در این مدل ، منطق برنامه و اکثر عناصر بخش رابط کاربر بر روی سرویس دهنده باقی می مانند . در ادامه ، تغییرات مورد نیاز رابط کاربر برای برنامه مرورگر ارسال می گردد ، در مقابل این که تغییرات از طریق اجرای اسکریپت های سمت سرویس گیرنده ایجاد شوند . رویکرد فوق ما را به یاد مدل سنتی صفحات ASP.NET می اندازد . مدلی که بر اساس آن ، سرویس دهنده بخش رابط کاربر را در هر مرتبه postback ایجاد و آن را برای مرورگر و به منظور تفسیر و نمایش یک صفحه جدید ارسال می نماید .
تفاوت مدل فوق با مدل سنتی صفحات ASP. NET در این است که صرفا” قسمت هائی از بخش رابط کاربر که می بایست تفسیر گردند برای برنامه مرورگر ارسال می شوند ( در مقابل تمام صفحه ) . مهمترین دستاورد رویکرد فوق ، بهبود محسوس میزان تعامل و تاخیر در برنامه های وب است .
شکل ۲ ، ماهیت مدل پیاده سازی با محوریت سرویس دهنده را نشان می دهد .

شکل ۲ : مدل پیاده سازی با محوریت سرویس دهنده
رویکرد فوق برای بسیاری از پیاده کنندگان ASP. NET جالب است . چراکه در این مدل به پیاده کنندگان امکان نگهداری هسته رابط کاربر به همراه منطق برنامه بر روی سرویس دهنده داده می شود .عدم تاثیر پذیری این نوع برنامه ها از عملیاتی نظیر غیرفعال کردن جاوا اسکریپت در مرورگر ، باعث شده است که ادامه حیات و سرویس دهی آنها مستقل از پارامترهای تاثیرگذار در سمت سرویس گیرنده باشد .
در زمان کار با کنترل هائی نظیر GridView و Repeater در ASP. NET ، مدل فوق ساده ترین و مطمئن ترین روش را ارائه می نماید .