USS Iowa BB-61 توپخانه‌ی شناور
نبردناو عظیم‌الجثه‌ی "USS Iowa "BB-61 (چماق بزرگ) اولین نبردناو از نبردناوهای کلاس خود است و تنها نبردناو کلاس خود است که در طول جنگ‌جهانی دوم در نبردهای اقیانوس اطلس شرکت‌کرده‌است.
این نبردناو در طول جنگ‌جهانی دوم در اقیانوس اطلس علیه نبردناو آلمانی Tirpitz بکارگرفته‌شد. در سال 1944 این نبردناو راهی اقیانوس اطلس شد تا در عملیات جزایر مارشال شرکت کند. این نبردناو در نبرد علیه کره‌ی شمالی بکارگرفته‌شد و با شلیک‌های ویرانگر خود خساراتی جدی به تاسیسات بندری کره‌ی شمالی وارد کرد و پس از آن به ناوگان شناورهای ذخیره‌ی ایالات متحده پیوست. در سال 1984 و در پی حضور ناوهای شوروی در اقیانوس آرام و اطلس، مجددا وارد خدمت شد. در آپریل سال 1989 انفجاری در دسته‌ی دوم توپ‌های این نبردناو رخ‌داد که سبب کشته‌شدن 47 نفر از خدمه شد.
این نبردناو سرانجام در سال 1990 از خدمت خارج‌شد. و اکنون در سانفرانسیسکو مستقر است و منتظر است تا به موزه‌ی شناورهای ایالات متحده فرستاده شود. این نبردناو تنها نبردناو از کلاس خود است که به نمایش عمومی گذاشته‌نشده‌است.
ساخت
Iowa اولین نبردناو از دسته‌ی نبردناوهای سریع "fast battleship" است. طراحی این نبردناو در سال 1938 آغاز شد؛ در 27 آگوست 1942 تحت اسپانسری خانم lo Wallacel (همسر پرزیدنت Henry Wallace) به آب انداخته‌شد؛ در 22 فوریه سال 1943 تحت فرماندهی کاپیتان John L. McCrea رسما وارد خدمت شد.
توپ‌های اصلی Iowa نه توپ دریایی 16اینجی (406میلیمتری) Mark 7 است. این توپ‌ها قادرند گلوله‌هایی با وزن 1200 کیلوگرم را تا فاصله‌ی 22 مایل دریایی (44 کیلومتر) شلیک کنند. توپ‌های ثانویه‌ی رزم‌ناو تعداد 12 توپ 5 اینجی (127میلیمتری) است که دارای برد 14 کیلومتر است. با ظهور قدرت‌های هوایی و ناوهای هواپیمابر نیاز به توپ‌های هوایی در رزم‌ناو احساس شد؛ بنابراین رزم‌ناو با توپ‌های 20 میلیمتری Oerlikon و 40 میلیمتری Bofors تجهیز شد؛ در سال 1984 این توپ‌ها از نبردناو حذف شده و جای خود را به توپ‌های Phalanx CIWS دادند همچنین تعدادی سلول شلیک چهارگانه‌ی جهت شلیک موشک تام هاوک و موشک‌های هارپون به نبردناو اضافه شد.
جنگ‌جهانی دوم 1943-1945
در 24 فوریه‌ی 1943 یک سری آزمایشات دریایی بر روی این نبردناو انجام‌شد؛ در 27 آگوست همان سال این نبردناو جهت مقابله با نبردناو آلمانی Tirpitz راهی آب‌های اقیانوس اطلس شد؛ چراکه اخباری مبنی بر فعالیت این نبردناو در آب‌های نروژ به گوش دولتمردان ایالات متحده رسیده‌بود. سپس در 29 اکتبر جهت انجام یک سری تعمیرات به بندر Norfolk انتقال یافت.
این نبردناو در دوم ژانویه‌ی 1944 راهی اقیانوس آرام شد؛ در 7 ژانویه از کانال پاناما عبور کرد تا در عملیات جزایر مارشال شرکت کند. از 29 ژانویه تا 3 فوریه این نبرد ناو به حمایت از کشتی‌های جنگی ایالات متحده در نبرد علیه جزایر Kwajalein و Eniwetok پرداخت. عملیات بعدی Iowa شرکت در نبرد علیه پورت نظامی ژاپنی واقع در جزیره‌ی Truk واقع در مجمع‌الجزایر Carolin بود. در 16 فوریه‌ی 1944 این نبرد ناو مامور از بین بردن ناوهای ژاپنی که از شمال فرار کرده‌بودند شد. سرانجام پس از انجام عملیات‌های مشابه فراوان و پس از بمباران اتمی ژاپن این نبردناو وارد توکیو شد. پس از آن در سپتامبر سال 1948 این نبردناو از نیروی دریایی خارج شد.
