تهران.
طرح: مطالعه مقطعي.
تعداد نمونه: 80 نمونه پنير سفيد ايراني.
روش: توسط كروماتوگرافي
آناليز آماري: آناليز واريانس يك طرفه و آزمون توكي.
نتايج: AFM1 در 83.3 درصد نمونه هاي پنير مورد آزمايش يافت شد. محدوده مقادير آلودگي در ماههاي مختلف سال متفاوت بود. در ماههاي خرداد، شهريور، آذر و اسفند مقادير AFM1 به ترتيب در محدودهاي 197-1423، 177-1274، 179-1506 و 219-2918 نانوگرم در هر كيلوگرم قرار داشت. در حالي كه ميانگين غلظت آفلاتوكسين M1 در اين ماهها به ترتيب 549.7، 503.9، 602.1 و 749.6 نانوگرم در هر كيلوگرم بود.
بالاترين ميانگين AFM1 در نمونه هاي ماه اسفند 2918 ng/kg و پايين ترين ميانگين AFM1 در نمونه هاي ماه شهريور 177 ng/kg ثبت گرديد.
بررسي آماري نشان داد كه تفاوت معني داري بين ميانگين AFM1 در نمونه هاي پنير جمع آوري شده در ماههاي خرداد، شهريور، آذر و اسفند وجود ندارد (p>0.05) اما ميانگين AFM1 مربوط به نمونه هاي پنير جمع آوري شده در فصول بهار و تابستان به طور معني داري پايين تر از نمونه هاي جمع آوري شده در فصول پاييز و زمستان مي باشد.
تجزيه و تحليل آماري: آناليز واريانس يكطرفه و آزمون Tukey.
نتيجه گيري: با توجه به حضور بالاي AFM1 در نمونه هاي پنير مي توان نتيجه گرفت كه احتمالا جيره غذايي دامهاي توليد كننده شير تحويلي به كارخانجات پنيرسازي، حاوي مقادير بالاي آفلاتوكسين بوده و اين امر به طور قابل ملاحظه اي مي تواند براي سلامتي انسان خطرناك باشد.

[فلفل نمك]

شناسايي و تشخيص سالمونلا در مدفوع گاو با استفاده از روش واكنش زنجيره اي پليمراز (PCR)


زهرايي صالحي تقي*,محزونيه محمدرضا,وطن خواه جواد

* گروه ميکروبيولوژي، دانشکده دامپزشکي، دانشگاه تهران، تهران، ايران


هدف: شناسايي جدايه هاي سالمونلا ها در نمونه هاي مدفوع گاو و با استفاده از ژن ompC.
طرح: مطالعه تجربي.
روش: دويست نمونه مدفوع گاو )شامل 50 نمونه از مشهد، 20 نمونه از زنجان، 30 نمونه از موسسه تحقيقاتي امين آباد، 30 نمونه از بيمارستان مردآباد و 70 نمونه از گاوداري هاي اطراف تهران( جمع آوري و بر روي آنها به موازات كشت ميكروبي و سروتايپينگ، PCR بر اساس ژن ompC انجام گرفت. همچنين تعداد 25 جدايه سالمونلاي جدا شده از نمونه هاي مرضي مختلف از شهرستان شهر كرد نيز از نظر حضور ژن ompC با روش PCR مورد بررسي قرار گرفت. بعد از غني سازي نمونه هاي مدفوعي در آبگوشت سلنيت F، DNA نمونه ها با روش جوشاندن استخراج و با استفاده از پرايمرهاي (S18) JPF و (S19) JPR آزمايش PCR انجام گرفت. در نهايت محصول PCR بر روي ژل آگاروز 1.5 درصد الكتروفورز شد و بعد از رنگ آميزي ژل با اتيديوم برومايد حضور باند 159 جفت بازي ژن ompC در نمونه ها و همينطور 25 سويه سالمونلا جستجو گرديد.
نتايج: از 200 نمونه مدفوع، 14 نمونه ) 7 درصد( در آزمايش PCR از نظر ompC مثبت شدند. در صورتي كه يك نمونه از آن ها در هر دو آزمايش PCR و كشت ميكروبي مثبت بود. همه 25 جدايه سالمونلاي جدا شده از نظر ژن ompC در آزمايش PCR مثبت بودند.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده در اين تحقيق مي توان گفت كه تعيين ژن ompC با روش PCR به دنبال غني سازي مدفوع مي تواند يك روش مناسب براي جستجوي سالمونلا ها در نمونه هاي مدفوع باشد.

