نحوه تخریب تانکها بمنظور نیفتادن بدست دشمن در مواقع اضطراری



تخریب خودرو و سلاح و تجهیزات در مواقع اسیر شدن یا ترک منطقه عملیات فقط بوسیله واحد استفاده کننده با تصویب فرمانده و با در نظر گرفتن اینکه اجرای این عمل برابر بخشنامه لازم بوده و همچنین بر طبق دستورات صادره از طرف فرماندهی نیرو می باشد اجرا می گردد .
اطلاعات فقط بمنظور راهنمایی بوده و چند وسیله تخریب که بیشتر از همه معمول است شرح داده می شو د:

1- مکانیکی : تبر . مته . دیلم یا وسائل شبیه ان جهت قطع کابل ها
2- سوزاندن : بنزین . روغن یا سایر مواد قابل اشتعال
3- انفجار : مهمات قابل لزوم
4- تیراندازی : شامل تیرانداری توپخانه . تیر بار . تفنگهای نارنجک انداز . موشک اندازها . راکت های ضد تانک و همچنین نارنجک ذستی که تحت بعضی از شرایط ممکن است بکار رود .

به طور کلی تخریب فطعات عمده بوسیله سوزاندن انجام می شود که بدین ترتیب عموما سلاح و خودرو و تجهیزات غیر قابل استفاده می شود با وجود این انتخاب روش مخصوص و مورد لزوم برای تخریب بستگی به ابتکار و وسائل موجود خواهد داشت .
اگر منظور از تخریب جلوگیری از استفاده دشمن از وسائل و تجهیزات باشد بایستی طوری عمل تخریب انجام گیرد که دشمن نتواند ان رادر منطفه رزم تعمیر یا از قطعات ان استفاده کند.
در تخریب باید کلیه قطعات و لوازم ضروری و عمده که برای حاضر به کار کردن وسائل و تجهیزات بکار می رود از بین برده شود و طوری خراب گردد که که به کلی غیر قابل تعمیر و استفاده شود و در صورت کمبود وقت و نفر که مانع تخریب کامل می گردد بایستس قطعاتی که تعویض و تعمیر انها خیلی مشکل است تخریب شوند . تخریب وسایل باید طوری انجام شود که دشمن قادر نباشد بوسیله قطعات وسائل تخریب شده وسیله را اماده و حاضر به کار نموده و مورد استفاده قرار دهد .


اگر تخریب بطور مستقیم انجام گیرد ملاحظات زیر باید در نظر گرفته شود :


الف - انتخاب محل تخریب خودرو ها باید طوری باشد که بزرگترین مانع را در مقابل حرکت دشمن بوجود اورد و همچنین دسته های خودی از کمانه قطعات گلوله ها که ممکن است به طور اتفاقی در موقع تخریب با گلوله روی دهد محافظت نماید .

ب - در موقع تخریب احتیاط تامینی مخصوص باید رعایت شود .


تخریب وسائل دید و نشانه روی :

تمام اقلام وسائل دید و نشانه روی مانند پریسکوپها و نلسکوپهاو ترازهای توپچی و دوربین های دو چشمی که ارزش انها و وزن هنها سبک و تعویض انها مشکل می باشد باید حدالمکان نگه داری شود و در صورتی که نگه داری انها ممکن نباشد باید کاملا تخریب شده و عتاصر دید و مقر ها باید خرد و له شود .جداول تیر و کارتهای مهمات و اقلام قابل اشتعال باید سوزانده شوند .

تخریب خودرو :

طرق مختلف تخریب سلاح و تجهیزات کامل ارابه مستلزم رعایت هماهنگی و اجرای کامل دستورات تخریب قطعات و تجهیزات ارابه می باشد .


روش شماره 1 بوسیله اتش زدن و سوزاندن : ( زمان لازم حدود 6 دقیقه )


الف – اتش خاموش کنهای دستی و ثابت ارابه را خالی کنید .

ب – اگر مواد سوختنی کم است عناصر مهم و مورد لزوم از قبیل مولد ها و چراغها و سوئیچ ها و الات و اهرم های کنترل و سایر اقلام شبیه به ان را خرد و له کنید و وسائل مخابراتی انرا را با جسم سنگینی خرد و له کنید .

پ – دهلیز موتور و سیلندهای موتور و جعبه دنده را خرد کنید .
ت – اگر بنزین در دسترس نیست بنزین باک را بیرون کشیده و باک را سوراخ نمایید و بنزین و روغن را برای استفاده در بند (ج) جمع اوری نمایید .

ث – گلوله های منفجره شدید باید از جا گلوله ها داخل تانک بیرون اورده شده و طوری در اطراف تانک چیده شوند که انفجار انها بزرگترین ضربه را به تانک برساند .

ج – تمام دربهای ارابه را باز کنید و بنزین و روغن را سرتاسر ارابه بپاشید سپس با یک نارنجک اتش زا از محل محافظت شده ارابه را به اتش بکشید و یا به وسیله شعله افکن یا وسیله دیگر ارابه را اتش بزنید و در محل پوشیده مخفی شوید .

توجه : در هنگام اتش زدن ارابه باید سریع در پناهگاه مخفی شوید زیرا ممکن است در اثر اتش گلوله ها منفجر شوند و بعلت اشتعال شدید بنزین و روغن باید ملاحظات مقتضی صورت گیرد . عدم توجه ممکن است موجب سوزش های درد ناک شود .


روش شماره 2 تخریب بوسیله اتش اسلحه : (زمان لازم در حدود 6 دقیقه )

الف – دستگاه اتش خاموش کن ثابت و قابل حمل تانک را خالی کنید .

ب – کلیه عناصر مهم و اصلی را خرد نمایید .

پ – بنزین باک را با باز کردن دربهای مشبک با سوراخ کردن باک خارج سارید .

ت – ارابه را با اتش توپ ارابه دیگر یا توپهای خودکششی و یا اتش توپخانه و یا مسلسل و یا موشک های ضد تانک تخریب نمایید .

بوسیله اتش توپ چرخهای خورشیدی و چرخهای موازنهو هرز گرد و شنی و دهلیز موتور و مهمات انرا مورد تیر اندازی قرار دهید .

اگر ارابه شدیدا اتش گرفت و برای مدتی ادامه پیدا کرد در ان موقع می توان تانک را منهدم شده فرض کرد .

اگرچه اصابت مستقیم یک گلوله که خوب به تاتک خورده باشد موجب سوراخ شدن ارابه ان می شود و به طور موقت ان را غیر قابل استفاده می کند ولی برای تخریب کامل چندین گلوله معمولا باید به ارابه زده شود .

تیر اندازی با اتش توپخانه باید از مسافت 500 یاردی یا کمتر نسبت به خودرویی که باید تخریب شود از پناهگاه صورت گیرد . تیر اندازی با تفنگ نارنجک انداز یا موشکهای ضد تانک باید از پناهگاه به تانک انجام شود .