جنگ علیه کره‌ی شمالی
در سال 1950 کره‌ی شمالی به کره‌ی جنوبی حمله‌کرد. در پی این اقدام کره‌ی شمالی، نیروهای ایالات متحده مستقر در منطقه جهت حمایت از کره‌ی جنوبی از خود واکنش نشان دادند. در 14 ژولای سال 1951، Iowa مجددا فعالیت خود را آغاز کرد؛ در 25 آگوست و تحت فرماندهی کاپیتان William R. Smedberg III وارد خدمت شد. در مارس 1952 این نبرد ناو جهت شرکت در نبرد علیه کره‌ی شمالی راهی منطقه شد. Iowa در اولین ماموریت خود در 8 آپریل 1952 در نزدیکی منطقه‌ی Wonson-Songjin جهت نابودی خطوط حمایتی کره به سوی دشمن آتش گشود؛ و در روز بعد نیز جهت نابودی اجتماعات دشمن، مراکز مهمات و مراکز حمایتی دشمن شروع به فعالیت کرد. در 13 آپریل جهت حمایت از نیروهای کره‌ی جنوبی اقدام به شلیک به سمت استحکامات کره‌ی شمالی کرد؛ در پی این عملیات تعداد 100سرباز کره‌ای کشته‌شدند، و شش انبار مهمات و یک مرکز فرماندهی کره‌ی شمالی نابود شد.
Iowa پس از پایان جنگ کره‌ی شمالی و در 24 فوریه‌ی 1958 از خدمت خارج شد.
فعالیت مجدد
پس از به ریاست جمهوری رسیدن Ronald Reagan و در طی پروژه‌ی 600-ship Navy، Iowa مجددا شروع به فعالیت کرد و به حوضچه‌ی Avondale واقع در نزدیکی New Orleans جهت انجام یک سری بروزرسانی‌ها انتقال یافت. طی این پروژه توپ‌های 20 میلیمتری Oerlikon و 40 میلیمتری Bofors از این نبردناو حذف شدند چراکه این توپ‌ها قادر به هدف قراردادن هواپیماهای جنگنده‌ی جت و یا موشک‌های ضدکشتی آن زمان نبودند. همچنین دو توپ 5 اینجی که در عقب و وسط کشتی نصب‌شده‌بودند نیز حذف شدند.
پس از حذف این تجهیزات این نبردناو با آخرین سیستم‌های آن زمان تجهیز‌شد. این تجهیزات عبارت‌اند از 4 سلول شلیک چهارگانه‌ی MK 141 با قابلیت شلیک 16 موشک ضدکشتی AGM-84 Harpoon، 8 لانچر ABM، 32 موشک BGM-109 Tomahawk و چهار توپ Phalanx. همچنین Iowa اولین نبردناوی بود که مجهز به هواپیمایی بدون سرنشین کنترل از راه دور می‌شد. Iowa قادر است همزمان از 8 هواپیمای بدون سرنشین UAVاستفاده‌کند. این بروزرسانی شامل آپدیت کردن سیستم راداری، سیستم کنترل آتش توپ‌ها و موشک‌ها و همچنین سیستم‌های جنگ الکترونیک می‌شد. این نبردناو پس از انجام این بروزرسانی‌ها و در 28 آپریل 1984 و تحت فرماندهی کاپیتان Gerald E. Gneckow مجددا وارد خدمت شد.
در فاصله‌ی سال‌های 1984-1989 و در طول دوره‌ی جنگ سرد این نبردناو در رزمایش‌های متعددی همراه با نیروی دریایی سایر کشورهای عضو سازمان ناتو شرکت کرد.
در 19 آپریل سال 1989 انفجاری در دسته‌ی دوم از توپ‌های 16 اینجی نبردناو رخ داد که سبب کشته‌شدن 47 نفر از خدمه‌ی شناور شد.
سرانجام در 26 اکتبر 1990 این نبردناو از خدمت خارج شد که علت اصلی آن انفجار سال قبل بود.
اندازه این عکس 800 * 566 میباشد ، برای مشاهده با سایز واقعی کلیک کنید.
پاسخ با نقل قول