[فلفل نمك]

جداسازي سالمونلا دابلين از مدفوع گاوهاي مبتلا به تنگي راست روده


تقي پوربازرگاني تقي,زهرايي صالحي تقي,طباطبايي وكيلي سيدمهدي



در طي سه ماه در سال 1379 تعداد 7 راس گاو دچار تنگي راست روده (Rectal Stricture) شدند. سن مبتلايان بين 12 تا 48 ماه و دامهاي ماده از نظر توليد مثلي وضعيت هايي همچون غير آبستن (يک راس) تازه کل خورده (يک راس)، آبستن 4 تا 5 ماهه (دو راس)، آبستن سنگين (يک راس) و 48 ساعت بعد از زايمان (دو راس) را داشتند و دام نر جهت پرواربندي در حدود يک هفته قبل به دامداري آورده شده بود. بيماران از هفت دامداري مختلف با جمعيت هاي دامي بين 3 تا 65 راس در هفت روستاي متفاوت از حومه ورامين بودند. در سابقه دامهاي بيمار درجاتي از کاهش اشتها تا بي اشتهايي، يبوست، اسهال خوني، مدفوع خوني به رنگ روشن و مدفوع خوني به رنگ تيره و زورپيچ وجود داشت. در کالبدگشايي يکي از گاوهاي بيمار در حفره صدري و حفره بطني (پيش معده ها و شيردان) ضايعه قابل توجهي مشاهده نشد. در روده کوچک بخصوص ايلئوم التهاب و خونريزي وجود داشت. در روده بزرگ خونريزي ديده مي شد و جدار آن ضخيم و داراي غشا کاذب بود که بويژه در راست روده در حدود 10 سانتي متر به مقعد اين ضايعه کاملا قابل توجه بود. از دو راس گاو بيمار نمونه مدفوع به آزمايشگاه ميکروبيولوژي دانشکده دامپزشکي دانشگاه تهران ارسال شد که پس از کشت و انجام آزمايشات مختلف سالمونلا دابلين از نمونه ها جدا گرديد. با توجه به منابع موجود اين اولين گزارش از بروز تنگي راست روده در گاو در اثر سالمونلا دابلين مي باشد

[فلفل نمك]

بررسي آلودگي باكتريايي بستني هاي سنتي شهر اهواز


جمشيديان محمود,تقوي شبنم



در این بررسی تعداد 100 نمونه بستنی سنتی، از مکانهای مختلف تولید و توزیع این فرآورده در پنج منطقه مختلف شهر اهواز جمع آوری شده و از نظر آلودگی باکتریایی مورد آزمایش قرار گرفت. در آزمون شمارش کلی باکتریایی، 88 درصد از نمونه ها دارای آلودگی بیش از حد مجاز (گرم/ 5´105<) بودند و متوسط میزان آلودگی در نمونه های آلوده، 3.13´106 در هر گرم بستنی بود. 83 درصد از نمونه ها آلوده به باکتریهای خانواده انتروباکتریاسه به میزان بیش از حد مجاز (گرم/ 102<) بودند و متوسط میزان آلودگی در نمونه های آلوده، 9.63´103 در هر گرم بستنی بود. باکتری اشریشیاکلی از 6 درصد از نمونه های مورد آزمایش جدا شد. 61 درصد از نمونه ها آلوده به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به میزان بیش از حد مجاز (گرم/102<) بودند و متوسط میزان آلودگی در نمونه های آلوده، 7.84´103 در هر گرم بستنی بود. یافته های این بررسی نشان داده است که بستنی های سنتی مصرفی در مناطق مختلف شهر اهواز از حیث آلودگی باکتریایی کم و بیش مشابهند. همچنین میزان آلودگی در دو فصل سرد و گرم اختلاف معنی داری ندارند.