خبرگزاري فارس: مدير پروژه ماهواره اميد گفت: در زمان پرتاب ماهواره اميد به فضا، پربيننده‌ترين سايت فضايي دنيا لحظه به لحظه مسير ماهواره را دنبال مي‌كرد و كاركرد آن را گزارش مي‌داد.


به‌ گزارش خبرگزاري فارس از شيراز، مهدي نصيري شنبه شب در جمع دانشجويان دانشگاه شيراز افزود: پس از پرتاب ماهواره اميد بايد با ايستگاه‌هاي فضايي ارتباط برقرار و سيگنال دريافت مي‌كرد و در آن هنگام كشورهاي دنيا نمي‌توانستند موفقيت ماهواره اميد را كتمان كنند.
نصيري تأكيد كرد: ماهواره اميد از طريق پربيننده‌ترين سايت فضايي دنبال مي‌شد نه به اين خاطر كه ايران ماهواره ساخته بود بلكه به اين علت كه ايراني ماهواره ساخته بود كه 30 سال در تحريم به سري مي‌برد و همه مي‌خواستند بدانند چگونه كشوري با اين شرايط بدون اتكا به كشورهاي ديگر ماهواره ساخته است.
مدير پروژه ماهواره اميد ابراز داشت: هنگام پرتاب ماهواره اميد، ايران نهمين كشوري بود كه صاحب پرتابگر ماهواره شد.
وي ادامه داد: پيش از آن فقط هشت كشور آمريكا، انگليس، فرانسه، روسيه، چين، ژاپن، هند و اسرائيل مجهز به پرتابگر بودند و ايران به‌عنوان نهمين كشور دنيا صاحب پرتابگر شد.
نصيري گفت: پرتاب ماهواره به فضا، غرور ملي و خود‌باوري را در وجود ما تقويت كرد.
وي در ادامه تصريح كرد: در طول كار طراحي و ساخت ماهواره، سختي‌ها و كاستي‌هاي بسياري را متحمل شديم و ابتدا كار را در يك انباري از ساختمان يكي از صنايع آغاز كرديم.
نصيري گفت: تا قبل از سال 76 هيچ‌گونه فعاليتي در رابطه با ساخت ماهواره يا فضا در كشور وجود نداشت.
وي اضافه كرد:‌ در همان سال 76 مركز تحقيقات عالي الكترونيك در صاايران تشكيل شد و با حضور جمعي از اساتيد دانشگاه‌ها در حوزه I.T.C اولين ارتباط بين صنعت و دانشگاه در حوزه فضا اتفاق افتاد.
مدير پروژه ماهواره اميد تصريح كرد: ‌لازمه كاري كه براي اولين بار در كشور انجام مي‌شود، حمايت معنوي و مادي است كه ما نه تنها مورد حمايت قرار نگرفتيم بلكه تعدادي از مسئولان كه فعاليت ما را مشاهده مي‌كردند با تمسخر، ما را از ادامه كار منع مي‌كردند و مي‌گفتند با اين امكانات ناچيز و پشتوانه نه‌چندان بالا به جايي نمي‌رسيد.
وي اظهار داشت: در طول كار 150 نفر محقق در مركز تحقيقات ما تربيت شدند اما تعداد اندكي ماندگار شدند و در طول اين سال‌ها ريزش نيرو هم زياد داشتيم.
نصيري گفت: در طول سال‌هاي 76 تا 79 كار ما فقط تحقيقات بود و مطالعه و تحليل كتاب، مقالات، مجلات و اينترنت منابع تحقيقاتي ما را تشكيل مي‌داد.
مدير پروژه ماهواره اميد اظهار داشت: در سال 79 پروژه مشتركي با هندي‌ها داشتيم و كار خيلي خوب پيش مي‌رفت اما در مرحله طراحي ماهواره بوديم كه گروه هندي با اينكه قرارداد داشتند ما را ترك كردند و رفتند و علت اين كار را تهديد آمريكا ذكر كردند.
وي افزود: در آن سال ما طراحي ماهواره سنجشي را انجام داديم.
نصيري گفت: در سال 84 از لحاظ علمي رشد قابل توجهي كرديم و از مرحله پروژه به صنعت تبديل شديم.
وي گفت: پس از آن با روسي‌ها همكاري كرديم و سعي داشتيم از تجربيات آنها در طراحي و ساخت ماهواره استفاده كنيم.
نصيري اذعان كرد: در كشور روسيه ناملايمات زيادي را تحمل كرديم و رفتار آنها با اكيپ اعزامي ما تحقيرآميز بود.
مدير پروژه ماهواره اميد تأكيد كرد: رفتار تحقيرآميز روسي‌ها در همكاري دو‌جانبه به ما آموخت كه چشمداشتي به كشورهاي ديگر نداشته باشيم و خودمان در كشور ماهواره توليد كنيم.
نصيري كاركرد ماهواره را در سه گروه ذكر كرد و افزود: ماهواره L.E.O كه ماهواره در مدار با ارتفاع كم است و براي عكس‌برداري از سطح زمين كاربرد دارد و گروه دوم M.E.O يا ماهواره در مدار ارتفاع متوسط است كه بيشتر براي مخابرات كاربرد دارد و G.E.O يا ماهواره با ارتفاع بسيار بالا است كه براي تحقيقات در سطوح بالاتر به‌كار مي‌رود.
نصيري اصلي‌ترين كاربرد ماهواره را سنجش از دور عنوان كرد و افزود: ارسال و دريافت پيام‌هاي مخابراتي از ديگر كاركردهاي ماهواره است.
وي گفت: ‌دستاوردهاي سفير اميد ورود به باشگاه فضايي دنيا، تأسيس مركز مونتاژ و تست ماهواره، ايجاد تيم جامع طراحي و ساخت ماهواره، آشنايي با استانداردهاي فضايي، تعريف پروژه‌هاي تحقيقاتي، مديريت پروژه‌هاي فضايي، بومي‌سازي ماهواره اميد، ماموريت پايه، دريافت سيگنال بعد از ورود در مدار، پرتاب موفق موشك حامل و عملكرد صحيح ماهواره در مدار است.