فرضیات جدید دانشمندان درباره حضور میکروارگانیسمهای حاضر بر روی "تیتان"بزرگترین قمر سیاره زحل نشان می دهد که موجودات فرازمینی می توانند بسیار بدبو باشند و بنابراین هیچ چیز شاعرانه ای در دیدار انسان با بیگانگان فضایی وجود ندارد. به گزارش خبرگزاری مهر، نتایج بررسیهای محققان موسسه تکنلوژی ماساچوست نشان می دهد که دیدار انسان با بیگانگان فضایی می تواند چندان خوشایند نباشد.

به گفته این محققان، مواد شیمیایی پایه حیات ارگانیسمهای فرازمینی به گونه ای است که این موجودات بوی وحشتناکی دارند که این بو می تواند برای انسان بسیار کشنده باشد.
این دانشمندان فرضیه خود را با بررسی تیتان بزرگترین قمر زحل توسعه دادند. سرپرست این تیم تحقیقاتی که نتایج یافته های خود را امروز سه شنبه 13 آوریل در کنگره نجوم انگلیس در گلاسگوی اسکاتلند عرضه کرد در این خصوص گفت: "حیات نیاز به مایع دارد بنابراین اگر روی تیتان اشکالی از حیات وجود داشته باشد این ارگانیسمها باید برپایه متان مایع و نه برپایه آب به حیات خود ادامه دهند. این بدان معنی است که اساس مواد شیمیایی این موجودات کلا با پایه شیمیایی انسان متفاوت است."
براساس گزارش "اسپیس"، تصاویری که کاوشگر کاسینی در ژانویه 2005 از کوهها، رودخانه ها و دریاچه های متان تهیه کرد نشان می دهند که این قمر زحل از مایع متان و اتان پوشیده شده است.
تیتان دو برابر بزرگتر از قمر زمین بوده و ظاهری مات، یخی و نارنجی رنگ دارد. فاصله این قمر تا خورشید 10 برابر بیشتر از فاصله زمین تا خورشید است و بنابراین دمای سطح آن بسیار پایین و حدود 180- سانتیگراد است.
به گفته این دانشمند، میکروارگانیسمهایی که بتوانند روی تیتان زندگی کنند از مولکولهای سازگار با یک متابولیسم برپایه متان تشکیل شده اند. تنوع عناصر تشکیل دهنده این مولکولها بسیار بیشتر از مولکولهای زمینی است.
همچنین این مولکولها بسیار کوچکتر و از نظر شیمیایی واکنش پذیرتر هستند و برای اینکه بتوانند در متان مایع حل شوند نباید بیشتر از 6 اتم داشته باشند. در حالی که این رقم برای مولکولهای زمینی 10 مولکول است.
از سویی دیگر حدود سه هزار و 400 مولکول می توانند در سطح تیتان وجود داشته باشند که از میان آنها کربن، نیتروژن، اکسیژن، گوگرد و فسفر از همه بیشترند.
این پژوهشگر "ام. آی. تی" در این خصوص توضیح داد: "علاوه بر تمام این مسائل، باید انواع مختلف پیوندها و عناصری را که می توانند به صورت اشکال ناپایدار و غیرعادی وجود داشته باشند مورد بررسی قرار گیرند. انرژی فاکتور دیگری است که می تواند بر روی حیات در تیتان اثر بگذارد. با یک نور خورشید برابر با 10 درصد از نوری که زمین دریافت می کند، انرژی بر روی تیتان یک منبع با ارزش است. بنابراین می توانیم ارگانیسمهایی را تصور کنیم که به آهستگی رشد می کنند."
این محقق در پایان نتیجه گیری کرد: "برخلاف آن چیزی که در فیلمهای هالیوودی نشان داده می شود اگر تنها یکی از این بیگانگان فضایی به یک محیط سازگار با حیات انسان منتقل شود می تواند بلافاصله منفجر شود و بخاراتی را ساطع کند که این بخارات می توانند تمام موجودات پیرامون خود را نابود کنند. در حقیقت این موجودات می توانند بوی وحشتناکی داشته باشند. بنابراین هیچ چیز شاعرانه ای نمی تواند در دیدار فضاییها و زمینیها وجود داشته باشد."
به گزارش مهر، پیش از این اخترشناس رصدخانه سلطنتی انگلیس با تاکید به این نکته که شاید رفتار بیگانگان فضایی با انسان چندان دوستانه نباشد هشدار داد دولتها و سازمان ملل برای کنترل عواقب ارتباط اتفاقی انسان با این موجودات "فعلا خیالی" باید تمهیدات جدی اتخاذ کنند.
این هشدار در پی گفتگوهایی که بر تسریع جستجو برای یافتن بیگانگان یا حیات در خارج از سیاره زمین انجام گرفته، اعلام شده است. "مارک کوکلا" اخترشناس رصدخانه سلطنتی گرینویچ می گوید نتایج برقراری ارتباط با نسلی فرازمینی که هنوز مدرکی از وجود آنها به دست نیامده است لزوما نمی تواند نتیجه ای باشد که انسان به آن امیدوار است و به همین دلیل برای بررسی نتایج احتمالی خوب یا بد باید دولتهای مختلف و سازمان ملل در انجام این مطالعات مشارکت داشته باشند.
موضوع بیگانگان فضایی نخستین بار 51 سال قبل مطرح شد. در حقیقت در 19 سپتامبر 1959 دو فیزیکدان به نامهای "جوزپه کوکونی" و "فیلیپ مورسون" مقاله کوتاهی را در مجله علمی "نیچر" منتشر کردند و در آن نشان دادند که بسامدهای سازگاز با گوش دادن، بسامدهایی هستند که در طول موج بین 18 تا 21 سانتیمتر قرار دارند. روی این بسامدها "اکسی دریل" و "هیدروژن خنثی" ساطع می شوند. تمدنی که می خواهد با بیگانگان ارتباط برقرار کند باید دلایل خوب منطقی برای انتخاب آنها داشته باشد.
عنوان مقاله کوکونی و موریسون، "جستجو برای ارتباطات بین ستاره ای" بود و بیان می داشت: "احتمال موفقیت به سختی قابل ارزیابی است. در هر حال اگر جستجو را آغاز نکنیم، احتمال موفقیت بی شک برابر با هیچ خواهد بود